🌷بسمه تعالی 🌷۱. «خداوند در صورتی که مرتکب بدی شوی تو را از توبه مانع نشده«2.در کیفر تو تعجیل نکرده۳. «هرگز تو را به سبب توبه و انابه سرزنش نمی کند۴. «حتی در آنجا که رسوایی سزاوار توست تو را رسوا نساخته ۵. «و در قبول توبه بر تو سخت نگرفته است۶. «در محاسبه جرایمِ تو دقت و مو شکافی نکرده۷. «تو را از رحمتش مأیوس نساخته (هر چند گناه تو سنگین و بزرگ باشد) بلکه بازگشت تو از گناه را حسنه قرار داده (و از آن مهم تر اینکه) گناه تو را یکی محسوب میدارد و حسنه ات را ده برابر حساب میکند»؛۸. «درِ توبه و بازگشت و عذرخواهی را (همیشه) به رویت باز نگه داشته»؛(📗نامه31 امام علی علیه السلام)
🌷بسمه تعالی 🌹من به شما (بارها) گفتم با آنها بجنگید پیش از آنکه آنها به سراغ شما بیایند به خدا سوگند هر گروهی در خانه خود مورد تهاجم واقع شود و با دشمن بجنگد ذلیل میشود».(📗نامه34امام علی علیه السلام)
🌺بسمه تعالی 🌺
«آن کس که از حق تجاوز کند در تنگنا قرار میگیرد»؛ (مَنْ تَعَدَّی الْحَقَّ ضَاقَ مَذْهَبُهُ). زیرا راه حق وسیع و گسترده و صاف و نورانی است؛اما طریق باطل سنگلاخ و پر پیچ و خم و تنگ و باریک است. آنها که راه حق را پیش میگیرند با سرعت به سوی مقصد میروند، چرا که عالم هستی در مسیر حق است و آنچه هماهنگ با آن باشد در همان مسیر حرکت میکند ولی طی کردن راه باطل همچون شنا بر خلاف جهت آبی است که به سرعت در حرکت است و دائماً شناگر را در تنگنا قرار میدهد.(📗نهج البلاغه نامه 31)
اگر قرار است برای چیزی که از دست رفته ناراحت شوی و بی تابی کنی پس برای هر چیزی که به تو نرسیده نیز ناراحت باش (زیرا هر دو یکسان است)تأسف بر آن همانند تأسف کسی است که در خواب مال و مقامی را میبیند و هنگامی که بیدارمیشود به خاطر از دست رفتنش جزع و فزع میکند.(📗نهجالبلاغه نامه 31)
🌷بسمه تعالی 🌹
شخصی به امیر مؤمنان علی علیه السلام عرض کرد: من هم ترا دوست دارم و هم فلان شخص را-و نام بعضی از دشمنان امام علیه السلام را برد- امام علیه السلام فرمود: تو الان یک چشمی هستی یا به کلی نابینا شو (و دشمنانم را دوست بدار) و یا کاملا بینا باش (و مرا دوست دار)
📚. بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۵۸، ح ۱۷.
هدایت شده از بلاغ | دستیار فرهنگی
🔶 #مهارت_های_تبلیغی
🔴مناظره جالب حضرت امام محمد باقر علیه السلام
گروه خوارج، با تمام جهالت و نادانى كه داشتند، در تنزيه خدا از جسم و جسمانيات به شيعه نزديكتر بودند و شايد علّت آن اين است كه سران خوارج، مدتها پاى منبر اميرمؤمنان (ع) و سخنرانىهاى ايشان بودند و اعتقاد به تنزيه براى آنان نهادينه شده بود، از اين جهت، بزرگان خوارج، #امام_باقر (ع) را به آزمون كشيدند تا نظر او را دربارۀ تنزيه خدا از زمان و مكان بدانند.
❓خدا از كِى بوده است؟
نافع بن أزرق از سران خوارج در عصر امام باقر (ع) همراه با فرد ناشناس ديگرى با امام (ع) به مناظره پرداختند.
نافع: به من بگو خدا از كى بوده است؟ (خدا از كى و در چه زمانى پديد آمده ا ست؟)
✅ امام باقر (ع): تو به من بگو خدا، كى نبوده است تا من به تو بگويم از كى پديد آمده است! منزّه است پروردگار من كه پيوسته بوده و خواهد بود، او يگانه است و بىنياز. هرگز همسر و فرزندى انتخاب نكرده است.( كافى، ج ۱، ص ۸۸.)
پاسخ امام باقر (ع) آن چنان محكم و استوار بود كه او سكوت را برگزيد و ديگر سخنى نگفت
✍ما در توضيح سخن امام (ع) يادآور مىشويم:
مفهوم خدا، برابر با «واجب الوجود» است، آن كس كه وجود او ضرورت دارد، مسبوق به عدم (نیستی) نخواهد بود تا دربارۀ او سؤال شود كه از كى به وجود آمده است؟ افزون بر اين، زمان و مكان دو پديدۀ امكانى هستند كه خدا آنها را پديد آورده است. ديگر نمىتوان همراه خدا، زمان و مكانى را انديشيد كه خدا در آن مكان قرار بگيرد و در يكى از اجزاى زمان پديد آيد.
⁉️افراد عامى و سادهلوح، گاهى مىگويند: خدا ما را آفريده، پس خدا را چه كسى آفريده است؟ در اين پرسش تناقض وجود دارد، زيرا معنى خدا اين است كه هيچگاه مسبوق به عدم نبوده و وجود او ضرورى است، و چيزى كه چنين ويژگى دارد بىنياز از آفريننده خواهد بود. آن كس آفرينش مىپذيرد كه مسبوق به عدم و نيستى باشد، آن گاه، جامۀ هستى را بر تن كند و خدا از اين انديشه پيراسته است.
📚 کتاب مناظرههای معصومان علیهم السلام، #آیت_الله_سبحانی ، ص ۹۳، انتشارات توحيد
🆔 @balagh_ir
🌺بسمه تعالی 🌺
«من مات و لم یعرف امام زمانه فقد مات میتة جاهلیة؛کسی که از دنیا برود در حالی که امام علیه السلام زمان خود را نشناخته باشد مرگ او همچون مرگ عصر جاهلیّت است».
----------
.📚 (مسند احمد، ج ص۴، ۹۶)
🌷بسمه تعالی 🌷
تعبیر به حبل (ریسمان و طناب) اشاره به این است که انسان بدون تربیت الهی در قعر چاه طبیعت گرفتار است، ریسمانی محکم لازم است که به آن چنگ زند و از آن چاه در آید و این ریسمان همان قرآن و اسلام و عترت است« وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا.(📗نامه31نهج البلاغه)
🌷بسمه تعالی 🌷
«هیچ گاه نعمتی را که داری به خاطر اینکه بیشتر به دست آوری به خطر مینداز»؛ (وَ لَا تُخَاطِرْ بِشَیْءٍ رَجَاءَ أَکْثَرَ مِنْهُ).
گاه انسان، نعمتهایی در اختیار دارد، ولی طمع و فزون طلبی او را وادار میکند که برای به چنگ آوردن نعمت بیشتر آن را به مخاطره افکند. این کار عاقلانه نیست. مثل اینکه انسان مال خود را در اختیار افرادی که آگاهی بر تجارت و مضاربه ندارند به هوای قولهایی که برای سود بیشتر میدهند بگذارد و سرانجام نه تنها سودی عایدش نشود بلکه اصل سرمایه نیز از دست بدهد.
[📚پیام امام امیرالمومنین علیه السلام: شرح تازه و جامعی بر نهج البلاغه - شرح و تفسیر: بیست و هفت اندرز گرانبها - جلد ۹، صفحه ۶۴۵]