🔸بررسی اجتهادی مسائل تعلیم و تربیت 🔹حجت الاسلام سید #نقی_موسوی، در درس‌گفتار نظام‌های اسلامی: 🔹 استدلال پنجم: اتقان در کارها و به تبع آن اتقان در تعلیم و تربیت واجب است. پس تعلیم متقن واجب است. آموزش استدلالی در عقائد، مصداق تعلیم متقن و در نتیجه واجب است. 🔹کبرای کلی ما از چندین حدیث نشأت گرفته است که همگی از لحاظ سندی ضعیف و از آنجاکه تعدادشان محدود است نمی‌توان ادعای تواتر اجمالی هم داشت پس غیرقابل استناد هستند. حداکثر می‌توان ادعای حُسن کرد. 🔹در کبرای کلی از لحاظ عقل نیز حداکثر می‌توان ادعای حُسن داشت. تا اینجا نظریه مختار استحباب تعلیم استدلالی است. 🔹 استدلال ششم: «قُوا أنفُسَکُم و أهلیکُم ناراً» 🔹بر اساس این آیه، وقایه از نار خود و خانواده بر فرد واجب است. تعلیم استدلالی مصداق وقایه از نار است. پس تعلیم استدلالی واجب است. 🔹تعلیم استدلالی در آنجایی‌که این عدم تعلیم باعث گمراهی فرزندان می‌شود واجب است نه همه تعلیم استدلالی. نتیجه اینکه وجوب تعلیم استدلالی در بعضی از شرائط و بعضی افراد پذیرفته است. 🔹قواعد فقهی همان احکام فقهی هستند که شمولیت پیدا می‌کنند. قواعد فقهی را می‌توان به سه دسته از منظر تعلیم و تربیت تقسیم کرد. 🔹قواعدی که متعلق به تمامی ابواب فقهی از جمله تعلیم و تربیت هستند، مانند قاعده نفی سبیل. 🔹قواعدی که در بعضی از ابواب از جمله تعلیم و تربیت کاربرد دارند. مانند قاعده محرمیت که در کتاب النکاح است اما در فقه التربیة نیز کاربرد دارد. 🔹قواعدی که مختص فقه التربیة هستند و از آنجا‌که ما فقه التربیة نداشتیم تاکنون به دست نیامده‌اند و وظیفه فقهاست که بدست بیاورند یا در دیگر کتب به فراخور نیاز فقیه بدست آمده است مانند قاعده ارشاد جاهل. 🆔 @vasael_ir