💟 فردوسی ؛ . 📚 فردوسی در شاهنامه با اشاره به احادیثی مانند «أنَا مَدینَةُ العِلمِ»، «تفرقۀ امت به 73 فرقه»، حدیث «سفینه»، حدیث «اِمتَحِنوا أولادَکُمْ بِحُبّ عَلِیٍّ»، فلسفۀ حیات آدمی را بندگی و پرستش یزدان، پیامبر خدا را آموزگار این راه و علی بن ابی‌طالب را رهبر علمی و معنوی معرفی کرده و به حقانیت تشیع و ترجیح آن بر دیگر مذاهب اسلامی در اشعار خود پرداخته است. او همچنین از تفکر شیعی خود در برابر سلطان محمود غزنوی دفاع کرده است . مطالعه ادامه مطلب در سایت ویکی زندگی . 🌸 ویکی زندگی ، دانشنامه عمومی سبک زندگی . 🌐 @wikizendegy . #ویکی_زندگی #فردوسی #بزرگداشت_فردوسی

فردوسی دهقان و دهقان‌زاده بود. او آغاز زندگی را در روزگار سامانیان و هم‌زمان با جنبش استقلال‌خواهی و هویت‌طلبی در میان ایرانیان سپری کرد. شاهان سامانی با پشتیبانی از زبان فارسی، عصری درخشان را برای پرورش زبان و اندیشهٔ ایرانی آماده ساختند و فردوسی در هنر سخنوری آشکارا وامدار گذشتگان خویش و همهٔ آنانی است که در سده‌های سوم و چهارم هجری، زبان فارسی را به اوج رساندند و او با بهره‌گیری از آن سرمایه، توانست مطالب خود را چنین درخشان بپردازد. . آنچه که فردوسی به آن می‌پرداخت، جدای از جنبهٔ شعری، دانشوَرانه نیز بود. او افسانه ننوشت. فردوسی با ریزبینی منابع خود را بررسی می‌کرد. او توانست از میان انبوه دانسته‌هایی که در دسترس داشت، مطالبی را گزیده و گردآوری کند که در یاد ایرانیان، ترکان و هندیان زنده بماند. آرمان و باور شاهنامه که در سراسر آن به گونه‌ای یکدست به‌چشم می‌خورد، از ایران روزگار ساسانی آمده‌است. آن هنگامی که درستی و راستیِ پادشاهان، فرمانبرداریِ مردم از آنان و ستیزِ جاودانِ میان نیکی و بدی — که در جنگ‌های ایران و توران بازتاب یافته‌بود — اندیشه‌ای همگانی بود. شاهنامه گزیدهٔ همهٔ میراث ایران باستان است که در سدهٔ چهارم ه‍.ق، به‌ویژه میان دهقانان آن روزگار زنده بود. آنان شاهنامه را چون داستانی ساده نمی‌نگریستند. به‌چشمِ آنان شاهنامه سرچشمهٔ گذشتهٔ آنان و نگاهبان آگاهی ملی‌شان بود. . ۱بهمن، زادروز ابوالقاسم فردوسی . @wikizendegi @wikizendegi @wikizendegi . #فردوسی #ایران #ایرانگردی #چو_ایران_نباشد_تن_من_مباد #ایرانی #زندگی #iran #مشهد #طوس #شاهنامه #فردوسی_بزرگ #فردوسی_طوس #شعر