همان طوری که در محرمات مراتب هست و همه محرمات یکسان نیستند، مثلا نگاه کردن به زن نامحرم حرام است، قتل نفس هم حرام است، شراب خوردن هم حرام است، ربا خوردن هم حرام است. اما اینها فرق دارند و همه در یک درجه نیستند. هر کدامشان یک اثر و جزایی دارند. مکروهات هم آثار بدی دارند اما آثار بدشان یکسان نیست.مثلا با پای راست در دستشویی بروی مکروه است و اثر بد دارد اما اثرش کم است، اما برخی مکروهات هست که آثارشان زیاد است مثل خوردن غذا در حالت جنابت. #تقوا #واجبات #خدا #مکروهات ┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ 🔻کانال رسمی آیت الله ناصری 🔷@naseri_ir

🔶 آیت الله سید علی قاضی (ره) 💠 بعد از هر نماز حتما برای امام زمان علیه السلام دعا کنید وبدون دعا کردن برای آن حضرت از سجاده کنار نروید. #اللهم_عجل_لولیک_الفرج #قرار_دوازدهم @gharare12

💠 #حدیث روز 💠 💎 ثواب فوق‌العاده صبر بر أدای قرض 🔻رسول‌الله صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم: مَنْ اقْرَضَ مُؤمِناً قَرْضاً ینْتَظِرُ بِهِ مَیسُورَهُ کانَ مالُهُ فی زکاةٍ وَ کانَ هُوَ فی صَلاةٍ مِنَ الْمَلائِکةِ حَتّی یؤَدّیهِ الَیهِ ✳️ کسی که به مؤمنی قرض داده و منتظر وسعت وی است (به او فشار نمی‌آورد) آنچه قرض داده به منزله زکات است و او در معرض صلوات ملائکه است تا قرضش برگردانده شود. 📚 بحارالأنوار- جلد ۱۰۳- صفحه ۱۳۹ ‌ ‌ •┈┈••✾••┈┈• @HawzahNews

#داستانک #تلنگر 💫قبری در مغازه ابن بطوطه : در سفرنامه اش می نویسد: در شیراز سه روز بودم و این سه روز در مسجد جامع شیراز ماندم، مردم در این مسجد اعتکاف می کردند که این مسجد مربوط به ششصد سال قبل است بعد رفتم بازار شیراز چشمم به دکانی افتاد که یک نفر نورانی اهل تقوی ظاهر الصلاح در آن نشسته قرآن می خواند، رفتم نزدیک سلام کردم نشستم او هم پذیرایی کرد، گفتم شما اینجا چه می کنی؟ گفت: من شغلم تجارت است هرگاه مشتری نباشد قرآن می خوانم، نگاه کن فرش‌ها را عقب زد دیدم قبر است، گفت: این گور خودم است، کنار قبر خودم می نشینم برای خودم قرآن می خوانم، قبرم را در مغازه ام قرار داده ام که گول دنیا را نخورم. #داستان #منبرک #منبرک_داستانی کانال ره توشه مبلغین @mobaleqin20

عشق حسینی چه ها که نمی کند! آیت اله قاضی می فرمودند: « محال است انسانی به جز از راه سیدالشهداء(ع) به مقام توحید برسد.» می گویند: « آیت الله قاضی شب های جمعه تا صبح در حرم سیدالشهداء(ع) می ایستاد و هیچ چیز نمی گفـت، نه زیارتی و نه ... تنها تماشا می کرد.» او می گوید: «ثواب رفـت و آمد بین حرم شریف حضرت اباعبدالله و حضرت اباالفضل از سعی بین صفا و مروه بیشتر است.» آیت الله نجابت می گفـت: «ایام زیارتی که می شود حالش دگرگون است آن قدر که اگر نتواند زیارت برود آرام ندارد به نحوی که خانواده ایشان می گویند وقت زیارتی شما دیوانه می شوید و به همین خاطر نمی گذارند در آن ایام در نجف بماند پولی برای خوراکش تهیه می کنند و او را روانه کربلای معلا می کنند و او پیاده به حرم می رود و پیاده برمی گردد. » کمتر کسی ایشان را در سواری های بین راه می بیند و کسی هم کنجکاوی نمی کند که این سید چگونه به کربلا می رود و برمی گردد. او به سوی مولایش با عشق بال و پر می گشاید و به پابوسی حریمش مشرف می شود. و می گویند: « آن جا در حریم دوست از کثرت ادب مانند چوب خشک می گردد.» در خانه مجلس روضه هفـتگی به پا می کند که عامه مردم در آن حضور دارند و خودش عقیده اش این است که: « من باید برای حضرت ابا عبدالله کار کنم، چه عالم باشم چه عامی.» کفش های مردم را جلوی در جفـت می کند. عده ای هم بر او خرده می گیرند که این آقا اهل علم است و این کوچک کردن خود اوست نباید از این کارها بکند، اما ایشان گوشش به این حرف ها بدهکار نیست. و اواخر عمر، آب را که می بیند بی اختیار اشک می ریزد و عجب ماجرای غریبی است این داستان عطش! از آیت الله سید عبدالکریم کشمیری نقل شده که: « آقای قاضی تمام مکاشفه بود و در اواخر عمر بسیار لطیف و رقیق شده بود و با دیدن آب به یاد امام حسین ( ع)لیه السلام می گریست.» کافی بود که شخصی که به منبر رود جمله اولش با «صلی الله علیک یا ابا عبدالله» شروع شود تا اشک های قاضی دیگر بند نیاید و تا آخر مجلس اصلاً نشنود که قصه می خوانند یا روضه! برای تربت امام حسین علیه السلام آن قدر احترام قائل است که شبی تسبیح تربتش به زمین می افـتد و چشم هایش دیگر قادر به یافـتن آن نیست و ترس آن که مبادا پاهایش را به طرف تربت دراز کند تا صبح نمی تواند بخوابد، امام حسین ( ع)لیه السلام در آغاز راه دستگیری اش نموده و او تا آخر عمر شاکر آن نعمت است.

(مهدوی باوران واقعی)****** ۱- باورمندان فکری و عقیدتی مهدی باوران واقعی کسانی اند که از نظر باور فکری وایمانی معتقدند که : اولا: به حکم ایه (5) سوره قصص: (( وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ: ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم!)) که در آخرالزمان منجی نجات بخش وجود دارد که بشر را از وضعیت موجود ظلم وتباهی نجات می بخشد. ثانیا: آن نجات بخش و منجی،کلی بدون مصداق نیست که بسیاری از ادیان توحیدی و غیر توحیدی به آن باوردارند؛ بلکه وی از ذریه رسول الله (ص) و از نسل حضرت فاطمه زهرا (س) است. چرا که رسول خدا(ص) فرمودند:((الْمَهْدِيُّ مِنْ عِتْرَتِي ( أي من نسبي وأهل بيتي ) مِنْ وَلَدِ فَاطِمَةَ: سنن أبي داود 11/373)) آن منجی فرزند حضرت امام حسن عسکری (ع) است که در سال (255 ه) متولد شد (الغیبه،ص۲۳۱) و در سال ( ۲۶۰ه) به امامت رسید و تا سال (۳۲۹ ه) به مدت هفتاد سال غیبت صغرا و از آن سال تاکنون درپشت پرده غیبت کبرا قرار دارد،(الغیبه،ص۱۳۹؛ النجم الثاقب ص۴۸-۴۹) بنابراین هرکس چنین را باوری را داشته باشد مهدوی باور واقعی است و گرنه نمی تواند مهدوی باور باشد؛ هرچند در برخی از این ملاک های معرفتی همسو با مهدوی باوران باشد. ** 2- معرفت به امام علیه السلام مهدی باوران کسانی اندکه هر روز بر سطح شناختشان نسبت به امام (ع) می افزایند؛ چراکه تاریخ ۲۵۰ ساله حیات ائمه اطهار و دوره غیبت کبرا، تجربه مهمی است که می تواند چراغ راه باشد؛ چون پیوسته چه در زمان حضور معصوم و چه در زمان غیبت، مدعیانی بودند که از جهل مردم استفاد کرده و خود را امام یا نایب امام معرفی می کردند. مذهب زیدیه، اسماعلیه، وافقیه، فتحیه در زمان حضور و بابیه در زمان غیبت، سند روشن بر چنین لغزش و انحراف است که اگر معرفت نسبت به امام نباشد ممکن است هرکسی در این تور پهن شده گرفتار و خواسته یا ناخواسته، گرفتار چنین گرداب فکری شود. از همین رو امام حسین (ع) دربیان ضرورت معرفت امام فرمودند: (أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِكْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِيَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِي يَجِبُ عَلَيْهِمْ طَاعَتُهُ ای مرد م خداوند عزوحل بندگان را نیافرید مگر برای این که بشناسند و هنگامی که او را شناختند عبادتش کنند، وقتی او را عبادت کنند به برکت این عبادت از عبادتی غیر او بی نیاز شوند، مردی پرسید: ای پسر رسول خدا! پدر ومادرم به فدایت، شناخت خدا چیست؟ حضرت فرمودند: این است که اهل هر دوره امام زمان خودش که اطاعت از او واجب است را بشناسند:بحار،ج24، ص۸۳). ** 3- حضور بدون ظهور مهدوی باوران واقعی براین عقیده اند هر چند حضرت مهدی(ع) درعصر غیبت ظهور ندارد؛ ولی حضور دارد چون غیبت به معنا((عدم ظهور)) است نه به معنای((عدم حضور)). از همین رو بر همه اموری که در جامعه می گذرد به حکم وظیفه ذاتی امامتش با ولایت تکوینی خود، جامعه را به صورت نامریی مدیریت و هدایت می کند، نظیر اعمال ولایت خضر نبی که کشتی را سوراخ می کرد تا حاکم ظالم استفاده نکند و دیوار مخروبه بالا را می برد تا گنج آن، برای بچه های یتیم محفوظ بماند و آن جوان را به قتل می رساند که والدینش را منحرف نکند که چنین تصمیمی برای موسی کلیم (ع) شگفت اور بود (سوره کهف ایه ۶۶تا ۸۴). امام عصر در زمان غیبت نیز همانند خورشید، در پشت ابر در روز نور افشانی کرده و برکت وجودش به همه می رسد، ازهمین رو رسول خدا فرمودند:((وَالّذي بَعَثَني بِالنُّبُوَّةِ،إنَّهم يَستَضيئونَ بِنورِهِ و يَنتَفِعونَ بِوِلايَتِهِ في غَيبَتِهِ كَانتِفاعالشَّمسِ وَ إن تَجَلَّلَها سَحاب:کافی، ج1، ص194)). ** 4- مهدی باوران درنهایت ادب هرچند هیچ مرتبه برای حضرت ولی عصرارواحنا له الفداء تعین ایجاد نمی کند وهمانند جدش رسول الله (ص) سیره خاکی ومردمی دارد، ولی مهدی باوران به دلیل داشتن معرفت بسیار بالا نسبت به جایگاه ومرتبه آن حضرت هرگزخاکی ومردمی بودن امام رابهانه ای برای عادی بودن برای خود ندانسته ودرنهایت ادب واحترام به امام علیه السلام می نگرند واورا باالفاظی که نشانه خودمانی بودن باشد خطاب نمی کنند، چراکه مهدی باوران تربیت شده ادب قرآنی اند که به آنان آموخته است که دربرابر پیامبر: اولا: با اسم کوچکش نخوانند((ما كانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِكُمْ وَ لكِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيماً(احزاب/40) محمّد صلى الله عليه و آله، پدر هيچ يك از