💠نقشه خوانی امام رضا(ع) و خنثی کردن تک تک اهداف مأمون 🔷 #هدف_مأمون کنترل امام رضا(ع) و جلوگیری از فعالیت های ایشان بود، اما حضرت با تربیت شاگردان متعدد، ارسال نمایندگان خود به اطراف و مدیریت غیرمستقیم پیروانشان، وظایف امامت خود را به نحو احسن انجام داده و تهدید مأمون را به فرصت تبدیل کردند. #مأمون به دنبال جلوگیری از شورش انقلابیون بود، اما #امام_رضا (ع) از همان ابتدا به گونه ای رفتار کردند که حضورشان مانعی بر سر راه انقلابیون نبود و در واقع اختیار قیام به خود آنها واگذار شده بود. 🔷 #مأمون قصد تخریب جایگاه امام(ع) را داشت، اما حضرت قبل از سفر به خراسان با روضه خوانی و گریه در کنار مرقد مطهر پیامبر اکرم(ص) [۲] به مردم فهماند که #هدف_مأمون اعطای پست و مقام نیست، بلکه او به دنبال #کشتن‌امام‌رضا(ع) است. نقشه خلیفه عباسی در تخریب وجهه معنوی و قداست امام(ع) نیز با شکست رو به رو شد، زیرا #امام_رضا(ع) در زمان ولایتعهدی، باز هم روی حصیر می نشستند و غذای ساده می خوردند تا به مردم بفهمانند که چه در کاخ باشند و چه در کوخ، ساده زیستی، زهد و تقوای ایشان هم چنان باقی است و تغییری نخواهدکرد. 🔷 #مأمون به دنبال جبران جنایت پدرش بود، اما #امام_رضا(ع) در مواضع متعدد گناهکار بودن آنان را نمایان کرد. به عنوان نمونه دو مسافر به خراسان آمدند؛ در آنجا به خدمت امام رفتند و پرسیدند: ما از فلان جا آمده‌ایم، آیا نماز ما شکسته است یا تمام؟ با اینکه آن دو نفر از یک منطقه آمده بودند و تفاوتی در سفر آن‌ها نبود، #امام_رضا(ع) به یکی از آنها فرمود: نماز تو شکسته است و به دیگری فرمود: نماز تو تمام است! مسافران که از این پاسخ امام متعجب شده بودند، دلیل حکم امام را پرسیدند. 🔷ایشان خطاب به شخصی که نمازش را کامل دانسته بود، فرمود: تو به قصد دیدار سلطان (مأمون) آمده‌ای، بنابراین سفر تو، سفر گناه است و سفر گناه موجب شکسته شدن نماز نمی‌شود. [۳] و در آخر نیز نقشه #مأمون در مشروعیت بخشیدن به حکومتش و شریک جرم کردن امام(ع) نیز با شکست مواجه شد؛ زیرا هر چند #امام_رضا (ع) چاره‌ای جز پذیرفتن ولایت‌عهدی در پیش نداشت، امّا شرط‌ هایی برای آن نهاد که مأمون را در رسیدن به اهداف خویش ناکام ساخت. شرط های امام این بود که: در امر و نهی حکومت دخالت نکند، فتوا ندهد، قضاوت نکند، در عزل و نصب شرکت نجوید و امور و سنن دینی را جابه جا نکند.[۴] پی نوشت [۱] شیعه در اسلام، ص۲۱۲ [۲] بحارالانوار، ج۴۹ ص۱۱۷ [۳] وسائل الشیعه ج۸، ص۴۷۸ [۴] کشف الغمّه، ج۳، ص۶۹ نویسنده: سایبان منبع: وبسایت‌رهروان‌ولایت