✨ما با‌ «گذشته» و «آینده»، «حال» می‌سازیم. 📌قسمت اول 🔻ما کیستیم؟ و حال چیست؟ آیا ما انسان نیستیم؟ همان «سین» که بین دو «ان» است؟(ان-س-ان)، سین سیر است و حرکت، و ما سائریم و در حرکت مدام از «الف تا نون» و از «نون تا الف» در دو قوس عالم، بین دو «آن» زمان. آیا «حال» همان زمانی نیست که اکنون گذشت و همان آینده نیست که اکنون آمد؟ آیا حال همان برزخ میان پایان گذشته و آغاز آینده نیست؟ در تبیین هستی و چیستی «حال»، نه فقط ادیبان بلکه فیلسوفان نیز تشویش دارند. سیبویه، حال را «ما هو کائن لم ینقطع» می داند یعنی زمانی که قطع نشده و هنوز ادامه دارد. تفتازانی نیز می گوید «المراد بالحال اجزاء من طرفی الماضی و المستقبل، یعقب بعضها بعضا من غیر فرط مهلة و تراخ»یعنی مقصود از حال اجزایی از زمان گذشته و آینده است به گونه ای که به هم متصل‌باشند و بین آنها فاصله‌نیافتد. یعنی حال چیزی جز گذشته و آینده نیست؟ 🔻نمی دانم اما آنچه مسلم‌است این‌است که انسان و جامعه ای که گذشته و آینده ای ندارد یا گذشته‌گریز و آینده‌ستیز است و یا گذشته فراموش‌ است و آینده‌ای را منتظرنیست؛ حال ندارد بلکه او گرفتار و «گیر حال»است یا بیکار و «حال گیر» و به ویژه «حال گیر سیاسی» . 🔻برای «گیرحال سیاسی» «بدحالی» مردم ، بهانه ای بی‌پایان‌است برای «حالگیری سیاسی». او با آدم‌های"گذشته گرای آینده گشای باحال" #همشناسی نمی‌کند. اگر معرکه‌گیران‌سیاسی، توده را بر ضد خردمندان می‌شورانند، حال‌گیران‌سیاسی، خردمندان را در معرکه سیاست، عامه‌پسند و توده‌مند می‌خواهند. خود پاسخگو نیستند اما پاسخ طلب چرا. رفتارشان ناشفاف‌است اما شفافیت‌دیگران را فریاد می کنند. یکی از ترفندهای کنونی‌شان این‌است که با نقدهای روزمره، مردم را گرفتار مسائل‌زمانه و زمینه‌کنونی خودشان‌کنند. ذهن و روان مردم را یا در چاله و چوله‌های حال می‌اندازند یا به اکنونی ‌آشنایی‌زدایی‌شده می‌برند. هرچه نزدیکتر، بهتر! با فن آشنازدایی، «اکنون» را زشت تصویر می‌کنند و «حال» را زشت‌تر. مدام از «حال» مردم می‌پرسند بی‌آنکه از گذشته‌‌مسبب آن بپرسند یا برای آینده‌بهگشت آن فکری‌کنند! ✍️حجت‌الاسلام دکترعلی‌اصغر‌اسلامی‌تنها #یادداشت 💠 جامعه‌ایمانی‌مشعر ✅ @www1542org