درانتخاب‌همسنگرزندگیت‌دقت‌کن! اگرمیخواهی‌سنگرزندگیت‌عطرشهادت بدهد،قبل‌ازازدواج،دلت‌راحراج‌نکن!!(: #یکم‌تفکر‌!

اگه پاهات نلرزید نترسیدی قبوله؛ . .👌🏼!' -شهید مصطفی صدر زاده -

از-شیخ‌انصآرۍ"پرسیدند↓ چگونہ‌میشود‌یڪ‌ساعت"فکرکردن" برترازهفتادسال"عبادت"باشد ؟! فرمودند↓ «فڪرۍمانند‌فکرِ‌ جناب‌ِ‌حُردر‌روزِعآشورا » !! با#ولایت♥️تا#شهادت🕊

#بـسـم‌رب‌ِّالـمـهـدےعـج ‌ رمــــان "پایان یک عــــشـــــق💕" ‌ #قسمت‌صدویکم‌ ‌ " از زبان هدیه " ‌ _میگم مهدیار! _یادته قول دادی من رو اسفند ماه ببری راهیان نور؟! _الان ثبت‌نامش شروع شده..! -خب دوتامون رو ثبت‌نام کن ان‌شاءالله _جدی؟! -آره،مرد و قولش _واااااای عااااشقتم *-* ‌ زنگ زدم به نارنج که مسئول ثبت‌نام بود، و اسم دوتامون رو نوشت.. امروز ۱/اسفند بود و حرکت سفر ۱۴/اسفند مهدیار: -امشب هیئت هفتگی هست بریم؟! _آره حتما،ان‌شاءالله رفتیم خونه، سفره ناهار رو انداختم؛ صبح غذا گذاشته بودم رو گاز تا اومدیم غذا بخوریم که گوشیه مهدیار زنگ خورد.. سریع پاشد آماده بشه بره /: _ناهار چی..؟! -حالا برمی‌گردم ان‌شاءالله _کجا؟! -خداحافظ رفت /: من هم نتونستم غذام رو تنهایی بخورم و ریختم‌ داخل قابلمه گوشیم رو برداشتم و دوتا پست سیاسی و مذهبی گذاشتم و چرخی هم زدم تو پیج مسیح‌علینژاد که نه بهتره بگیم پولی‌نژاد.. ببینم الان داره از چی می‌سوزه..!! حیف واقعا |: اگر یک هفته دخترای سرزمینم روسری نگیرن سر چوب و برن خیابون؛پولی‌نژاد بی‌دلار میشه و گِدا والا بخدااا.. کلید در خونه انداخته شد، مهدیار سریع اومد داخل و رفت سمت اتاق چمدانش رو برداشت و شروع کرد به چیدن وسایل‌هاش‌ _علیک سلام، _کجااا...؟! -سلام -دارم میرم سوریه، دوساعت دیگه پرواز هست ان‌شاءالله.. با خوشحالی اومد سمتم، من رو گرفت تو بغلش و گفت: -لحظه‌های‌ آخر جووووور شد -واای خدایا شکررررت ‌ نویسنده: #هـدیـه‌ی‌خـدا

#بـسـم‌رب‌ِّالـمـهـدےعـج ‌ رمــــان "پایان یک عــــشـــــق💕" ‌ #قسمت‌صدودوم ‌ من تو شوک بودم؛ "یعنی چی؟!" "سوریه؟!" "داعش؟!" "شهادت؟!" یاد شهادت که افتادم قلبم تیر کشید؛ داشتم خودم رو گُم می‌کردم.. "برم سمتش که نذارم بره" چشمم خورد به قاب #یازهرا "من دخترشم" نظرم عوض شد... رفتم داخل آشپزخونه: یکم غذا ، میوه و تنقلات برداشتم و گذاشتم داخل چمدانش مهدیار: -بابا تفریح که نمیرم! _همین که گفتم.. _جوراب برداشتی؟! رفتم و نصف لباس‌هاش رو انداختم داخل کیفش مهدیار: -می‌دونی اجرت چقدر از من بیشتره؟! "فقط خدا می‌دونست تو دلم چی می‌گذره" _برا من هم دعا کن! -چشم،حتمااااا _صبر کن لباسم بپوشم بیام فرودگاه.. -نمی‌خواد،نیای بهتره (: _آخه...! -آخه نداره.. لباس و پوتینش رو پوشید،چمدانش‌ رو هم برداشت من هم قرآن و آب به دست فقط نگاهش می‌کردم.. مهدیار: -هدیه‌جان! -بند پوتینام رو تو می‌بندی؟! "ای خداا"💔 "من از تو دلم داغووونم" "داغون‌ترم نکن" "ولی..." قرآن و آبی که تو سینی بود رو گذاشتم کنار؛ رفتم و بند پوتیناش رو بستم ((: بلند شدم و بغلش کردم، "ته دلم می‌لرزید" "ولی باید مقاوم بود" از زیر قرآن ردش کردم.. مهدیار: -خداحافظ _درپناه‌حق.یاعلی‌مدد آب رو پشت سرش ریختم،در خونه رو بست به دست‌هام نگاه کردم داشت می‌لرزید.. رفتم جلو آینه،به خودم نگاه کردم صورتم رنگش پریده بود.. کنار آینه عکس من و مهدیار در سفر مشهد بود؛ به لبخندش نگاه کردم "بغضم گرفت،تنها بودم" :(( رفتم رو تخت، بالشت رو گرفتم جلو دهنم و تا می‌تونستم گریه کردم.. "ادامه دارد" ‌ نویسنده: #هـدیـه‌ی‌خـدا

عید نوروز همه در پیِ دیدارِ همند کاش دیدارِ توهم سهمِ دلِ من میشد....✨🌿

🌹‏بعد از عملیات خیبر دیر وقت آمد خانه؛ سر تا پایش شنی و خاکی بود.آنقدر خسته که با پوتین سر سفره نشست. تا من غذا را آماده کنم، سر سفره خوابش برد. 🌹آرام پوتینهایش را در آوردم که بیدار شد و با لحن خاصی گفت: این وظیفه شما نیست. زن که برده نیست. من خودم این کار را می کنم. وقتی پوتینهایش را در آورد گفتم: پس لااقل جورابهایت را در بیاورم. گفت: من هر حرفی را یکبار می زنم. بعد با آن حال خستگی خندید. ❤️شهید مهدی زین الدین❤️

#بـسـم‌رب‌ِّالـمـهـدےعـج ‌ رمــــان "پایان یک عــــشـــــق💕" ‌ #قسمت‌صدوسوم ‌ خودم رو جمع‌وجور کردم، رفتم جلو آینه و اشک‌هام رو پاک کردم.. شروع کردم با خودم حرف زدن: "ببین هدیه ناراحتی نداره! شوهرت رفته از حرم حضرت‌زینب(سلام‌الله‌علیها) دفاع کنه پس غمت برای چیه؟!" یه نگاه به قاب #یازهرا داخل اتاق کردم؛ لبخند زدم (: "مادرجان الهی که من خودمم فدای شما و خانوادت بشم" *-* رفتم که غذا درست کنم؛ تا در یخچال رو باز کردم حالت تهوع بهم دست داد یه چند روزی بود حال خوبی نداشتم -_- بیخیال غذا شدم.. رفتم دورکعت نمازشُکر خوندم که شوهرم شده مدافع بعدش هم لباس‌هام رو پوشیدم و راه افتادم طرف دارالرحمه یا همون گلزارشهدا {🌹} توی راه جلو رنگ‌فروشی وایسادم؛ دوتا قلم گرفتم با رنگ قرمز و سفید که قبور شهدا رو ترمیم کنم🌱 داخل رنگ‌فروشی هم حالت تهوع بهم دست داد ولی به رو خودم نیاوردم.. رفتم سمت گلزار، یه مداحی گذاشتم برا خودم.. ــــــــــــــ ‌ #لبیک‌یاحسین یعنی در معرکه تا پای جان بمان بگذر از سَر #لبیک‌یاحسین یعنی نعش پسر یعنی در این وداع صبر مادر ‌ (مطیعی) ‌ ــــــــــــــ ‌ کلمه‌ی شهید رو قرمز رنگ می‌کردم، و بقیه‌اَش رو سفید.. دلم گرفته بود،خیلی :(((( آخه من خیلی فاصله داشتم تا شهادت، من هم شهادت می‌خواستم{💔} اونقدر رنگ کردم که رسیدم به قبر رفیق‌شهید خودم "شهیده نجمه قاسمپور" *-* تا چشمم خورد به کلمه‌ی "شهیده" زدم زیر گریه " دخترها هم شهید میشن! " " پس چرا من نمیشم! " " آبجی نجمه من کم آوردم " " من و شوهرم رو برسون به وصال یار " رنگ‌ها رو گذاشتم تو کارتن و به گلزار خیره شدم شب شده بود و الان دیگه باید رسیده باشه سوریه.. گوشیم زنگ خورد،شماره عجیب غریب بود جواب دادم: _الو..!! مهدیار: -ســـــــلام بر قشنگ‌ترین دختر دنیااا "وااای خداا مهدیار" ^-^ _ســـــــلام مهدیارم _واااای چطوووری خوبی؟! خندیدم و ادامه دادم: _تو هنوز شهید نشدی؟! _وااقعااا که خندید و گفت: -خیلی خوشِت میادهااا -میگم خانم قشنگم من چون کادر درمانم سرم شلوغه و اگر دیر به دیر زنگ بزنم ناراحت نشیاااا _باشه، فقط مهدیار راهیان چی؟! _نیستیـــ؟! -خودم رو به راهیان می‌رسونم خانمم، ولی دوباره بر می‌گردم ان‌شاءالله _واااقعااا ممنون *-* -نمی‌تونم زیاد حرف بزنم، خیلی دعام کن -خداحافظ گوشی قطع شد، "نشد بهش بگم دوست دارم{♡}" "نشد بگم درپناه‌حق" "چقدر دنیا بی‌رحمِ" شاید دلخوشی من همین یه زنگ بود بیخیال شدم، قرار بود با مهدیار امشب بریم هیئت ولی خودم میرم ان‌شاءالله سوار ماشین شدم و رفتم سمت هیئت؛ یه هیئت خیلی بزرگی بود و جزء فعال‌ترین تشکیلات‌ها و هیئت‌ها بودن.. رفتم نشستم تَهِ مجلس، روضه درباره "حضرت‌زهرا(سلام‌الله‌علیها) بود *-* "مادرم{💔}" چشم‌هام رو بستم، گذاشتم هر چی می‌خواد اشک بریزه.. ‌ نویسنده: #هـدیـه‌ی‌خـدا

#بـسـم‌رب‌ِّالـمـهـدےعـج ‌ رمــــان "پایان یک عــــشـــــق💕" ‌ #قسمت‌صدوچهارم ‌ صبح بیدار شدم، دیشب هیئت خیلی خسته شده بودم.. بابام اینا نمی‌دونن مهدیار رفته، حتی لیلا و مهدیه هم نمی‌دونستن بهتره فعلا نگم بهشون.. دوباره حالت تهوع داشتم، خیلی حالم بد بود،فکر کنم مسموم شدم.. بلند شدم رفتم لباس‌هام رو بپوشم برم دکتر؛ یه لقمه گذاشتم تو دهنم و سوار ماشین شدم.. جلو درمانگاه زدم کنار؛ رفتم تو درمانگاه و نوبت گرفتم نشستم رو صندلی‌های انتظار.. فکرم مشغول شد؛ "اگر مهدیار بود چقدر دور سرم تاب می‌خورد و قربون صدقم می‌رفت" "ولی نیست چقدر سخت" :(( خانم منشی: -خانم کیامرزی؟! _بله،متوجه شدم.. بلند شدم و چادرم رو مرتب کردم و رفتم داخل خانم میانسالی بود دکتر: -خب عزیزم چه مشکلی داری؟! _چند روزیِ سرم گیج میره، دلم درد میکنه،تااازه حالت تهوعَم بیشتر شده دکتر: -ازدواج کردی؟! _بله..! چشم‌هاش رو از نسخه گرفت، و با هیجان بهم نگاه کرد و گفت: -واااااقعاا؟! _والا بخدا.. تو نسخه یه‌ چیزی نوشت و گفت: -برو تست حاملگی بده شاید حامله باشی! چشم‌هام به دهنش موند؛ "امکــــــــــــــــــان ندااااره" "مگه میشه؟!" دکتر: -بروو دیگه دختر بعدش بلند شد و به پرستار گفت: -از این خانم هم یه تست حاملگی بگیرید لطفا تو تمام این مدت من تو شووک بودم؛ " من؟! مااادر؟! " " مهدیار؟! پدر؟! " " یاخدا! " تست رو دادم، پرستار برگه‌ای گرفت سمتم و گفت" -بفرمائید، بدین به دکتر.. برگه رو گرفتم و رفتم داخل اتاق دکتر؛ یه آقایی هم داخل بودن ولی من اصلا گیج بودم.. خانم دکتر متوجه حالم شد و یه نگاهی به برگه انداخت و گفت: -خب مامان آینده! از این به بعد حواست بیشتر جمع باشه -الان هم برو به باباش خبر بده.. بدون خداحافظی از درمانگاه اومدم بیرون؛ داشتم می‌رفتم که به مهدیار خبر بدم..! ولی یهو وایسادم..! "مهدیار که نیست" اشک تو چشم‌هام حلقه زد؛ رفتم سمت خونه و برگه مثبت رو انداختم رو تخت و خیره شدم بهش و یهو زدم زیر گریه.. وسط گریه‌هام شروع به خندیدن کردم پاک دیونه شدم |: "این هدیه‌ی خداست" رفتم سمت گوشیم که به بقیه خبر بدم ولی... "ولی اگه قضیه بچه رو بفهمن متوجه داستان مهدیار هم میشن!" بیخیال شدم؛ مهدیار که هفته دیگه اومد ان‌شاءالله، قضیه رو باهم به همه میگیم ان‌شاءالله ‌ نویسنده: #هـدیـه‌ی‌خـدا