🔮🎷عرفان مخلصانه و جهاد مصلحانه در سلوك حسينى (۱۱) بينش شهودى و عارفانهٔ قطعه پايانى دعاى عرفه سير از خودشناسى عرفانى به خداشناسى را نيك مى‌نمايد. مغز و اصل اين آموزه بنيادين عرفانى، كه راز يگانگى ذات هستى را مى‌گشايد، در فرازهاى ديگر فاش‌تر آمده است؛ از جمله آنجا كه مى‌فرمايد: «كيف اُترجِمُ و بمقالى و هومنك برزٌ اليك»؛ چگونه احوالم را با سخن سرايى باز گويم كه اين همه كلام توست و به سوى تو برمى‌آيد؟ به بيان ديگر، آن را كه وجودش از جود توست، سخنش كجاست كه با تو كلامى گويد؟ در جايى ديگر، بى‌پرده در معاشقه با معبود از آتش افروخته دل خويش بر خرمن و دامن اغيار مى‌نهد و همه را از منظر وهم‌زده مى‌راند و با معرفت راستين مى‌خواند: «أيكون لغيركَ من الظهور ما ليس لك حتى يكون هو المظهر لك، متى غِبْتَ حتى تحتاج الى دليلٍ عليك و متى بعُدت حتى يكون الاثارُ هى التّى توصلُ اليك، عَمَيت عين لا تراك عليها رقيباً...»؛ آيا غير تو ظهورى دارد كه آن پيدايى و هويدايى تو نباشد تا او تو را آشكارا سازد؟ چه وقت پنهان شده‌اى كه دليلى بر وجودت لازم باشد و كدام گاه دور شده‌اى تا پديده‌ها پيوندت را به دست دهند؟ !كور باد چشمى كه تو را نمى‌بيند در حالى كه برتر ولى همراه آن هستى در اين عبارات، حضرت امام حسين‌عليه السلام همه چيز را ظهور خداوند مى‌داند و غير او را هيچ مى‌يابد ادامه دارد... علمی عرفانی👇 @wittj2

🔮🎷بهترين مبيّن شخصيت انسان خود لفظ شريف صلوات است اگر به ما فرمودند: بگوييد اللهم صلي علي محمد وآل محمد ما شيعه ها جمله اي راهم استمرار ميدهيم كه و عجل فرجهم ، ⭐️كانه اين جمله نوراني صلوات با اين استمرار او كه استمرار حقيقت محمديه صلي الله عليه واله هست . ⭐️بيانگر تمام ظرفيت وجودي انساني است كه اين ظرفيت از بس براي ما ناشناخته هست وعمق اين ظرفيت را ناآگاهيم مجبوريم به آن كه ، كنه حقيقي نظام هستي است كه هيچ كس به كنه او نمي رسد ،ويك سر حقيقي است ، كه هيچ كس به سر او نمي رسد يعني خداي حق متعال از محضر او در خواست عاجزانه بكنيم كه ،به اين ظرفيت تامه انساني او درود فرستد كه درود الهي بر انسان كاملي كه خاتم الاولياء و خاتم انبياء علي الاطلاق حضرت پيغمبر اكرم سلام الله عليه ،همه ائمه بعد از او و به خصوص وجود مبارك حضرت بقية الله عج الله تعالي فرجه الشريف اين صلوات فرستادن براي عظمت اين شخصيت وجودي است ⭐️و لذا اگر چه به ظاهر در نشئه طبيعت يك شخص است اما در حقيقت يك شخصيت سعه وجودي است ،كه شمولي است جهاني است همه جاي كلمات عالم را شامل ميشود ⭐️ آخرين عرض ما انشاءالله همين جمله مبارك باشد كه به عنوان بهترين ذكر است اللهم صلي علي محمد واله محمد و عجل فرجهم🌻 ✨انشاءالله با صلوات و صاحب صلوات محشور بشويم و با مولود اين ايام حشر حقيقي پيدا بفرماييد استاد صمدی املی🌻 کانال علمی عرفانی👇 @wittj2

#عرفان_عملی_اسلامی #مهدی_طیب @wittj2 کانال علمی عرفانی👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2515861505C45d2328c8f

🎷محسن چاووشی ⭐️امیر بی گزند @wittj2

ای دل به ادب بنشین برخیز ز بدخویی زیرا به ادب یابی آن چیز که می‌گویی حاشا که چنان سودا یابند بدین صفرا هیهات چنان رویی یابند به بی‌رویی مولانای جان🌻 درود همراهان عشق پایدار و آگاه باشید🌹 @wittj2

برگی از معرفت🍂 نقل است که در بلخ قحطی عظیم بود چنان که یکدیگر می خوردند. غلامی دید در بازار، شادمان و خندان. گفت: «ای غلام، چه جای خرّمی است؟ نبینی که خلق از گرسنگی چونند؟» غلام گفت:«مرا چه باک! که من بندهٔ کَسیم که وی را دِهی است خاصّه، و چندین غلّه دارد، مرا گرسنه نگذارد». شقیق آن جایگاه از دست برفت، گفت: «الهی، این غلام به خواجه ای که انبار داشته باشد، چنین شاد باشد، تو مالِک الملوکی، و روزی پذیرفته ای؛ ما چرا اندوه خوریم؟» در حال از شغل دنیا رجوع کرد و توبهٔ نصوح کرد، و روی به راه حق نهاد، و در توکل به حدّ کمال رسید. پیوسته گفتی: « من شاگرد غلامی ام». 📗تذکره الاولیاء علمی عرفانی👇 @wittj2

در عین نظر بنشین چون مردمک دیده در خویش بجو ای دل آن چیز که می‌جویی مولانای جان🌻 @wittj2

پندانه🍂 ...اشتباه است اگر گمان کنیم مولوی هفتصد سال پیش کتابی را نوشت و از دنیا رفت و امروز ما هستیم و چندین هزار بیت شعر که در بحر سروده شده‌اند، و دیگر هیچ. چنان‌که اشتباه است اگر گمان کنیم رسول خدا (ص) هزار و چهارصد سال پیش قرآن را آورد و با ارتحالش از این دنیا، وجودش از بین ما جمع شد و پر کشید و رفت و امروز ما هستیم و کتابی با شش هزار آیه. بله مسلّماً و قطعاً روح رسول عزیز در #باطن این کتاب حضور دارد و انسان خوشبخت و بختیار اوست که هرگاه قرآن را می‌گشاید روح آن عزیز و آن سرور با او صحبت کند و آیات قرآن را از او بشنود. رسول خدا به دو جور قرآن را برای مردم قرائت می‌کرد؛ یکی با همین زبان معمولی، و دیگری با زبان قلبش. آن‌گاه اکثر و کثیر مردم آیاتی را از ایشان می‌شنیدند که ایشان با زبان معمولی خود تلاوت می‌کرد، و اگر در میان همۀ مردمان آن روز پنج یا ده یا پانزده و یا نهایتاً بیست نفر پیدا می‌شدند که قرآن را با گوش قلب خود، از #زبان_قلب ایشان می‌شنیدند. البته آن زبان معمولی که تکه گوشتی است در دهان در هزار و چهارصد سال پیش خاموش شد و دیگر نطقی نکرد، اما #زبان_روح ایشان همچنان زنده است و مرتب دارد آیات قرآن را تلاوت می‌کند و امروز هم افراد اقل و قلیلی هستند که دارند با #گوش_قلب خود از زبان روح ایشان می‌شنوند، و این‌ها هستند که از سعادت واقعی برخوردارند. این‌هایی که امروز هم که قرآن می‌خوانند اگرچه زبانشان آیات را تلاوت می‌کند، گوش قلب‌هاشان بر دهان روح آن عزیز است و همان آیاتی را که با زبانشان تلاوت می‌کنند با گوش قلبشان از زبان روح ایشان می‌شنوند... 📗برگرفته از اثر مکتوب استاد شرح داستان اول مثنوی(پهلوان نامه) علامه مروجی سبزواری🌻 علمی عرفانی👇 @wittj2