خوشحالم میکنید اگر برام نامه بنویسید یا درکل درد و دل کنید و از هرچیزی که میخواید بگید. میخوام همشونو بنویسم تو دفترم

من نه آدم خاصی ام،نه عجیبم،نه مرموزم،نه پیچیده ام،نه به یاد موندنی ام،نه دوست داشتنی ام،نه بهترینم،نه بدترینم،نه مهم ترینم،نه کسی ام که تو دوسش داشته باشی،نه کسی ام که تو به یادش بیاری،نه کسی ام که وقتی مدادت رو به دست میگیری از من بنویسی یا منو نقاشی کنی،نه کسی ام که تو ذهنت یه هایلایت صورتی برجسته باشه و نه کسی ام که همه راجب من کنجکاو شن. دلیل این حد از بی خودی بودن رو نمیفهمم ، به قدری ادم ساده و معمولی ام که هیچکس علاقه نداره سمتم بیاد ، یه آدم حوصله سر بر با کارهای حوصله سر بر.

به اندازه ی نوشیدن یک چای برگرد

معلومه که منم می‌تونستم قلبت رو بشکونم،اما قلب شکستت به چه درد من میخورد؟

یلدای من وقتیه که از تو دور باشم .

𝖺𝗆 𝗂 𝗐𝗋𝗂𝗍𝗂𝗇𝗀 𝗍𝗈 𝖿𝗈𝗋𝗀𝖾𝗍 𝗈𝗋 𝗍𝗈 𝗋𝖾𝗆𝖾𝗆𝖻𝖾𝗋? ✹