#طاهر_بن_حسین 🔻طاهر بن حسین (۱۵۹–۲۰۷ ق)، کنیه اش ابوالطّیّب، معروف به ذوالیمینین، فرمانده سپاه مأمون و مؤسس سلسلۀ طاهریان در مشرق ایران می‌باشد. 🔸در ابتدا، وی مانند پدران خود در خدمت عباسیان درآمد و از سمت آنان بر پوشنگ امارت یافت. او سپهسالار مأمون، در جریان جنگ وی با خلیفهٔ وقت، یعنی امین، بود. وی در نبرد ری با علی بن عیسی، سردار امین، توانست بر وی غلبه کند. سپس در سلسله جنگ‌هایی سرزمین‌های خلافت را تحت سلطهٔ مأمون درآورد و با محاصره و فتح بغداد و قتل امین، راه را برای خلافت رسمی مأمون بر سرزمین‌های اسلامی هموار کرد. 🔸طاهر همچنین به فرمان مأمون، مأموریت سرکوب شورش نصر بن شبث در غرب خلافت را بر عهده گرفت، که در این راه ناکام ماند. او سپس، از جانب مأمون به مناصب مهمی در بغداد از جمله ریاست شرطه گماشته شد و پس از طی مدتی، با تلاش‌های مستمر و همچنین سوابق خدماتش، امارت خراسان و سرزمین‌های شرقی خلافت عباسی را به دست آورد. وی در شرق به سرکوب خوارج پرداخت و تا حدودی آنان را عقب راند. 🔸طاهر با ضرب سکه بدون نام خلیفه و سپس حذف نام خلیفه از خطبه و خواندن خطبه به نام قاسم‌ بن علی، از نوادگان امام زین‌العابدین علیه‌السلام، عصیان و عملاً اعلان استقلال نمود و اندک زمانی بعد، در جمادی‌آلاخره ۲۰۷ در مرو درگذشت. مطالعه کامل مقاله👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/طاهر_بن_حسین 🆔 @wikifeqh