آقا . . دلمان سخت گرفتارت شده! :)

__

خدا از ما نگیرد نعمت آشفته حالی را . . :)

لیلا تویی :) قربونت شم ! ..

آقاۍ من . . دلم هوایت را کرده! . ‌. خداکند راست باشد که مۍگویند . . دل به دل راه دارد :))

آخر چه هوایۍ دارند صحن و سرایش! . . میدانۍ .. ما حرم نیامدیم ، نمیدانیم! :)))

بہشت؟ بہشت من جایی حوالۍ بین الحرمین است! .. :)

آقا . . آخر رُخصت ڪربلایم را ڪِی میدهی؟! :)))

هواۍ ڪربلا! .. :)

‌ من حتیٰ حسرت ِ خنکای ِ کاشی‌های ِ‌ سرد ِ حرمت رو دارم! ..

حسرت ِدیدار حرم!.. حسرت ِڪربلایت می‌ڪشد‌ آخر‌ مرا حسرت‌ شش‌ گوشه و صحن‌ و سرایت بیشتر ..

رفیقِ‌شیش‌بچگیمی‌ ارباب! .. والا‌ تموم ِ زندگیمی‌ ارباب :)

‾

خب خیلـے قشنگ بود! .‌. :)

عمو حاجـے خیلـے دلتنگیم!

پَر ِ چادر ِ گُلدارش را، محڪم تر در دستان ِ سرد و ظریفش مۍ فِشارَد و باسرعت بیشترۍ بہ سوۍ ِ خیابان قدم برمۍ دارد! .. آخرچہ شده ڪه این گونہ شهر ، از هم گسیختہ ؟! چہ اتفاقی افتاده ڪه اینگونه فوج فوج مردم ، از ڪوچڪ و بزرگ ، زن و مرد و پیر وجوان را به ڪوچه و خیابان ها ڪشانده؟! همهمہ ها آنقدر زیاد است ڪه صداها درون این جمعیت انبوه گمشده! .. به قدم هایش سرعت میبخشد و از دور دَست ، ثریا را میبیند . . ! +ثریا ! ثریا!!! ثریا سر میچرخاند و به دنبال ِ صداۍ ِ آشنا میگردد .. +ثریاجان!! اینجام ثریا! _ساره .. اِۍ واۍ ساره ثریا به سوۍ ساره مۍ دود وبه اجبار از انبوه جمعیت خودش را به ساره مۍ رساند .. دست دراز میڪند و دستان ِ سرد و بۍ روح ساره جانش را مۍ فشارد و اورا به آغوش میڪشد .. باسرعت وهیجان ڪلمات را پشت هم میچیند و اَدا میڪند . . _ساره!! پس ڪجایۍ تو دختر ... نفسۍ تازھ میڪند و لب به سخن باز میڪند .. _خرمشهر .. خرمشهر ِ شما ، نه نه خرمشهر ِ همه ۍ ِ ما آزاد شدھ ساره!! خرمشهر آزاد شدھ ! پاهایش سست میشود و نفسهایش ڪشدار! .. چشمان نَمناڪش را به ثریا میدوزد و خود را به آغوش گرم ثریا مۍ سپارد و سر بر شانه ۍ ِ رفیقش میگذارد و به اشڪ ها اجازھ ۍ ِ فرو ریختن میدهد .. اوچه می شنود ؟! نڪند درخواب به سر میبَرَد؟! یا شاید هم در عالم رویا سِیر میڪند! .. آرۍ . . خونین شهر را خدا آزاد ڪرد! .. :) #میـم_جاماندھ

ولۍ . . جاۍ ِ جهان آرایِمان خالۍ ! . . :)

_

من‌همـان‌رانـده‌شده‌ازدرغِیرم‌اربـاب!:) نیست‌غیر‌ازتومرا‌هیچ‌خریدارحسین ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

_نوشتم‌هرچه‌از‌هم‌دور‌تر،آسوده‌تر‌اما‌ کسی‌در‌گوش‌من‌می‌گفت‌: من‌دلتنگ‌دیدارم .. :)

ڪنار ضریح تو! . .

من گِدایم! .. مرا از دَر ِ این خانه جُدایم مڪنید . . :)

غمِ‌عشقِ‌تومَرا‌کُشت‌ولی‌حَرفی‌نیست .. عمر‌درعشقِ‌توخوب‌است‌به‌پایان‌برسد .. !

تو ڪربلا قدم زدن! . .

-