#خلاصه‌ی‌زندگی‌نامه‌ی‌حضرت‌خدیجه‌ی‌کبری‌(س) : به هر حال منابع بسیاری وجود دارند که می‌گویند حضرت خدیجه هنگام ازدواج با پیامبر (ص) باکره بوده است. مثلا سید مرتضی در شافی و ابو جعفر در تخلیص چنین گفته‌اند. همچنین مسائلی که در دو کتاب الانوار و البدع آمده است نشان می‌دهد که رقیه و کلثوم دختران هاله، خواهر خدیجه (س) بودند (در تاریخ به این علت که خدیجه (س) این دو دختر را بزرگ کرده است، گمان شده که آن‌ها فرزندان وی از ازدواج‌های قبلی هستند). منابع دیگری، چون بحارالانوار ج۱۶ ص۱۸، مناقب ابن آشوب ج۱ ص۱۵۹، الاستغاث ج۱ ص۶۸، تبصره العوام ص۲۴۵، انوارالنعمانیه ج۱ ص۸۱، جعفر مرتضی العاملی در الصحیح من سیره النبی الأعظم ج. ۱ ص. ۱۲۱ و... این موضوع را تصریح کرده‌اند.   اقدامات برجسته حضرت خدیجه (س) و فضیلت های ایشان ۱. هزینه ثروت در راه اسلام خدیجه (س) بعد از ازدواج با حضرت محمد (ص) همه ثروت خود را برای توسعه دین اسلام خرج کرد. پیامبر (ص) خودش در این زمینه می‌فرماید: «هیچ ثروتی به اندازه ثروت خدیجه علیهاالسلام برای من سودمند نبود.» آخرین اموال وی توسط امیرالمومنین (ع) در سفر هجرت به مدینه خرج شد. سخن دیگری نیز از پیامبر اکرم (ص) در تجلیل این فداکاری ایشان هست که: «ما قام ولا استقام دینی إلا بشیئین: مال خدیجة و سیف علی بن أبی طالب، پا برجا نشد و ایستادگی نکرد دین من مگر بر دو چیز: مال خدیجه و شمشیر علی بن ابی طالب.» این سخن پیامبر (ص) یعنی فضیلت مال خدیجه در کنار شمشیر زدن‌ها و جهاد‌های حضرت علی (ع) قرار دارد. ۲. اولین زنی که اسلام آورد او اولین زنی بود که اسلام آورد و نماز خواند و این برای پیامبر (ص) بسیار ارزشمند بود که در شرایطی که هیچ یار و یاوری نداشت خدیجه (س) کاملا از وی حمایت کرد. ۳. حمایت معنوی از پیامبر هر وقت حضرت محمد (ص) از تکذیب قریش و آزار و اذیت‌های آن‌ها غمگین و آزرده می‌شد، خدیجه (س) مایه تسکین و آرامش او می‌شد و غم را از وجودش می‌زدود. خود خدیجه (س) هم پس از ازدواج با پیامبر (ص) مورد آزار و اذیت بانوان قریش قرار گرفت، وضعیت ایشان پس از اسلام آوردن، حتی بدتر شد. طوری که برای وضع حمل او هیچ زنی برای کمک نیامد و خدا برای کمک به او چهار بانوی بهشتی را فرستاد. ۴. تجلیل و تکریم ایشان از طرف پیامبر نقل است از ذهبی که مناقب و فضایل خدیجه بسیار است، او از جمله زنان کامل، عاقل، والا، پای بند به دیانت و عفیف و کریم و از اهل بهشت بود. پیامبر اکرم (ص) به کرارا او را مدح و ثنا می‌گفت و بر سایر امهات مومنین ترجیح می‌داد و از او بسیار تجلیل می‌کرد. به حدی که عایشه می‌گفت: بر هیچ یک از زنان پیامبر (ص) به اندازه خدیجه رشک نورزیدم و این بدان سبب بود که پیامبر (ص) بسیار او را یاد کرد. هشام بن محمّد نیز در مقام حضرت خدیجه (س) می‌گوید: رسول خدا (ص) خدیجه را دوست داشت و به او احترام می‌گذاشت و در بعضی کار‌ها با او مشورت می‌کرد. او وزیر صدق و راستی بود و نخستین زنی است که به پیامبر ایمان آورد و پیامبر تا وقتی که خدیجه زنده بود، هرگز همسر دیگری برنگزید. فرزندان پیامبر (ص) و خدیجه (س) در تعداد فرزندان محمد (ص) اختلافات بسیاری است. همه اتفاق نظر دارند که تمامی فرزندان حضرت محمد (ص) فقط از خدیجه (س) بوده و ایشان از همسران دیگر صاحب فرزندی نشده‌اند جز از ماریه قبطیه که پسری به نام ابراهیم به دنیا آورد و او هم در کودکی از دنیا رفت. بسیاری می‌گویند که محمد (ص) از خدیجه (س) دارای سه پسر و چهار دختر شد: پسران قاسم (که کنیه حضرت محمد (ص) را به همین خاطر ابوالقاسم می‌دانند)، طیب، طاهر و دختران، رقیه، زینب، ام‌کلثوم و فاطمه، در این میان پسر‌ها همه قبل از بعثت از دنیا رفتند. ولی دختران، اسلام را درک نمودند و به همراه پدر به مدینه هجرت کردند. مثلا در سیرت رسول اللّه از رفیع الدین اسحاق همدانى نوشته شده که: "پس سید او را (خدیجه) به خانه برد و هفت فرزند از وى ظاهر شد سه پسر و چهار دختر. پسران قاسم و طاهر و طیب بودند. دختران، زینب و رقیه و ام‌کلثوم و فاطمه، پسران ایشان - هر سه - در ایام جاهلیت وفات یافتند. دختران ایشان همه اسلام آوردند و با سید به مدینه هجرت کردند. سید فرزندان را همه از خدیجه بیاورد، الا ابراهیم که از ماریه ى. قبطیه بیاورد و تا خدیجه زنده بود، سید هیچ زن دیگرى نخواست". به هر حال طبق همه روایات حضرت فاطمه (س) کوچکترین دختر پیامبر (ص) بوده و تنها فرزندی است که از حضرت محمد (ص) در زمان درگذشت ایشان باقی ماند. در منابعی دیگر تعداد پسران حضرت محمد که مادرشان خدیجه بوده دو تن به نام‌های قاسم و عبدالله ذکر شده است.