گزارشی از نشست«نحوه مواجهه با حکمرانی غیر شایسته و همکاری یا عدم همکاری با آن در پرتو سیره امام حسین(ع)»/بخش اول🔻 دکتر #محمد_حسن_ضیائی_فر: 🔹یکی از مسائلی که به نظر می‌رسد تبیین آن باعث روشن گری مخاطبین نسبت به رویکرد جامعه ما می‌شود، این است که در پرتو سیره امام حسین (ع)، ما به عنوان یک شهروند چه وظیفه‌ای در قبال حکومت داریم؟ آیا می‌توانیم هر حکومتی را بپذیریم؟ 🔹در صورت عدم پذیرش، آیا باید از همان ابتدا در مقابل آن حکمران برخیزیم؟ فقه ما نسبت به این موضوع چه نگاهی دارد؟ تفاوت دیدگاه ما و اهل سنت در این موضوع چیست؟ دیدگاه ما با دیدگاه‌هایی که در ادبیات حقوق بشر جهانی وجود دارد، چه وجه اشتراک و تمایزی دارند؟ پاسخ به این سوال ها، مقصودی است که ما از این جلسه اراده کرده ایم. حجت الاسلام #سید_ابراهیم_حسینی: 🔹نکته شایان توجه، این است که آیا در اینجا، بین مردم و خداوند تقابلی وجود دارد؟ در واقع، سوال همان اشکالی است که آقای سروش مطرح کرد، مبنی بر اینکه جمهوری اسلامی چه نوع حکومتی است؟ از پایین به بالا یا از بالا به پایین؛ اگر از بالا به پایین است، اقتدار گرا می‌شود و اگر از پایین به بالاست دموکراتیک می‌شود. 🔹در کتاب مرحوم آیت الله منتظری خواندم که حکومت اسلامی، حکومت دموکراتیک نیست، بلکه تئوکراتیک است. البته این ادعا اشتباه است؛ به نظر ما حکومت اسلامی نه دموکراتیک است و نه تئوکراتیک. 🔹رهبر معظم انقلاب در ابتدای بیانیه گام دوم نظام سیاسی جدیدی را مطرح می‌کنند. البته توجه شود که این نظریه را انقلاب مطرح نمی‌کند، بلکه اسلام ناب مطرح کننده این نظریه است. بر اساس این نظریه، حکومت اسلامی مثل تئوکراتیک مسیحی نیست که به نام خداوند حق حاکمیت را از مردم سلب کند. 🌐 vasael.ir/0003pz 🆔 @vasael_ir

🔸علم فقه برای اجرا وضع شده، نه پستوی خانه / اشکالات کدیور پشتوانه علمی ندارد حجت الاسلام دکتر #سید_ابراهیم_حسینی در گفتگو با #وسائل🔺 🆔 @vasael_ir

🔸علم فقه برای اجرا وضع شده، نه پستوی خانه / اشکالات کدیور پشتوانه علمی ندارد حجت الاسلام دکتر #سید_ابراهیم_حسینی در گفتگو با #وسائل: 🔹در حکومت اسلامی ایران، هدف این نیست که ما علم فقه را جانشین علم حقوق کنیم و یا بگوییم هر آنچه که حکم شرعی است، باید حکم قانونی نیز باشد؛ بلکه مقصود این است که قوانین کشور، باید مبتنی بر شریعت باشد. 🔹ما معتقدیم انتظام و مدیریت جامعه اسلامی باید بر اساس ضوابط شرعی و موازین اسلامی باشد چراکه جامعه اسلامی با جامعه غیر اسلامی از لحاظ هنجار‌ها و رفتار‌ها متفاوت است؛ جامعه اسلامی نسبت به همجنس بازی یک برخورد دارد و جامعه غیر اسلامی برخوردی دیگر. 🔹اینکه گفته می‌شود «حکم شرعی متناسب با اراده خداوند است در حالی که قانون متناسب با عرف و اراده مردم است» حرفی کاملا غلط است! مگر جامعه ما سکولار است؟ 🔹اینکه نظامات اجتماعی و قواعد حقوقی به جای دین، مبتنی بر عقل خود بنیاد و علم تجربی باشد دیدگاه جامعه سکولاریسم است. 🔹تبیین آقای کدیور از ارتباط بین شریعت اسلامی و قانون پیوند ناموجه و رابطه ما و دروازه است؛ نمی‌توان از طرفی سخن از شریعت اسلامی زد و از طرفی، برای قانون گذاری اراده مردم را ملاک دانست. 🔹گرچه برای تحقق، اجرا و عینیت بخشی احکام شرعی، پذیرش مردمی شرط واقعی است، اما قوانین بر اساس آراء و امیال مردم وضع نمی‌شوند. 🔹اگر بنا بر این باشد که حتی در کشور اسلامی قانون گذاری بر اساس اراده مردم باشد، پس احکام الهی به چه منظور نازل شده است؟! با این وضع، تفاوت کشور اسلامی با غیر اسلامی چه خواهد بود؟! 🔹در کشور اسلامی، همه ملزم به رعایت قوانین اسلامی هستند حتی اگر غیر مسلمان و یا اقلیت دینی باشند، به عنوان نظم عمومی باید برخی قوانین را رعایت کنند، حتی اگر دین و مذهب آنان چیز دیگری باشد؛ مثلا رعایت حجاب یا خودداری از خوردن و آشامیدن در معابر، اماکن و محیط عمومی در ماه مبارک رمضان (روزه خوری علنی) حتی برای غیر مسلمانان الزامی است. قانون برای تنظیم روابط اجتماعی است، نه پستوی خانه و زندگی مومنانه. 🔹در کشور اسلامی واضع تنها خداوند متعال است. آری، ذات اقدس الهی قانون گذاری در منطقه‌الفراغ را به حاکم شرعی واگذار کرده که این قانون گذاری نیز، بر اساس حقی است که خداوند متعال به ما اعطاء کرده است. 🔹هدف از حقوق در کشور غیر اسلامی هدف کوتاه مدت، نظم و امنیت است ولیکن در فقه، هدف بلند مدت یعنی تعالی و سعادت است. 🆔 @vasael_ir