✡ قبایل گمشده (1)
1⃣ در طول تاریخِ #الیگارشی_یهود، نمونه‌های بسیاری را می‌توان یافت که حاکمان، دین را به‌عنوان ابزاری برای #حذف_رقبا و سپس #مظلوم‌نمایی و عزاداری بر سر قربانیان به کار بسته‌اند. فاجعه‌ی دادگاه‌های #تفتیش_عقاید و قتل‌عام #یهودیان_فریسی توسط این الیگارشی را شاید بتوان به‌عنوان یکی از نام‌آشناترین این فجایع عنوان کرد.
2⃣ اما نمونه‌ای که کمتر مورد توجه فرهیختگان قرارگرفته، اسطوره #قبایل_گمشده است؛ که همان استراتژی کهنه‌ی #تاریخ‌سازی و تطهیر جنایات، از طریق مظلوم‌نمایی را دنبال می‌کند!
3⃣ آن‌چه در این نوشتار می‌آید، تنها محدود به قرون معاصر نیست؛ بلکه سر درازی به بلندای سده هفتم پیش از میلاد دارد. در ابتدا، به‌صورت اجمالی به بررسی آن‌چه تحت عنوان «قبایل گمشده» مطرح می‌شود، می‌پردازیم.
4⃣ استاد عبدالله شهبازی، مورّخ سرشناس، در جلد اول از مجموعهی «زرسالاران یهودی و پارسی» چنین می‌گوید: دوازده پسر یعقوب، قبایل دوازده‌گانه #بنی‌اسرائیل را بنیان نهادند. این قبایل عبارت‌اند از:
👈 1. روبین 2. شمعون 3. لاوی 4. یهودا 5. یساکر 6. زبولون 7. دان 8. نفتالی 9. جاد 10. اشیر 11. منشه 12. افرائیم (افرائیم و منشه که فرزندان یوسف بودند، باهم یک قبیله را تشکیل می‌دادند.) 13. بنیامین
5⃣ پس از قدرت یافتن #اشرافیت_یهود، این قبیله، سایر قبایل را به‌شدت تحت فشار قرارداد. گناه #قبایل_ده‌گانه (که می‌بایست به‌خاطر ارتکاب آن به‌سختی مورد عقوبت قرار گیرند) عدم فرمان‌برداری از اشرافیت یهود بود. چنان‌که پس از حمله رومیان، بخش مهمی از این #اسباط در سرزمین یهود استقرار یافتند و در مجموعهی جدیدی به‌نام #یهودیان مستحیل شدند و بسیاری از آنان به‌عنوان #برده به اسارت #اشراف_یهودی درآمدند.
6⃣ مفاهیم «غلام» و «کنیز» عبرانی، از این دوران به #عهد_عتیق راه می‌یابند. از سده پانزدهم میلادی، اسطوره‌‌ی #اسباط_گمشده بنی‌اسرائیل به‌وسیله #الیگارشی_یهودی احیا شد. اشرافیت یهود (که خود، عامل انهدام #اسباط_ده‌گانه شمالی بود) آن‌گاه که نام و نشانی از آنان نماند، در نقش وارثِ تمامی افتخارات #دولت_افرائیم و نیز مظلومیت آن درآمد!!
✍ نویسنده: محمد پاکدامن
✅ اندیشکده مطالعات یهود:
👉 @jscenter
✡ ریشه یهودی مسأله خلق قرآن و برخورد امام هادی علیه‌السلام (3)
1⃣ به‌تدریج #معتزله به‌عنوان مدافعان اصلی نظریه #خلق_قرآن شدند و پس از تثبیت مکتب کلامی #اشاعره در قرن چهارم، مسأله‌ی خلق قرآن در شمار موضوعات اختلافی میان اشاعره و متزله قرار گرفت.
2⃣ اینان در طول تاریخ یکدیگر را #تکفیر کرده و ردیه‌هایی علیه یکدیگر نگاشتند. معتزله اعتقاد به قِدَم قرآن را مستلزم شِرک می‌دانستند و اشاعره، مدعای خلق قرآن را کفر و هم‌پایه‌ی مدعای کفار مکه می‌شمردند که قرآن را گفتار بشر می‌خواندند.
3⃣ وجه تمایز مسأله‌ی خلق قرآن با سایر مباحث کلامی این است که این مسأله با دوران تاریخی و حساسِ «محنت» گره خورد و به مسأله‌ای اساسی در عرصه‌ی روابط میان حکومت و عالمان دینی تبدیل شد.
4⃣ #مأمون و #معتصم طرفدار معتزله و مروّج تفکر حدوث قرآن بودند. مأمون صریحاً اعلام کرد که قرآن مخلوق است، آن‌گاه با توسل به زور، #اهل_حدیث را وادار کرد که این اندیشه را بپذیرند و از ابراز مخالفت خودداری کنند؛ او سپس دستور #تفتیش_عقاید از صاحب‌منصبان را صادر کرد. مردودان در این آزمون، منصب خویش را از دست می‌دادند. از این دوره با عنوان «مِحنَةُ القرآن» یاد می‌شود.
5⃣ مخالفانِ قِدَم قرآن، به زندان و شکنجه سپرده شدند. حتی بزرگان اهل حدیث همچون احمد بن حنبل نیز استثنا نشدند. همین سختگیری‌ها سبب نفرت مردم از معتزله گردید. از این‌رو وقتی که #متوکّل عباسی به خلافت رسید، جانب قائلان به قِدَم قرآن را گرفت و به #دوران_محنت پایان داد.
📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع:
👉 goo.gl/Uqp7SU
علمی عرفانی👇
@wittj2