این جا اگر آهنگ بود:

زیستن یعنی رنج بردن و زنده ماندن یعنی یافتن معنایی در این رنج.

دوست دارید براتون شعر بخونم؟!

اگر آره بهم بگید، صدای خاصی ندارم اما اشعار جالبی پیدا کردم.

اگر یه روز نبودم من را با "عطر میخک" به یاد بیار.

اگر به تاریخ ایران علاقه مندی پادکست ‌: رپاپ، رخ، مورخ و رادیو تراژدی را از دست نده.

اگر یه روز نبودم من را با "طعم شیرین بیان" به یاد بیار.

و در پایان، آدم ها شبیه به افرادی میشوند که عاشقانه دوستشان دارند.

نگاه سرخ..

این روز ها برخلاف همیشه من برای حافظ حرف میزنم و اون گوش میکنه نقاشی ها من را روی کاغذ پیاده میکنند و با مداد ها روانم را طرح میزنند آینه لکه دار شده و من خودم را از بین صفحات کتابی که تو دوست داری ورق میزنم. بوی عطر رز با میخک و زنجبیل ترکیب میشه و من زیر آفتاب آهسته راه میرم، نیمه شب ها بیدارم و روز ها ناهارم را بعد از غروب خورشید میخورم، این روز ها درونم کلاه دوز دیوانه ی سرزمین عجایب زندگی میکنه، آلیس، کجایی؟

میدونستید اسم لیلی در واقع لَیلی هست و به معنای شبِ من؟

گر بدانم با غزل‌هایم خوشی ، هر طور هست میشوم "حافظ" ، "نظامی" ، "شهریارَت" تا ابد

خونه ی مادربزرگه..