چقدر خوبہ کہ .. با توبودن حالمو خوب میکنہ ... :) دَم معرفتت گرم بامَرام ..!

"و تویے کہ بوی ماھ میدهے درآسمان من .. "

-ما بی تو خستہ ایم ...! تو بے ما چگونه ای ؟! 💔 ...:)

هرگز به کس و ناکسی ارباب نگفتیم .. زیرا فقط این لفظ سزاوار حسین است !

راستی .. حسرتِ کربلا خوردن روزه رو باطل نمیکنه ؟ ...

همین عکس حرم منو بیچارھ کرد .. :)💔

ما داغ دار بوسه وصلیم ای ڪاش عشق سر به سر ما نمیگذاشت! .. :)

کاری کردی ... دیگه هیچکی به چشمای خسته ی من نمیاد آقا ..!

دوریَت دردِ من ونام تو درمان من است تا خود صبـح صدایَـت نکنم، میمیرم :)

همینجورۍ یھویۍ :)

یه خاطره کوچولو بگم براتون ؟! البته با این که یه جورایی میخوام خلاصش کنمو و مختصر عرض کنم خدمتتون بازم یکم طولانی میشه ها ..! ولی بازم به خوندش می ارزه ..💔

همچی برمیگیرده به اولین روز محرم 1400 .. ! روز آشناییم با آقامحمد هادی .. حال و هوای عجیبی داشتم .. حوصله ام سر رفته بود و به اجبار به قفسه کتاب های قدیمی کتابخونه مون نگاهی انداختم ..! تااینکه چشمم به کتاب "خانه ای باعطر ریحان " خورد ... ازاونجایی که علاقم به کتاب و کتابخونی فوق العاده زیاده! این کتاب روقبلا هم تو کتابخونه دیده بودما ولی اشتیاق چندانی برا خوندنش نداشتم .. با بی حوصلگی تمام شروع به خوندن اولین صفحه کتاب کردم ... (: