#ابن‌سراج 🔻‌«ابن سَرّاج، ابوبکر محمد بن سَری بن سهل»، نحوی، ادیب و شاعر بغدادی بود. 🔹وی «الکتاب» سیبویه را نزد مبرد خواند و دیر زمانی مصاحب او بود. از دیگر استادان او اطلاعی در دست نیست. گویا محضر زجّاج را نیز درک کرده است. 🔸چند تن از بزرگ‌ترین نحویان سده ۴ ق در شمار شاگردان او بوده‌اند، از جمله: ابوالقاسم زجّاجی، سیرافی، ابوعلی فارسی، ابن جراح و علی بن عیسی رُمّانی. ابوعلی فارسی افزون بر « الکتاب» سیبویه و « تصریف» مازنی، دیوان نابغه ذبیانی را نیز به روایت اصمعی نزد او خوانده است. مخزومی در کتاب «مدرسة الکوفه» ابوطیب متنبی را نیز جزو شاگردان او به شمار آورده، اما این مطلب در منابع کهن دیده نمی‌شود. 🔹او در نحو به مکتب بصره تمایل داشت و به قیاس در نحو بسیار اهمیت می‌داد و بر کوفیان که به شواذّ و نوادر استناد می‌کردند، خرده می‌گرفت و به همین دلیل گروهی از جمله زجاجی، سیرافی، ابن انباری او را بصری دانسته‌اند، اما به سختی می‌توان او را پیرو مکتبی خاص دانست؛ زیرا در بسیاری از موارد با آراء سیبویه یا دیگر بصریان مخالف بود و گاهی آراء کوفیان و یا بغدادیان را بر آن‌ها ترجیح می‌داد. 🔸تألیفات او عبارتند از: ۱ .« احتجاج القراء»، اثری در تفسیر و قرائات‌ ۲. الأصول فی النحو، ابن سراج شهرت خویش را در واقع مدیون همین کتاب است. ۳. کتاب الخط ۴. کتاب « العروض» ۵. الموجز فی النحو ۶. کتاب الاشتقاق‌ مطالعه کامل مقاله👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/ابن‌سراج_محمد_بن_سری 🆔 @wikifeqh