سَلام، حالُت خُب هو؟ کِیفُت زَرَنگ هو؟
تِفَنگی دِلخاشیت، مِشتی فِشَنگ هو؟
نَگَرتا هِززه قاییم بیدوینُن مِن
دِلُم دور اَز تُ اَرو مالی تَنگ هو...
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
کیسهت یَگ رو خالی هو یَگ رو مِشت هو
آدَم وابَسسه گَرتو مالی جِشت هو
زییادی دِوری خُد شولوغ وامَکه
گُلُم، باری سووُک باری بِهِشت هو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دهم) آمو یَگ ایجی آبیش دا سُ
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم)
آموهه نِصبی شِو بُ گُ یارَسسا
دُتی بِشوات: بوبا، آمو واگَرتا
پِیُش بِشوات گُ خُب، وایسا تا فَردا
دَمی صَـپ شیمه بینیم گُ چه گَرتا
دُتی اون شِو تا صَـپُش خُو وانَشُ
سِری اُفتُو پِیُش تَـنایی بِیشُ
کییه آموهه کُنجی کوچهچی بُ
زِنُنُش یام نی گُ اِسمُش چیچی بُ
بییُمه پِی، بِرُش بیجیند اُ وایسا
آمو اَز رو حَیاط بِشوات: بِفَرما
پِیه بِیشُ رو کییه خُ یاآللا
کُکا جُن جَلدی باجه گُ چه گَرتا؟
آمو بِشوات: کُکا، فایده نَدارو
نَشاشبُ اون پُره ذُمما تُ گَرتو
چِکا؟ حَرفی حَسابُش خُب چیچی بُ؟
آمو بِشوات: مِنُش گُ بیدی بِیشُ!
اینُم واوُس اُ اَز اینُم واپَرسا
پِیه بِشوات گُ خُب، باجه چه گَرتا؟
آمو بِشوات: نَشاش تَصمیم بیگیرو
نَ شاشبُ وِل کِرو، نَ شاش هاگیرو
دِلُش یُهُن دِرو، عَقلُش وا دِرو
نَشاش حَرفی دِلُش رِوشَن بِدارو
نَدارو اِختییاری زِندِگُنیش
رِفیقاش چوپپُن هِیند، اون یَگ دُنه میش!
بِشُنواتی: غِریبی غُصصه دارو
هَمهش دَرد اُ هَمهش رَنج اُ فِشار هو
کُکا جُن، اَز مِنی هِشنه وِلُش که
مُنه یَگ کولو بُ، جیری گِلُش که
پِیه مالی دِمُند رو کاری دُنیا
چیچیم گایه، بینه گُ چیچی گَرتا!
وِرُسسا اَز کییه آمو پَچ هُمه
خُچِش جی نَشذُنا چه جور بییُمه
ما اُ دُتی دُ تایی ماطَلُش بُیند
بَرا پیشوازی اون تا بِرگه بِیشُیند
بوبا، آمو چیچیش باتی؟ چه گَرتا؟
چِکا هِمتین زو بِیشُ، زو واگَرتا؟!
پِیه بِشوات: بوبا جُن، اِشتِبام کَ
پاکَت اَز مِن نَبُ، خُرایی وام کَ!
خُرایی زورُمُن کَرتابُ وایسو
چوجی کیویری، کیویری خُشش گو
پِیه گُ رُک اُ راس حَرفی خُشُش بات
دُتییه وایسا، اَمما ماهه بِشوات:
جووُن تَعریف بِکه، باجه گُ بینُن
گومه حَرفی آمو کامِل وارَسسُن
تِمُمی حَرفا آموش، پِیه پَچ وات
دُتی مُنه گُ گَرتابُ کیش اُ مات!
مُنه یَگ دیگی اُو بُ رو سِرُش ریت
تِمُمی آرِزوهاش یَگ یا هَمریت
سه رو بُ یَگ گُشه نیشتابُ تَـنا
نَ خَندهش دا، نَ بِرمهش دا، نَ پَروا
پِی اُ ما دارتُشُن اَز غَم سُتِینده
رویی صا کِش بُ شُینده اُ هُمِینده
رو چارُم بُ، دُتی بِشوات: بوبا جُن
بییو یَگ سِر خُمُن بیشیم پیشُشُن
پِیه بِشوات: یَـنی فایدهیی دارو؟
دُتی بِشوات: دِلُم طاقَت نَدارو
پِیه بِشوات گُ خُب، آماده گِرتی
بیشیم بینیم پُرِههشُن چه کِرتی؟!
هیکی اَز هَمساها یَگ ماشینُش دا
سُوارُش بُیند اُ بِیشُیند صَـپی فَردا
یارَسسایند وَرزُنه، چَنیایی وایسایند
حال اُ روزی پُرِهه خُب وارَسسایند
بییُمِیند وِردیوِر تا کییه اونها
پِیی پُره بییُمه گُ بِفَرما
پِیی دُتییه بِشوات گُ کییا هِیند
چه مَنظوری داریند، اَز کا بییُمِیند
بِفَرمایید، خاش هُمَبُی شِماها
چه حَددی روشنا وابی کییه هاما
بییُمِیند رو کییه یَگ سوک هانیشتِیند
پِی اُ ما اون پُره جَلدی بییُمِیند
سِراغ اُ تـارُفی مَعمول یا بِبُ
پُرِهه جی مُنه رو صَـرا دِبُ
هیکیشُن بَندا گُ پُرِهه بییو
اِشه زو اَز کاری خُش دَس بِکِشو
خُشُش آماده کَرتابُ پُرِهه
گُ هَر چی گَرتا باجو گُ نَبووه
بییُمه پُره، کُللیشُن جی بَنگاشت
مُنه بارُش نَدا عِشقی گُ بِشکاشت
دِلی اون پُرِهه جُفتی کیویر بُ
رو کاها عاشِقانه دَسسی جیر بُ
بی فایده بُ رو جَم هَنگاشتمُناشُن
نَبایه گُ بِفِـمیند اِددِعاشُن
دُتی بِشوات: اِجازه هو دُ تایی
خُ آقازاده بَنگاریم سَوایی؟
بِشُنوات: بَله، اون صُفچی باهاری
بِفَرمایی شِما، هَر کاری داری
دُ تایی رو صُفه یَگ گُل هانیشتِیند
مُنه گُ اَز هَمه عالَم سَوا هِیند
پُره اَصلَن سِرُش بالا نَکَرته!
دُتی جی حالی اونُش ره نَبَرته
پُره بِشوات گُ مِن حَرفی نَدارُن!
دُتی بِشوات: وَلی مِن مِشتی حَرف هُن!
پُره بِشوات: تِمُمی قِصصه بِـوِشت
دُتی بِشوات گُ نَ، اَصلَن بِنَوِشت
پُره بِشوات گُ هاما لِفه هَم نِیم
دُتی بِشوات: هاما عاشِقی هَم هِیم
پُره بِشوات گُ مِن واها غِریب هُن
دُتی بِشوات گُ خُم آشناتی گَرتُن
پُره بِشوات گُ مِن ایچ چیش نَدارُن
دُتی بِشوات گُ مِن جُــنُمی هارُن
پُره بِشوات گُ مِن دَسسُم خالی هو
دُتی بِشوات گُ اِچ عَیبی نَدارو
خُدا ره بِرووه چِندی تُمی گو
نَشاشبُ یُن زووُن عِشقُم یا واجو
نَ مِهرییهم گووه، نَ پول، نَ کییه
تِمُمی آرِزوم هو گُ تُ بییه
بییو تُ، هَر چی دارُن مالی تُ هو
آخه دِلخاشی مِن، خُشحالی تُ هو
رو ذِهنُم غِیری تُ ایچ چیش نَمُندی
دِلُم اَز کُللی آدَمها بِوُندی
پیش اَز تُ یَگ دُتی بُن مالی خُدخا
زِنُن کُللی وُجودُم اَز تُ گَرتا
پیش اَز تُ زِندِگی پوچ اُ خُرا بُ
خُ تُ بُ گُ دِلُم یَگباره وا بُ
پیش اَز تُ زِندِگیم کور اُ سییا بُ
اُمید اُ قَلبی مِن اَز هَم سَوا بُ
تُ بُی گُ زِندِگیت مَعنی کَ هیم را
دِلُم اَز نااُمیدیها واگَرتا
وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم) آموهه نِصبی شِو ب
شِو اُ رو اَز خییالی تُ خُشال بُن
چه جوری شام زِنُن بی تُ واگَرتُن؟!
گامه هَر چیم گُ دا مالی تُ گَرتو
گُ قَلبُم غِیری تُ ایش کی نَدارو
پِی اُ مام یَگ وِچه ویشتِر نَداریند
تِمُمی هَستیشُن پیشُم هارینیند
گامه مالی تُ گَرتو هَر چی گُ هو
تا خُشحالی تُ، خُشحالی خُچِم بو
گامه گُ داربُنُت، ایش کیمی نَگو
بی تُ یُن زِندِگی مَعنی نَدارو
خُلاصه هِی دُتی بِشوات اُ بِشوات
اِشه بِبرَفت، اِشه خُ غُصصه یاشوات
وَلی اون پُره قَلبُش جُفتی سَنگ بُ
حَنا اِحساس اُ اِنصافُش بیرَنگ بُ
اَمُن اَز تَرس اُ اَز ضَعفی اِراده
اَز اون مَغز اُ دِلی بیاِستِفاده
نَـمُنه گُ رو چَن ما پیش چه جور بُ
چه جوری خُ دُتییه جُفت اُ جور بُ
بَدُش تا کَ پُره خُ اون دُتییه
چوشُش جی خُش بِخا، آخِر وینییه
بُیه گُ وَزی این یَگ ره بِسازیند
گُ بیکینه هَمهش دی هَم بِنازیند
اَمُن اَز وَسوَسه، اَز بیوَفایی
اَمُن اَز بیگَفی، اُ بیحَیایی
دُتی ساکِت وابُ تا پُره باجو
بَرا کاراش دَلیلی خُب بییارو
پُره حَرفیش نَدا گُ خُش بِدارو
دِرَختیش گُ وِوِتی، یاش بِکارو
پُره بِشوات گُ تُم پاک کِرتی اَز دِل
اِبی تُ جی مَسازه دَرد اُ مُشکِل
وِرُسسی اُ بیشی سَمتی کییهتُن
اِبی مِن حُوصِله ایش کی نَدارُن
خُداحافِظ، بِشه دُنبالی کارُت
بِشه دُنبالی بَخت اُ روزِگارُت
دُتییه دارتُش اَز غُصصه پُکایه
مُنه وارُن بُ اَز دیمُش چِکایه
اَزُش نُمه گُ اِچ حَرفی بِدارو
گاشه تا آخِری عُمرُش بِوارو
پُرِهه گُ وِرُسسا جَلدی کوشُ
دُتییه جُفتی وَرف یَگباره واشُ
دُتی بَد جور دِلُش اَز غُصصه بَـمَ
غُرورُش جی مییُنی قِصصه بَـمَ
دِلُش مالی بِسُت، حالُش جی هَم خا
وِرُسسا بِیشُ پیشی ماش یارَسسا
وِرا موما، وِرا جَلدی واگِرتیم
نَمیگو گُ اِبی یَگ لَحظه وایسیم
بِشُنوات پِی اُ ما پُره: هانینگی
زِنُن گُ خَسسه هِی، اَمشِو بِمُنی
بِشُنوات پِی اُ ما دُتی گُ خُرشید
دارو دِری شووه، مالی بِبَخشید
سُوار بُیند رو ماشین اُ زو واگَرتایند
سه ساعَت نیشتابُیند تا گُ یارَسسایند
وَلی داد اَز دِل اُ غُصصه دُتییه
اَمُن اَز رَنج اُ اَز قِصصه دُتیبه...
ادامه دارد...
چهارشنبه، ٢١ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
شِعری وِلاتی ٨١.mp3
8.71M
خوانش ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش یازدهم)
چهارشنبه، ٢١ شهريورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
گومه هَر چی دارُن پیشُت بِوازُن
یا هَر یایی دِرُن دی تُ بِنازُن
بَرا این گُ خُشالیت مُندِگار بو
دارُن خُ خَندههات یَگ شِعری سازُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
بِخَنده، خَندههات جُفتی غَزَل هو
صِدات شیرینتِر اَز قَند اُ عَسَل هو
رو هَر جَمعی دِبه، خُم واتی ووزُن
دیمی نازُت بَرام ضَربُلمَثَل هو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
چه وَختی غَم، چه خُشحالی تُمی گو
چه توپُر بُن، چه توخالی تُمی گو
پیش اَز این گُ تُ باجه حِس اُ حالُت
گومه بِمواتابو مالی تُمی گو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
یک داستانک دربارهٔ خوشخوراکی بعضیها و رفتن به مسافرت به همین قصد؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای.
واجینده یَگ اَخی، چوپپُن بُ اُ داش
شووه یَگ سِر مَشد خُ یَگ رِفیقاش
کوشینده اَز گاراج قَصدی زییارَت
بَرا نون واریگِرتیند اَز رو عادَت
او وَختی گُ بَرا نون واریگِرتیند
بَرایی نونخِرِش ایچ چیش نَداریند
رِفیق واجووه خُ اون مِردی چوپپُن
بِشُن اُ ماس هاگیرُن اَز رو دُککُن؟
اَخی چوپپُن گُ مالی خُشخُراک بُ
یاواش یُن جُملههُنُش بات اُ بِیشُ:
«اَگه گامه بییُن اُ ماس بَخِرُن
زِنُن لاچی کِره دِبُن، رِفیق جُن!»
شنبه،٢۴ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
شِعری وِلاتی ٨٢.mp3
765K
خوانش یک داستانک دربارهٔ خوشخوراکی بعضیها و رفتن به مسافرت به همین قصد؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای.
شنبه،٢۴ شهریورماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
پِسینی مالی اُشتُوی تُ دارُن
نَشامبُ حَد اُ اَندازهش جی باجُن
گومه گُ کوت هارُن اَز رو خییالُم
بَغَلُت کِرُن اُ دَندهت هانینگُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
وِرا اُ سُفرهیی خَنده واوُنه
دُ تا قاچ کُمزه دِلخاشی بِوُنه
ویگی قُراُن اُ بَعدی سورهیی شُکر
بَرامُن آیهیی شادی بِخُنه.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
پِسینی، ناخویریکی، یا «تُ» کَفتُن
مُنه رو جَٓـده دِلتَنگی دِکَفتُن
پَیامُم بَندا هید را گُ: «تَخا شه؟»
جُووُوُت گُ پَچ هَندا: «ها»، هاکَفتُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
پَیامُم بَندا صَٓپُت تازه گَرتو
بِری رِقزی دِلُت، دَروازه گَرتو
شالا اون پِرنهییش گُ حَق ویدیشتی
دی جِسم اُ جُٓنی تُ، اَندازه گَرتو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
وِلاتی وَرزُنهیی
پَیامُم بَندا صَٓپُت تازه گَرتو بِری رِقزی دِلُت، دَروازه گَرتو شالا اون پِرنهییش گُ حَق ویدیشتی د
سَلام؛
هَر راسی نِشُنه مَد « ـٓ » هیسسو، اون صِدا یا حَرِکَت ویشتِر بیکیشی تا دِرُس خُنده بِبو.
لُپُت جُفتی شیرینی هو، لِوُت قَند
گومه گُ تِش کِرُن یَگ گونی اِسفَند
مُنه قَندی دِلُم اَرو دِکِفتی!
عَزیزُم، قِیمَتی یَگ ماچی تُ چَند؟
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
چه حَددی چِوسووه رو اَووِلی رو
چِشام عَکس اُ پَیامایی تُ بینو
خُ ذِوق هَر چیت وانیویشتی بِخُنُن
دِلُم روشنا وابو، حالُم واگَرتو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
بییُن پیشُت هانینگُن چِندی خاش هو
دیمی نازُت گُ بینُن چِندی خاش هو
تُ اَز مِن هِی سائالا خُت واپَرسه
اُ مِن هِی اَز «تُ» باجُن چِندی خاش هو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
مِنُت تا هِممیشه حَسساسی خُت کَ
رِفیق اُ عاشِقی اِحساسی خُت کَ
خُ اَخلاقی جووُنی گُ «تُ» داره
مِنُت تا آخِری عُمر ساسی* خُت کَ.
*ساسی: وابسته، نیازمند
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
سَلام اُ صُب به خِیر، شیرینتِر اَز جُن
پَیامُم بَندا اَحوالُت واپَرسُن
تُ جُفتی کَعبه هِی پاک اُ مُقَددَس
گومه تا هِممیشه دِورُت بِگَرتُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
جووُو گُ هَنداره حالُم پَچی یو
چِشام روشنا بووه، قَلبُم وارییو
خُچِت گَ ره بِره چِندی تُمی گو
شِو اُ رو ماطَلُت هُن، جَلدی بییو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
دِرُس هو گُ دِلُم یَگسِر تُشی گو
شِوی عَید رَسسایی ویشتِر تُشی گو
اَگه کُللی جَهُن جی یُن دلُم تُن
هَمهش هاریگیرو، آخِر تُشی گو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
سَلام اُ آفَرین بَر نوری اَحمَد
سَلامی گُ نَدارو آخِر اُ حَد
تُ گُ اَز عاشِقاش هِی خُش به حالُت
مُبارَک بو بَرات عَیدی مُحَممَد .
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
وِلاتی وَرزُنهیی
شِو اُ رو اَز خییالی تُ خُشال بُن چه جوری شام زِنُن بی تُ واگَرتُن؟! گامه هَر چیم گُ دا مالی تُ گَ
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دوازدهم)
واگَرتایند نااُمید اُ دِل هَمَرته
دُتی گُ رهش دی حالی خُش نَبَرته
تِمُمی دِلخاشیهاش وِپپَرابُ
کِلَفه آرِزوهاش هَم گورابُ
اَزُش نُٓمه بِفَٓمو گُ چه گَرتا
چِکا پُرِهه بِیشُ وانَگَرتا
واتُش گُ مِن چه عَیبیم دا سُنُش کَ؟!
چِکا گُ یَگ رِفیقُش دُشمَنُش کَ؟!
دِلُش مالی بیگیفت اُ مالی بِبرَفت
رویی صا کِش جی ویشتِر یا اونی کَفت
دُتی خُ یَگ دُتی هَمسا رِفیق بُ
رِفیقی گُ به قِولی خُش دَقیق بُ!
بییُمه اون رِفیق پیشی دُتییه
دُتی گُ نیشتابُ رو کُنجی کییه
رِفیق بِشوات: «چِت هو؟ چِندی بی حاله!»
قییافهت گَرتایی جُفتی نِقاله!
دُتی بِشوات: «اَمُن اَز دَسسی یُن دِل!
گُ قَصری آرِزوم بِیشُ جیری گِل»
رِفیق بِشوات گُ خُب باجه چه گَرتا؟
چِکا حالُت دی یُن روزُن بِرَسسا؟
دُتی بِشوات تِمُمی ماجِراها
اَز اَووِل تا پیریشِو گُ واگَرتا
رِفیق بِشوات: «عَجَب نامِردی بِٓبی!
گُ تُش تَٓنا هانایی، خُش کو وِسسی
چِکا تُش دَسساله کِرتی خُرایی
میگه دُنیا نَدارو اِچ خُدایی؟!
گومه یَگ چیهی باجُن، نَ مَواجه
دُتی بِشوات گُ نَ، اَووِل تُ باجه
رِفیق بِشوات: «گومه حالُش بیگیرُن
اُ اِسمی مِردی اَز دیمُش ویگیرُن!»
دُتی بِشوات گُ باجه گوت چه کِره؟
نَمیگو آبِرو ایش کی بِبِره
رِفیق بِشوات گُ نَ، یَگ گُشمالی هو
باری ذُنبو گُ هَر کار، مِززی دارو
دُتی بِشوات: «رِفیق، باجه چه کاری؟
نَمیگو آخِرُش بو آه اُ زاری»
رِفیق بِشوات: «جووُوی بِرمه، اَشک هو
خییالُش این نَبو گُ قِصصه کَشک هو»
گومه دُمبه گِداز داربُن بَراش را
تا ذُنبو کار اُ باری عِشق چه گَرتا
دُتی بِشوات گُ نَ، این کار حَرُم هو
اَگه یِگ چیش بِبُ، کارُت تِمُم هو
رِفیق بِشوات گُ خُم حُکمُش ذُنُنه
سالی چَن کِش دارُن دَرسُش خُنُنه
پِیُم بِشوات گُ یُن کارها بَلَد به
جِلُوی آدَمی بَدکار، تُ بَد به
گومه حالیش بِبو دُنیا چه جور هو
گُ هَر کاریت بِکَ یَگ مِززی دارو
دُتی بِشوات گُ یُن کارُن گُ واجه
گومه گُ جُزئییاتُش جَلدی باجه
رِفیق بِشوات گُ یَگ راز هو بَرامُن
فَقَط شامبُ اِشهچیش هید را باجُن
شُنه یَگ دُمبه گوسفَند هاریگیرُن
دیمُش یَگ صَتتا سوزَن دیریچینُن
بِرُنه رو مِزار یَگ یایی خَلوَت
سازُنه یَگ کَلَک خُ زور اُ زَحمَت
خُ یَگ سیخ دُمبههه بالا هارینُن
جیرُش یَگ تِشچی کورچی دیریگیرنُن
خُ تِش دُمبه یاواشچی واریگورو
چِکووه دیمی تِش، تِش گُرفی گیرو
دی یُن حالُن گُ رَسسا وِردی واجُن
اوناش شَرمَنده هُن، نَشامبُ باجُن
هَمُن وَخت خُ شُروش کَ اُو بِچِکو
طِرَف شووه گُ دیمی نالی بِکو
هَمُن طَٓری گُ دُمبه کَستِری بو
طِرَف هَر رو گُ بِیشُ لاغِری بو
تُ باجه تا چه حَد گُ پیش شو خُب هو
نَمیگو گُ دِلُت ناراضی گَرتو
دُتی بِشوات: «ذُنه دَسسی خُت هیسسو؟
بِلایی سِری اون بیچاره نِیو؟!»
رِفیق بِشوات: «خییالُت تَختی تَخت بو
تُ باجه تا چه راسسی گوته پیش شو؟»
اَمُن اَز عِشق، وَختی کینه گَرتو!
اَمُن اَز جَهل، وَختی جَٓده داربو!
دُتی گولُش بِخا، سینُش قِبول کَ
غِریبهش جی بییا اینُش فُضول کَ
رِفیقه بِیشُ تا اون کار بِسازو
تا گُ اون پُرِهه دِلُش دِوازو
پُره اَز فِگری اون دُتی کو نَشُ
تا این گُ یَگباره اَز هوش بِیشُ
دِکَفت دیمی یا اُ رَنگُش بِگَرتا
تِوُش کَ وِردیوِر، حالُش جی هَم خا
دَواکاری کییهیی بی اَثَر بُ
هیکی بِشوات: «نَکِرو گُ نِظَر بُ؟!»
هیکی بِشوات: «بیشی تُخمُر بییاری
تا جَلدی بَٓمَرُن رو پارچه کاری»
نَ تُخمُر فایدهییش دا اُ نَ دارو
شُروش کَ باریکی دی پُرِهه کو
مُنه یَگ تیکه یَخ بُ، اُوی گَرتا
پِی اُ ما مُندابُیند رو کاری دُنیا
هیکی بِشوات گُ یُن دُمبه گِداز هو
گُ ایش کی جی بَراش دارو نَدارو
بینی کی مُمکِن هو این کار بِکِرو
گُ دَرمُن اُ دَواش پیشی خُش هیسسو
پِی اُ ماهه بِشُنوات: «اون دُتییه
گُ چَن رو پیش بییُمَبُ رو کییه!»
چه گو کَ؟ چارهیی کارُن چیچی بو؟
کی شاشبُ دَرمُنی دَردُن بِسازو؟
بِشُنوات گُ بیشی پیشی خُیی اون
پیش اَز این گُ بیریجو یَگ چِکه خون
پِی اُ ماهه سُواری یَگ ماشین بُیند
خُ قَلبی مِشتی دَرد اُ غُصصه بِیشُیند
خُ کُللی پُرس اُ جو بَعدی سه ساعَت
واشُنوُس کییه دُتییه خُ زَحمَت
غِریب اُ نااُمید اُ دِل هَمَرته
ضَعیف اُ بی رِفیق اُ نیمه مَرته
بییُمِیند اُ خُ اَشک اُ آه اُ ناله
بِشُنوات گُ پامُن بِیشُ رو چاله
پُرهمُن مالی مالی اِشتِباش کَ
دِلُش قاییم دِبَس، یَگباره واش کَ
بِبَخشی، بَخشِش اَز شَخصی بِله هو
گُ کار اُ زِندِگُنیش بی گیله هو
بییُمِیم کُلفَتی یُن کییههُن بیم
غُلُم اُ نِوکَری هَر کارُتُن بیم
هاما تا آخِری عُمر بَندهتُن هِیم
خُدا سِر شاهِد هو شَرمَندهتُن هِیم
به هَر کی گُ پِرِستییه رو دُنیا
بِمُنبِخشی گُ چَرخُمُن واگَرتا
وِلاتی وَرزُنهیی
ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دوازدهم) واگَرتایند نااُم
خُلاصه قَسسَم اُ آیه فِراوُن
بِشُنوات تا دُتییه گَرتا حِیرُن
پِی اُ ما اون دُتییه هاج اُ واج بُیند
پِی اُ ما اون پُره اَز حال بِیشُیند
ایناشُن هوش ها، جَلدی بِشُنوات:
«چِکا سُن گَرتاهای؟» گُ ماهه بِشوات:
پُرهم یَگ چَن رو هو گُ حال نَدارو
اِبی حال گُ چه باجُن، اون بیجُن هو
دیمی یَگ یا بِکِفتی جُفتی مَرته
دِرَختی آرِزوهام هو هَمَرته
دارو پیشی چِشام خُم اُوی گَرتو
شالا ایش کی چِنین رویی نَداربو
ماهه اَز وِسکی حَرفاش مِشتی سوز بُ
دِلی اون دُتییه اَز کینه کو شُ
دُتی بِشوات: «بیشی، حالُش خُبی بو
تا یا رِسسی شِما، اون جُٓری گَرتو»
ماهه بِشوات: «خاله، اینُت بِبَخشا؟»
دُتی بِشوات گُ نَ، حالُم بِگَرتا
اِبی کاریش نَدارُن تا قییامَت
نَدارُن مِن بَراش اِچ دَرد اُ زَحمَت
فَقَط ذُنبی نَشیبَخشُن به اِچ وَج
بِناییش گُ هانا دایِم شووه کَج
حَسابُش هارینُن روزی مَحشَر
خُدا خُش شاهِد هو، خُش جی هو داوَر
پِی اُ ما اون پُره جَلدی واگَرتایند
تا این گُ نیزیکی شُم بُ یارَسسایند
دُتی بِیشُ رِفیقُش زو خِبِر کَ
خُصی گُ زو بِشو اینُش سِوِر کَ
رِفیق بِیشُ اُ خُ وِردی گُ دارتُش
خُ دَسمال اُ خُ چَنگال اُ خُ کارتُش
هَمُشریت اون بِساطی گُ به پا بُ
پَچُش خُند ذِکری گُ حُکمی داعا بُ
بییُمه پیشی اون دُتی اُ بِشوات:
«خییالُت تَخت اُ راحَت بو گُ بِمسات»
اِبی اَز اون دُتی ایچ چیش بَلَد نُن
کُشُ یا چِش کَ گُ رو قِصصه باجُن
بیشیم بینیم پُره بَعدُش چه گَرتا
واجینده اون پُره حالُش واگَرتا
اَز اون رو وِردیوِر حالُش پَچ هُمه
مُنه گُ خَسسه بُ، جُٓنُش خُ هُمه
وَلی یُن پُرههُن اون پُره نَبُ
صِدا اُ چَهچَهی نازُش گُ بِیشُ
صِداش لَرزایه وَختی یِگ چیشی خُند
مییُنی خُندمُناش جی هِی دِریمُند
قییافهش جی نَبُ دِلچَسبی ایش کی
مُنه بِشخارتابُ چَن سالی ویشکی
اینُشُن جَن بیتا چَن ما گُ بِٓوِشت
بَراش چَن جور داعاشُن جی وانِوِشت
وَلی خاشیش نَدا رو زِندِگُنیش
نَ اِولادی تَخاییش دا نَ هَمریش
هَمهش دَسسُش خالی بُ اَز نَداری
مُنه گُ پول بُ اَز دَسسُش فِراری!
تا آخِر خُ نَداری اُ فِقیری
جَوُنیش یا بِبُ تا وَختی پیری
رو وَختی پیری گُ یا هَم تَکابُ
مُنه گُ جِسمُش اَز روحُش سَوا بُ
به حَددی لَرزایه کِلله اُ دَسسُش
گُ جینجیش بُ تا وَختی مَرگ پابَسسُش
بِشُنوات ناخویریکی گُ بِمِرتی
خُچِش هو اُ کاراییش گُ بِکِرتی
شالا گُ عاقِبَتهامُن به خِیر بو
گُ ایش کی نَذُنو فَرداش چه طِور هو
خُدا جُن سِفت بیگی دَس اُ دِلامُن
گُ غِیر اَز تُ نَداریم یار اُ پُشتوُن.
پایان.
دوشنبه، ٢ مهرماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
شِعری وِلاتی ٨٣.mp3
10.59M
خوانش ادامهٔ داستان یک سودای نافرجام؛ به زبانِ وِلاتی و گویش ورزُنهای. (بخش دوازدهم)
دوشنبه، ٢ مهرماه ١۴٠٣
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
گامه دُگدُر بُن اُ نَبضُت بیگیرُن
گامه عَککاس بُن اُ عَکسُت ویگیرُن
گامه یَگ شَمعی عاشِق بُن رو شِوها
گُ خُ دَس اُ تِشی عِشقُت دیگیرُن.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
بییو اُ بِرگه غَمها سِفت دِبَنده
بَرا وارُن، تِگی دیگچی بِرَنده
اَگه بِدوات چه آهَنگیم عَزیز هو؟
گومه گُ تُ هَمهش پیشُم بِخَنده.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati
زیمین هَر رو گوشه وارُن بِوارو
دِرَخت هَر رو گوشه اُفتُو بِوِزو
رو عالَم هر چیهی یَگ چیهیشی گو
دِلی مِن جی گوشه عِشقی تُ داربو.
#دوبیتی
#حسینعلی_زارعی_ورزنه
@velati