فطرس رو همه خوب میشناسن تو از همه خوب تر .. فطرسی که کم گذاشت واسه امرِ خدا که حواسش پرت شد و بالش شکست که تبعید شد و بهشتش شد جهنمِ دوری از خدا که مثلِ امشبی پناه آورد به گهواره ی تو و شفا گرفت از قنداقه ی تو که هنوز نیومده واسطه بودی .. که حالا من همون فطرسم به کبوتر بودنم نگاه نکن که این اسمُ واسه دل خوشیِ دلم گذاشتم منِ بال و پر شکسته از کم گذاشتن برای خدا منِ تبعید شده تو جهنمِ هوای نفْسُ چه به کبوترانگی ؟ من فطرس شدم و جز تو کیه که شفا بده این پرای شکسته رو ؟ کیه که پر و بال بده و قوتِ پرواز ؟ بازم مثلِ همیشه واسطه شو .. تو این شبی که از شوقِ اومدنت روی پا بند نمیشم ، امضا کن جوازِ کربلاتُ .. امضا کن و بزار بیام پناه بگیرم کنارِ شیش گوشه‌ت که این بالِ شکسته و زخم خورده‌ شفا بگیره از شبکه های شیش گوشه‌ت امضا کن که اگه صبری بود به آخر رسید که امشب میشم همون گدای سیریشِ همیشگیِ درِ خونه‌ت همون که جون کند تا کربلا گرفت امشب دوباره میخوام جون بکنم تا کربلا بدی امشب عیدی میخوام و جدا نمیکنم دستای خالیمُ از دامنت امشب که تولدته امشب که مادرت مهمونته امشب که جمعِ همه دورت جمعه امشب که کارِ دلم بالا گرفته امشب که شوقِ شنیدنِ اسمت از چشمام میباره .. که دستم به نوشتن نمیره امشب امضا کن گذرنامه ی دلِ همه‌مونُ .. امشب که که تو کوچه ی بنی هاشم ولوله‌ست که پهلوونِ مدینه دوباره بابا شده که مادرِ مادرا دوباره مادر شده که کریمِ غریبِ مدینه برادر شده امضا کن و پایان بده به این فراقِ جگرسوز خوش اومدی عشقِ اول و آخرم دار و ندارم باغ و بهارم دردونه ی خدا ...💙 #همه‌ی_دار_و_ندارم_بنویسید_حسین #گمنام_نوشتـ