6.26M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⚫️ بغض شهيد مطهری هنگام بردن نام امام خمینی(ره)/ آبان ۱۳۵۷
#شهید_مطهری
💠🌸🍃🌺🍃🌸💠
💠اگر بخواهیم زیربنای مکتب مبارزهی امام را در یک جمله عرض بکنیم، باید بگوییم زیربنای همهی فعالیتهای ایشان، قیام لله بود. هدف قیام لله اقامه حق و عدل و ترویج معنویت است. ۱۴۰۱/۰۳/۱۴
☀️#امام_خامنهای
با ولایت تا شهادت
#قسمت_شصت_و_سوم وقتی رسیدیم اداره رفتم اتاقم و زنگ زدم به بهزاد گفتم عاصف و مهدی و خانوم میرزامحمدی
#قسمت_شصت_و_چهارم
حاجی گفت:
_دیگه چی دارید ازش؟
+از طریق برادرانمون در حزب الله لبنان تونستیم یه سری اطلاعاتی بدست بیاریم که اونا هم اطلاعاتشون کامل نیست.
_چه اطلاعاتی؟
+به لبنان و ترکیه سفر داشته اما اسمش در هیچ کجا ثبت نشده.
_مگه میشه؟
+فعلا که شده.
_بیشتر توضیح بده!
+معلوم نیست با چه هویتی از ایران رفته! همه چیز مبهم و گُنگ هست.
_خیل خب. نگران نباش. ان شاءالله درست میشه. فقط سعی کن کما فی السابق صبرت و بیشترکنی.
+چشم.
_هر کمکی از دستم بر بیاد انجام میدم.
+نوکرتم حاجی.
دیدم از توی جیب کتش یه انگشتر درآورد، خوب که دقت کردم فهمیدم سنگش عقیق هست. گفت:
«این مدتِ دوماهی که در ایران نبودم و یمن بودم، از یکی از شهدای یمنی قبل از شهادتش گرفتم. روزی تو هست. بزار دستت اگر اندازه میشه.»
گرفتم و گذاشتم دستم. حس عجیبی بهم میداد اون انگشتر و هنوزم دارمش. من و حاجی هم دیگرو بغل کردیم و بعدش خداحافظی کرد و رفت بیرون از اتاقم.
نگاه به انگشتر میکردم، یاد شهید اوویس افتادم!
بگذریم... فقط میتونم بگم دلم کباب شده بود!
#قسمت_شصت_و_پنجم
یک هفته ای میشد که بچهها نزدیک خونه دختره مراقبت میکردن تا ببینن بیرون میاد یا نه! اما خبری ازش نبود. از طرفی هم حتی به عاصف زنگ نمیزد و موقعی هم که عاصف تماس میگرفت، گوشی دختره خاموش بود. عاصف چندبار رفت در خونهشون اما کسی درو باز نکرد.
همه تعجب کرده بودیم. نمیشد کاری هم کرد. از طرفی شبها برق خونهشون خاموش بود. یادمه که هم من، هم حاجی سیف، وَ هم اینکه تموم بچههای مرتبط با این پرونده کلا توی آمپاس بودیم.
یه روز نشسته بودم و داشتم فکر میکردم که باید چیکار کرد و در حال آنالیز و تحلیل پرونده بودم، تنها چیزی که به ذهنم رسید این بود:
«دختره شک کرده و احتمال داره فهمیده باشه به خونهشون نفوذ کردیم.»
چیزی جز این نمیتونست باشه. از طرفی هم زیر 5 درصد احتمال میدادیم خودکشی کرده و نمیخواسته دست ما بهش برسه. اما این احتمال خیلی ضعیف به نظر میاومد. چون اگر خودکشی کرده بود باید یک بوی نامطبوع از اون خونه میاومد یا سر و کله مادربزرگه پیدا میشده. چون ما از همون دقایق اولیه که از خونه اومدیم بیرون، بچههای من کل موقعیترو زیر نظر گرفته بودن.
اما با این اتفاق، به معنای حقیقی کلمه دستمون بسته بود و عملا نباید از طرف ما هیچ اقدامی صورت میگرفت. حتی ماموران برق و آب هم رفتند در خونه سوژه تا کنتور و چک کنند، بازهم کسی در و باز نمیکرد.
یک هفتهای گذشته بود و یه روز که مشغول کار بودم، بهزاد تماس گرفت با من گفت:
_حاجی دختره با عاصف تماس گرفته. عاصف خان هم پشت در هستن. میخوان شمارو ببینند.
+بهش بگو بیاد.
رفتم اثر انگشت زدم و لحظاتی بعد عاصف اومد ... گفتم:
+خوش خبر باشی.
_حاجی دختره تماس گرفته. به بچه ها گفتم فایل شنود و بفرستند روی سیستم شما!
+کار خوبی کردی.
سیستم و روشن کردم، فایل و چک کردم... دختره به عاصف توضیح داد که مریض بودم و نتونستم تماست و جواب بدم و... که منم باور نکردم. به عاصف گفته بود:
«امشب میای دنبالم؟ دوست دارم با هم بریم بیرون!»
عاصف گفت:
«امروز خیلی کار دارم!»
دختره گفت:
«تورو خدا بیادیگه»
عاصف گفت:
«عزیزم باور کن سرم شلوغه! باید برم تا اراک.»
دختره گفت:
«خب بعدش بیا دیگه. مگه قرار هست بمونی؟ مگه کجا میخوای بری؟»
عاصف گفت:
«برای یه ماموریت خیلی مهم باید از طرف محل کارم برم تا اراک!»
دختره با یک کرشمه و طنازی خاصی گفت:
«من و نمیبری عزیز دلم؟»
عاصف خندید و گفت:
«امان از دست تو!»
دختره با یک شیطنت خاصی گفت:
«حالا میای یا نه؟»
عاصف گفت:
«بهت قول نمیدم برای امشب، تا یه وقت بد قول نشم! اما اگر به موقع رسیدم و خسته نبودم، میام دنبالت با هم میریم شام میخوریم و یه چرخی هم میزنیم. اگر امشب نشد، اما فردا حتما میام میبینمت!»
زیاد با هم صحبت نکردند. من شک کردم به ماجرا. احساسم و تجربه یک دهه و خردهای کار من در سیستم اطلاعاتی کشور این و میگفت که کاسهای زیر نیم کاسهست و ممکنه امشب یا اگر فردا همدیگر و دیدند هر گونه اتفاقی رخ بده! اما پیش بینی اون اتفاقات کمی دشوار بود.
ما حتی پیش بینی اینکه به عاصف بخواد آسیب بزنه رو هم در تحلیلها و فرضیههای خودمون قرار دادیم!
فورا با دفتر حاج آقای سیف هماهنگ کردم تا بهم وقت ملاقات فوری بدن و بتونم اطلاعات و اخبار و گزارشات و بهشون برسونم. نکاتی رو فرمودند که من الان به طور کامل چیزی نمیگم، اما شما خودتون در ادامه میخونید.
عاصف قرار بود اون روز به یک ماموریت مهمی بره که از اینجا به بعد قرار شد طبق پیشنهادی که به حاج آقای سیف مدیر کل بخش ضدنفوذ «ضدجاسوسی» و ضد تروریسم دادم و ایشون هم دقیقا با من هم نظر بودند، پروژه رو پیش ببریم.
عاصف برای ماموریت به اراک آماده و سپس عازم شد. موضوع ماموریتش هم یک سری بررسیهای میدانی و امنیتی و... در یکی از سایتهای اتمی اراک بود.
وقتی عاصف رفت، تمام مسائلی که باید مورد بررسی و ارزیابی قرار میگرفت و گزارشات نهایی درمورد یکی از سایتهای اتمی رو برای ما میآورد، نوشت و در پوشهای قرار داد.
عاصف اون روز غروب ساعت 7 عصر از اراک به تهران برگشت، وَ بعدشم طبق قراری معین با اون دختره همدیگرو دیدند. پس دقت کنید، یعنی بعد از اراک، مستقیما به اداره بر نگشت و رفت سراغ دختره.
اما در زمانی که عاصف و دختره با هم بودن، من و تیمم کجا بودیم؟
اون روز تعقیب و مراقبت به طور نامحسوس توسط خانوم میرزامحمدی صورت گرفت.
عاصف اون شب برخلاف همیشه، نمازش و دیر خوند. رفت دختره رو سوار کرد و اومدن سمت امام زاده صالح تجریش، ماشین و یه گوشه ای پارک کرد و رفت داخل امام زاده، اما دختره بنا بر گفته ی خودش به دلیل عذر شرعی از ورود به امام زاده برای خواندن نماز و... خودداری کرده بود.
به بهزاد که توی اتاقم نزدیکم ایستاده بود گفتم:
«تصویر داخل خودروی عاصف و بنداز روی مانیتور شماره 3 اتاقم. بقیه مانیتورها رو روشن کن. مانیتور شماره 3 میخوام. لطفا با کیفیت باشه.»
کاری که به بهزاد گفتم انجام داد. همزمان دیدم دختره برگشت و روی صندلی عقبرو نگاه کرد. دوربین ما توی جعبه دستمال روی داشبور کار گذاشته شده بود. وقتی برگشت به عقب نگاه کرد، همون چیزی رو دید که انگار دنبالش بود.
«یه کیف روی صندلی بود با چندتا پرونده که سرش کمی پیدا بود.»
از توی دوربین میدیدم که دختره داره چیکار میکنه. از داخل کیف خودش یه چیزی در آورد.
به بهزاد گفتم تصویر و زوم کن روی شیئی که دست دخترهست. وقتی تصویر و زوم کرد، یه خودکار به چشمم خورد. لحظاتی بعد دختره مجددا برگشت و کیف عاصف و که داخلش پرونده گزارشات سازمان اتمی بود، ازداخل کیف کشید بیرون و ازشون عکس گرفت. با چی؟ با همون خودکار!!!
خودکار، خودکار جاسوسی بود و کاربردش برای عکسبرداری و تهیه فیلم از اماکن و اسناد امنیتی برای کارهای اطلاعاتی و امنیتی بود.
عاصف بعد از نماز اومد سوار ماشین شد و با دختره رفتند برای خوردن شام! بعد از شام هم یه چرخی توی خیابون زدن، بعدش دختره رو رسوند تا درب منزلش و ازش جدا شد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ماچون #حسین (علیه السلام)
واردشدیم وچون
#حسین(علیه السلام)
باید به شهادت برسیم...
#صلیاللهعلیڪیااباعبدالله
#اللهم_الرزقنا_حرم
اَلسَّلامُعَلَیْڪَیااَباعَبْدِاللَّهِ...
به رسم هر روز صبح با سلام
بر ارباب بی کفن روز مون رو شروع کنیم
اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا #اَبا_عَبْدِاللهِ وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِكَ عَلَیْكَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما. بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِكُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن
#به_تو_از_دور_سلام
#به_سلیمان_جهان_از_طرف_مور_سلام
صبحتون حسینی🌹
میگفت از خدا خواستم آنقدر به من مشغله دهد که حتی فکر گناه هم نکنم..
#حاج_قاسم♥️🚶🏻♀
•┈┈••✾•🌱🌹🌱•✾••┈┈•
@velayaattashahadat
•┈┈••✾•🌱🌹🌱•✾••┈┈•
با ولایت تا شهادت
#قسمت_شصت_و_پنجم یک هفته ای میشد که بچهها نزدیک خونه دختره مراقبت میکردن تا ببینن بیرون میاد یا نه
#قسمت_شصت_و_ششم
ساعت حدود 1 صبح بود که داشتم وسیلههام و جمع میکردم برم خونه! خسته و کوفته بودم و با حالت چرت داشتم اتاق کارم و جمع و جور میکردم.
عادتم بود تا لحظهای که وسیلههام و جمع نکردم، سیستمم و خاموش نکنم و هنوزم همینم، چون همیشه منتظر دریافت خبر جدید هستم.
اومدم سمت میزم کیفم و بگیرم، دیدم یه خبر فوری برام اومد. خبر خیلی مهم بود و از طریق یک خط ارتباطیِ امن به من رسیده بود.
خبر اولی که برام اومد، از رابط ما در تشکیلات برادرانمون در حزب الله لبنان بود.
برام نوشت:
«برات یک هدیه فوری و خیلی مهم دارم. آدرس میدی بفرستم؟»
فهمیدم یه خبر خیلی سری و مهم داره که درخواست خط امنتر و داره. طبیعتا وقتی نوشت «آدرس» یعنی تلفن و مسیر ارتباطی مکالمهای امن نبود، بلکه درخواست آدرس ایمیل یک بار مصرف و محرمانه رو داشت.
فورا با حاج عبدالله که از بچههای خودمون در امور سایبری مستقر در ضدنفوذ بود هماهنگ کردم و رفتم اتاقش، تا بساط و برای من و رابط واحد ما در تشکیلات حزب الله لبنان هماهنگ کنه!
برگشتم دفترم. نشستم پشت سیستم و وارد شبکه شدم! بگذارید عرائضم و خلاصه کنم و وقتتون و نگیرم... خبر خیلی کوتاه و سری و مهم بود. نوشت:
2800/135: سلام دوست عزیزم. گزینه مورد نظر شما قبل از تفریح در لبنان و ترکیه، به شاگردی مخوف ترین مدرسه ای که 30 سال به دنبال رضی بودند در آمده.
135 کد من بود و 2800 کد همون رابط ما در حزب الله. بگذارید براتون بازترش کنم. منظورش از گزینه مورد نظر شما «همون آناهیتا نعمت زاده» بود که خودش و به عاصف نزدیک کرده بود.
قبل از تفریح در لبنان و ترکیه هم منظورش «سفر مخفیانه به لبنان و ترکیه بوده!» به شاگری مخوف ترین مدرسه ای که 30 سال به دنبال رضی بودند در آمده، یعنی: «مرتبط با یگان 8200 است که اینها 30 سال به دنبال رضی«حاج عمادمغنیه» بودند و ترورش کردند.»
وقتی یاد اون شب میافتم، اگر بهتون بگم با این خبر خواب از چشمم و خستگی از تنم بیرون رفت، شاید باورتون نشه.
با این خبری که بهمون رسیده بود، حالا دیگه میتونستیم راحتتر تصمیم بگیریم و پروژه رو پیش ببریم تا زیر ضربه دشمن قرار نگیریم، بلکه بالعکس، ما اونهارو زیر ضربه ببریم.
صبح روز بعد...
منتظر بودم حاج آقا سیف بیان اداره. با رییس دفترش هماهنگ کردم تا من و در اولویت ملاقات با رییس قرار بده! همینم شد. وقتی اومد اداره از دفترش بهم خبر دادند که فوری بیا، حاج آقا منتظرته.
ملاقات ساعت 8 صبح شروع شد، ساعت 11 صبح به پایان رسید.
اون دیدار سه ساعتهی من و مدیر کل بخش ضدنفوذ «ضدجاسوسی» و ضدتروریسیم انقدر موثر بود که حالا در ادامه خودتون متوجه میشید چه برنامهای رو طراحی کردیم!
انقدر اون دیدار مهم بود که مدیر کل بخش ضدجاسوسی یکی از استانها پشت درب اتاق سیف سه ساعت منتظر موند تا حاجی بهش بگه بیا داخل. هر از گاهی مسئول دفتر حاج آقا سیف زنگ میزد میگفت که همچنان آقای فلانی منتظرن تا شما رو ببینند، اما حاج آقا سیف به مسئول دفترش میگفت: «بهش بگو همچنان منتظر بمونه، چون فعلا جلسه مهمی دارم.»
بگذارید الان نگم چه طرحی رو در اون جلسه سه ساعته ریختیم، اما همین و بگم که طرحی و ارائه دادم که حاج آقا سیف به شدت استقبال کرد و نظراتش و بهم در اون جلسه گفت و اگر به لطف خدا به نتیجه میرسیدیم قطعا سیلی سختی رو آمریکا و اسراییل و بخصوص شخص نخست وزیر رژیم کودک کش اسراییل یعنی #نتانیاهو از ما دریافت میکردند که تا سالهای سال جای اون بر صورت سگ نگهبان آمریکا در منطقه غرب آسیا «خاورمیانه» یعنی اسراییل باقی می موند!
شما چه فکری میکنید نمیدونم! به نظرتون موفق شدیم یا شکست خوردیم؟
واقعا خیلی سخت بود. چون همیشه قرار نیست پیروز بشیم، اما...
خدا بخیر کنه!
روزها و هفتهها طی شد و ما میدیدیم که دختره خیلی به عاصف نزدیکتر میشه و عاصف هم خوب اون و فریب اطلاعاتی میداد. گاهی اوقات اون دختر تا پای ترور بیولوژیک عاصف پیش میرفت، اما عاصف آدم کار بلدی بود و به راحتی اون و دور میزد خداروشکر. اون دختر مسلح بود، اما حذف فیزیکی یک نیروی امنیتی اونم در اون شرایط به نفع پرستوی موساد یعنی آناهیتا نعمتزاده نبود.
از طرفی هم دختره، یه هویی ارتباطش و قطع میکرد. دلیلشم این بود میخواست عاصف و کما فی السابق تشنهی خودش نگه داره، اما غافل از اینکه عاصف تشنه خون اون بود.
از حواشی بگذریم!
در یکی از قرارها، آناهیتا مجددا از پوشهها و محتواهایامنیتی که در پروندههای در دست عاصف وجود داشت وَ مربوط به تاسیسات اتمی بودو باید اون ها رو از جنبه امنیتی بررسی میکردیم، مجددا
#قسمت_شصت_و_هفت
در یکی از روزها، در دفترم مشغول بررسی پروندههای در دست اقدام بودم و بعد از اون مشغول آنالیز پرونده مربوط به عاصف و آناهیتا بودم که گوشی کاریم زنگ خورد.
تماس و جواب دادم:
+بله.
_سلام. آقای عاکف سلیمانی؟
+امرتون؟
_شناختید؟
+باید بشناسم؟
_نمیدونم. شاید دوست داشته باشید بیشتر همدیگر و بشناسیم!
فورا دوان دوان رفتم سمت درب اتاقم، اثر انگشت زدم، در باز شد رفتم بیرون و از داخل راهروی کوچیک کنار اتاقم رفتم پشت درب اتاق مسئول دفترم بهزاد. در و باز کردم و رفتم سمت میزش، بهش اشاره زدم چیزی نگه. آروم صورتم و از گوشی فاصله دادم به بهزاد گفتم:
«به بچه ها بگو خط کاریم و رصد کنن. مزاحم ناشناس دارم.»
روی صندلی داخل اتاقش نشستم. بهزاد خیلی آروم با بچهها تلفنی صحبت کرد و بهشون موضوع رو گفت. اما بعد از 30 ثانیه صحبت کردن دختره با من، تماس قطع شد.
رفتم اتاق مسعود که بهزاد بهش گفته بود خط و رصد کنه! مسعود تا من و دید گفت «حاجی نتونستم ردش و بزنم.»
چون از زمانی که بهزاد بهش خبر داد، مسعود شروع کرد به رصد تا زمانی که دختره قطع کرد 30 ثانیه طول کشید و نشد ردش و بزنن.
تماسی که با گوشی کاریم گرفته شد، علیرغم اینکه از داخل ایران بود، اما نمیشد رهگیری کرد، وَ احتمال قوی تماس از یک خط ماهواره ای بود.
به بچهها گفتم خطم و شنود و رهگیری کنن تا اگر مجددا این تماس برقرار شد، بتونن ردش و بزنن.
هرچی فکر کردم، اون صدا، هم صدای آشنایی بود، هم نا آشنا. خیلی توی ذهنم سرچ کردم که صدای کی میتونه باشه.
بعد از نیم ساعت فکر کردن، فهمیدم صدای آناهیتا نعمت زاده هست. اما انگار صداش و با یک سیستم پیشرفته در حین صحبت کردن تغییر داده بود. فورا گزارش این اتفاق و نوشتم و رسوندم دفتر مدیرکل تا درجریان باشه و ایشون هم زیرش و امضا زد و فورا به مسئول دفترش گفت برسونن به حفاظت تا پیگیر این جریان باشن تا یک وقت اتفاقی پیش نیاد.
دو روزی از این ماجرا گذشت و حاجی سیف تماس گرفت و گفت برم اتاقش کارم داره! وقتی وارد دفترش شدم دیدم خیلی عصبی هست. گفت:
_گوشی کاریت کجاست؟
از جیبم در آوردم نشونش دادم. گفت:
_همین الآن سیم کارت و گوشی رو بده مسئول دفترم ببره بده به حفاظت، خودت مجددا برگرد اتاقم.
منم چیزی جز یک کلمه نگفتم...
«چشم آقا.»
دستور رییس و انجام دادم و مجدداذبرگشتم اتاقش. رفتم روی صندلی نشستم و از پشت میزش بلند شد اومد نشست روبروم، گفت:
_یه خبر بد برات دارم!
گوشام و تیز کردم، زُل زدم به چشمهای حاج آقا سیف... گفتم:
+اتفاقی افتاده آقا؟
_یه نفوذی توی این پرونده داریم.
چندثانیه ای سکوت کردم و خیلی آروم گفتم:
+طبیعتا عاصف که نیست!
_نه خداروشکر!
+پس کی؟
_یکی از مسئولین، هادیه این پرستو هست!
+چه کسی وَ کجاست؟
_همون شخصی که فقط یکبار پرستوی پرونده ما رو یعنی آناهیتا نعمت زاده رو سوار ماشینش کرده و تا همین الان ما نتونستیم از ارتباط این مرد با این زن چیزی بفهمیم.
+اون شخص توی استانداری تهران هست! به صلاح هم نیست دعوتش کنیم اینجا یه چای با هم بخوریم. چون پرونده نیمه تموم میمونه!
_متاسفانه پست بالایی هم داره! اما اونی که تو چندبار با پوششهای مختلف دیدیش، حتما هادی و تامین کننده حفاظت فیزیکی پرستوی پرونده ما هست! اما این مرتیکهای که در استانداری تهران هست، هادیه مالی این زن هست.
+یعنی باور شما بر این هست که به حتم و یقین این شخض هادی پرستوی پرونده ماست؟
حاج آقا سیف لبخندی زد گفت:
_بهتره فعلا تمرکزت روی دختره باشه!
+چشم آقا!
ولی ذهنم خیلی درگیر این شخص شده بود... داشتم بلند میشدم برم، یه هویی ایستادم... حاجی سیف گفت:
_چیزی شده عاکف!
برگشتم نگاش کردم! گفتم:
+من با هادی این پرستو که شاغل در استانداری تهران هست دیدار داشتم!
_چی گفتی؟
+من چندوقت قبل با هادی این پرستو در استانداری تهران برای یک موضوع مهمی دیدار داشتم. الان فهمیدم!
_یعنی برای پرونده مربوط به عزت الله عزیزی که در ماجرای قاچاق دختران به دوبی نقش داشته با «ا.ت» دیدار داشتی؟
+دقیقا! ما بارها از این شخص استفاده کردیم و بهمون اخبار و اطلاعات دقیقیرو از برخی دوستان و دوتا از همکارانش داد!
حاجی سیف سکوت کرد! خیره شد بهم! لحظاتی به سکوت گذشت ... گفت:
_برو به کارت برس! هر خبر جدیدی شد من و درجریان بگذار!
+چشم.