نقل از زَرّ بن حُبَيش : دو نفر نشسته بودند و غذا می خوردند . یکی از آنان پنج قرص نان داشت ، و دیگری سه قرص نان . وقتی سفره انداختند ، کسی نزد آنان آمد و سلام کرد . گفتند : بنشین و غذا بخور . مرد نشست و با آن دو خورد و همه هشت قرص نان را خوردند . آن مرد برخاست و در هنگام رفتن ، هشت در هم نزد آن دو گذاشت و گفت: این در مقابل نانی است که با شما خوردم و از غذایتان بهره بردم . آن دو [ بر سرِ تقسیم در هم ها ] با هم کشمکش کردند . دارنده پنج قرص نان گفت : پنج درهم ، از آن من و سه درهم ، از آنِ توست. دارنده سه قرص نان گفت : جز این که پول بین ما به نصف تقسیم شود ، به چیز دیگری راضی نیستم. شکایت ، نزد امیر مؤمنان على بن ابى طالب علیه السلام بردند و داستان خود را برای وی نقل کردند . علی علیه السلام به آن که- سه قرص نان داشت، گفت: «دوستت آنچه را که [ حقّ تو ] بوده، به تو داده است و نان او بیشتر از نان تو بوده است. بیا و به همین سه درهم ، راضی باش》 گفت : هرگز !جز به حقّ خالص ، از او راضی نخواهم شد. # امام_علی عليه السلام فرمود: 《در حقّ خالص ،به تو بیش از یک درهم نمیرسد و او هفت درهم می برد》. مرد گفت : پناه بر خدا ، ای امیر مؤمنان! او سه درهم می دهد و من راضی نمیشوم و حتیّ تو هم توصیه کردی که من بپذیرم و من باز هم راضی نشدم . حال به من می گویی که در حقّ خالص ، نباید جز يك درهم به من برسد؟! على عليه السلام فرمود: «دوست تو سه درهم را بر پایه مُصالحه به تو داد؛ ولی گفتی: من جز به حقّ خالص ، راضی نیستم و طبق حقّ خالص ، جز يك درهم ، مال تو نیست 》. مرد گفت : دلیل آن را طبق حقّ خالص به من بفهمان تا بپذیرم. على عليه السلام فرمود: «اگر هر یک از هشت قرص نان - که شماخورده اید - ، سه قسمت شود ، بیست و چهار می شود . حال ، اگر یکی از شما بیشتر یا کم تر خورده باشد ، معلوم نیست . پس در خوردن ، مساوی هستید!» . گفت : آری فرمود: «تو هشت سهم خوردی ، در حالی که نهُ سهم داشتی و دوست تو هشت سهم خورده، در حالی که پانزده سهم داشته است ؛ یعنی هشت سهم خود را خورده و هفت سهمش باقی مانده است و آن شخص سوم [ فقط ] يك سهم از نهُ سهم تو را خورده است . بنا بر این ، یک درهم از آنِ تو می شود در برابر یک سهمت ؛ و هفت در هم از آنِ او میشود در برابر هفت سهمش》 مرد گفت : اکنون راضی ام . الاستيعاب : ج ۳ ص ۲۰۷ الرقم ۱۸۷۵ جواهر المطالب : ج ۱ ص ۲۰۵ كنز العمَال : ج ۵ ص ۸۳۵ ح ۱۴۵۱۲

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا و به ماه هنگامی که از پی آن برآید وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند

داناترین مردم به خدا، پرخواهش‌ترین آنها از اوست! دعا نکردن، نشانه ی تکبر است! وَإِذَا سَأَلَكَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ ۖ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ و هرگاه بندگانم از تو درباره من پرسند (بگو:) همانا من نزديكم؛ دعاى نيايشگر را آنگاه كه مرا مى‌خواند پاسخ مى‌گويم. پس بايد دعوت مرا بپذيرند و به من ايمان آورند، باشد كه به رشد رسند. بقره ۱۸۶ گفت موسی را به وحی دل #خدا کای گزیده دوست می‌دارم ترا گفت چه خصلت بود ای ذوالکرم موجب آن تا من آن افزون کنم گفت چون طفلی به پیش والده وقت قهرش دست هم در وی زده

سؤال: چرا گاهى دعاى ما مستجاب نمى‌شود؟ پاسخ: عدم استجابت دعاى ما به خاطر شرك يا جهل ماست. در تفسير الميزان مى‌خوانيم كه خداوند در اين آيه مى‌فرمايد: «أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ» خودم اجابت مى‌كنم #دعا كننده‌اى را كه فقط مرا بخواند و با اخلاص تمام، از من طلب خير كند. پس اگر دعا مستجاب نشد، يا به جهت آن است كه ما از خداوند خير نخواسته‌ايم، و در واقع براى ما شرّ بوده و يا اگر واقعاً خير بوده، خالصانه و صادقانه از خداوند درخواست نكرده‌ايم و همراه با استمداد از غير بوده است. و يا اينكه استجابت درخواست ما، به مصلحت ما نباشد كه به فرموده روايات، در اين صورت به جاى آن بلايى از ما دور مى‌شود ويا براى آينده ما يا نسل ما ذخيره مى‌شود ويا در آخرت جبران مى‌گردد. در اصول كافى مى‌خوانيم: كسى كه غذاى حرام بخورد، يا امر به معروف ونهى از منكر نكند ويا از سر غفلت وبى‌اعتنايى دعا كند، دعايش مستجاب نمى‌گردد. معناى دعا، ترك كسب وكار نيست، بلكه توكّل به خداوند همراه با تلاش است. لذا در حديث مى‌خوانيم: دعاى بيكار مستجاب نمى‌شود. شايد قرار گرفتن آيه‌ى دعا در ميان آيات روزه به خاطر تناسب بيشترى است كه ماه خدا با دعا دارد. سؤال: با اينكه كارهاى خداوند قانون‌مند و براساس عوامل و سنّت‌هاى ثابت است، پس دعاچه نقشى دارد؟ پاسخ: همانگونه كه انسان در سفر، حكم نماز و روزه‌اش غير از انسان در وطن است، انسان‌ دعا كننده با انسان غافل از خدا متفاوت هستند و سنّت خداوند لطف به اوّلى است، نه دوّمى. آرى، دعا و گفتگو با خداوند، ظرفيّت انسان را براى دريافت الطاف الهى بيشتر مى‌كند. همانگونه كه توسل و زيارت اولياى خدا، شرايط انسان را عوض مى‌كند. چنانكه اگر كودكى همراه پدر به مهمانى رود، دريافت محبّتش بيش از آن خواهد بود كه تنها برود. بنابراين دعا، زيارت و توسل، سبب تغيير شرايط است، نه برهم‌زدن سنّت‌هاى قطعى الهى.

عاشق خالق

ای علمدار خدا صاحب شمشیر دو سر اسدالله ترین ای زرهِ پیغمبر ضربه ای را که تو در غزوه ی احزاب زدی از عبادات ملک،جن و بشر سنگین تر کس جلودار تو ای حیدر کرار نبود شاهد قوت بازوی تو باب الخيبر بی سبب نیست که عباس زره میپوشد در دلِ علقمه میگفت اناابن الحیدر #مدح_مولا #اميرالمومنين #امام_علی #عید_غدير

نامه ۳۱ نهج البلاغه شرایط اجابت دعا از گنجینه های رحمت او چیزهایی را درخواست کن که جز او کسی نمیتواند عطا کند، مانند عمر بیشتر، تندرستی بدن، و گشایش در روزی. سپس خداوند کلیدهای گنجینه های خود را در دست تو قرار داده که به تو اجازه دعا کردن داد ،پس هر گاه اراده کردی میتوانی با دعا، درهای نعمت خدا را بگشایی، تا باران رحمت الهی بر تو ببارد. هرگز از تأخیر اجابت دعا نا امید مباش، زیرا بخشش الهی باندازه نیتّ است، گاه، در اجابت دعا تأخیر میشود تا پاداش درخواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود،گاهی درخواست می کنی امّا پاسخ داده نمیشود، زیرا بهتر از آنچه خواستی به زودی یا در وقت مشخصّ، به تو خواهد بخشید، یا به جهت اعطاء بهتر از آنچه خواستی، دعا به اجابت نمیرسد، زیرا چه بسا خواسته هایی داری که اگر داده شود مایه هلاکت دین تو خواهد بود، پس خواسته های تو به گونه ای باشد که جمال و زیبایی تو را تأمین، و رنج و سختی را از تو دور کند، پس نه مال دنیا برای تو پایدار، و نه تو برای مال دنیا باقی خواهی ماند. #دعا #اميرالمؤمنين #نهج_البلاغه

نسل کشی

نامه امیر المومنین به امام حسن بخش نهم از نامه سی و یک #نهج_البلاغه تلاش در جمع آوری زاد و توشه بدان راهی پر مشقت و بس طولانی در پیش روی داری و در این راه بدون کوشش بایسته و تلاش فراوان و اندازه گیری زاد و توشه و سبک کردن بار گناه موفق نخواهی بود بیش از تحمل خود بار مسئولیت ها بر دوش منه که سنگینی آن برای تو عذاب آور است. اگر مستمندی را دیدی که توشه ات را تا قیامت میبرد و فردا که به آن نیاز داری به تو باز میگرداند کمک او را غنیمت بشمار و زاد و توشه را بر دوش او بگذار و اگر قدرت مالی داری بیشتر انفاق کن و همراه او بفرست زیرا ممکن است روزی در رستاخیز در جستجوی چنین فردی باشی و او را نیابی به هنگام بی نیازی اگر کسی از تو وام خواهد غنیمت بشمار تا در روز سختی و تنگدستی به تو باز گرداند بدان که در پیش روی تو گردنه های صعب العبوری وجود دارد که حال سبکباران به مراتب بهتر از سنگین باران است و آن که کند رود حالش بدتر از شتاب گیرنده میباشد و سرانجام حرکت بهشت و یا دوزخ خواهد بود پس برای خویش قبل از رسیدن به آخرت وسائلی مهیا ساز و جایگاه خود را پیش از آمدنت آماده کن زیرا پس از مرگ عذری پذیرفته نمیشود و راه بازگشتی وجود ندارد. #امیرالمؤمنين #امام_علی علیه السلام

اسرائیل هیچ حامی با شرفی نداره سرچ کن الجزیره بیمارستان غزه #اسرائیل #فلسطين #غزة #عزت