ماه رجب سلام! که ماه محمّـدی  یـادآورِ شکـوه گلستـان احمـدی  آیینـه‌دارِ نــور خداونـد سرمـدی  از شـرقِ رحمتِ ازلـی باز سرزدی ماه تـو نـور بـر دل اهل‌نظر دهد  میلاد چار حجت حق را خبر دهد **** آغـاز مـاه تـو کـه به نام پیمبر است  میـلاد پنجمیـن ولـی‌اللهِ ‌اکبـر است  کز چار بحـرِ نور، فروزنده‌گوهر است  نجلِ دو فاطمه، خَلفِ پاک حیدر است بعد از علـی، محمّد اوّل وجود اوست  ذکر ملک همه صلوات و درود اوست ایـن باقـرالعلومِ خداونـد سرمـد است  این آفتاب حُسن خدا، وجه احمد است   است$مولای من محمّـدِ آل محمّـد  گیتی ز مقدمش همه خلد مخلّد است بـر خلـق سایـۀ کرمش مستدام باد  از شخص احمدش صلوات و سلام باد **** جدش بوَد حسین و، حسن جد دیگرش  سجـاد بـاب و بنـت حسـن نیز مادرش  دانشــوران دهــر، همـه بنــدۀ درش  جاری ز لعـل لب همه‌جا درّ و گوهرش بگذاشت پا به عالم هستی، سرم فداش  تنها نه جان و سر، پدر و مادرم فداش در قدر و در مقام، حسین است این پسر  سر تـا قدم تمام، حسین است این پسر  در علم و در قیام، حسین است این پسر  آیینـــۀ امـــام حسین است ایـن پسر بستـان حکمـت ازلی در ضمیر اوست  دانش به هر کجا که نهد پا، سفیر اوست **** گاهی به عرش زمزمۀ حکمتش به گوش  گاهی به باغ، بیل کشاورزی‌اش به دوش  گه بـا کلام داده بـه اهـل کمـال، نوش  اهل کلام یکسـره در محضـرش خموش دریا ز چشمـۀ دهنش موج می‌زند  آیات وحی در سخنش موج می‌زند ای اصـل دیـن ولای تـو یا باقرالعلوم  وی ذکـر حـق ثنـای تـو یا باقرالعلوم  وی عرش، خـاک پای تـو یا باقرالعلوم  جـان جهـان فــدای تـو یا باقرالعلوم مهر تو جان جان صلات و صیام من  پیوسته وقف تو، صلوات و سلام من **** ای شیعــه را به مهر شما اقتـدارها  مـاه رجــب گرفتـه ز تــو اعتبارها  خورشید بر درت یکی از جـان‌نثارها  گردنــد دور کـوی تـو لیـل و نهارها هر لحظه در بقیع تو صد کاروان دل است  هـر جا، روم مزار توأم شمع محفل است من کیستم که خاک سرای شما شوم؟  لب واکنـم، قصیـده سـرای شما شوم  یـا مفتخـر بـه مدح و ثنای شما شوم  باشـد کـه تـا گـدای گدای شما شوم لال است در ثنای تو مـولا زبان من  تو وصف خود بگوی ولی با زبان من **** وقتـی عـدو بـه حضـرت تو گفت ناسزا  بـا حسـن خلـق و با گل لبخند از ابتدا  کردی به پاسخ از دل و از جان بر او دعا  ایـن اسـت قـدر و منـزلت و عـزت شما تنها نه اینکه نام تو از من ربوده دل  خلق محمّدیت ز دشمن ربـوده دل ای بر تو از خدا و رسولش سـلام‌ها  اهــل کــلام را ز کـلامت کـلام‌ها  بیچـاره و ذلیـل مقـامت «هشام»‌ها  در پنجــۀ تـو از همه دل‌ها زمام‌ها توحید زنده از نفس صبح و شام تو  اسلام فخر کرده به نطق «هشام» تو **** تو خلــق را مطاعـی و خلقت مطیع تو  برتــر ز اوج وهــم، مقــام رفیــع تـو  پیـران عقـل یکسـره طفـلِ رضیـع تـو  فـردوس گشتـه خـاک‌نشینِ بقیـع تـو «میثم» اگـر قصیـده سرای شما شده  مشمول بذل و لطف و عطای شما شده #امام_باقر_مدح

يَا أَبا جَعْفَرٍ، يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ، أَيُّهَا الْباقِرُ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللّٰهِ، يَا حُجَّةَ اللّٰهِ عَلىٰ خَلْقِهِ، يَا سَيِّدَنا وَمَوْلانا إِنَّا تَوَجَّهْنا وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِكَ إِلَى اللّٰهِ وَقَدَّمْناكَ بَيْنَ يَدَيْ حَاجَاتِنا، يَا وَجِيهاً عِنْدَ اللّٰهِ اشْفَعْ لَنا عِنْدَ اللّٰهِ؛

ذره ای از خاک پای حضرتش شد آفتاب ماه از شرم جمالش زد به روی خود نقاب گل بدون مهر او خار است،اما عکس آن شک ندارم حب او از خار میگیرد گلاب جامعه از هر فراز جامعه سیراب شد بند بندش شد برای عاشقان فصل الخطاب شد گدای سامرا معروف از این حیث که هرکسی شد سائل او میشود عالی جناب او علی چهارم است و هادی راه همه او برای دلبری از عارفان شد انتخاب وقت و بی وقت از میان خانه او را بی دلیل ظالمانه بارها بردند مثل بوتراب فرق دارد روضه با روضه ولی اینبار هم حضرت معصوم را بردند در بزم شراب می تعارف کرد آن نامرد بر آقای ما از خجالت پیش آقا شد شراب آن لحظه آب…  محسن صرامی #امام_هادی_شعرروضه

سینه ات از کینه زهری کشنده شعله ور از نفس افتادی و کم کم، کمانی شد کمر سامرا آهی کشید و پیکرت را بوسه زد مضطر و صاحب عزا شد «جامعه» از این خبر ساحتِ پیشانی ات را تب احاطه کرده بود چیره میشد بر تنت هر لحظه دردی بیشتر بیهوا دردِ بدی پیچید در پهلوی تو داغِ مادر زنده شد! ای وای از دیوار و در کاش مثل مجتبی(ع)؛ خواهر کنارت داشتی تا که میشد با نگاهش ناله هایت مختصر زهر؛ ذره ذره دید ِ چشم هایت را گرفت بر زمین انداختَت سرگیجه هایِ مستمر حنجرت میسوخت! شد لب های خشکت ناتوان «وا حسینم(ع)» گفتی و افتاد آتش در جگر روضه خوانِ جدّ عطشانت شدی در احتضار پاک کردی اشک را از گوشۂ چشمانِ تر! مرضیه عاطفی #امام_هادی_شعرروضه

ای توتیای حور و مَلَک خاک پای تو ای بهتر از بهشت برین سامرای تو تنها نه سامرا، نه زمین و اهالی اش هفت آسمان نشسته به زیر لوای تو خورشید ذرّه وار دم صبح می رسد در پیشگاه حضرت گنبد طلای تو هر چند از بهشت فراوان شنیده ایم مارا بس‌است گوشه‌ی صحن‌وسرای تو “از هرچه هست و نیست دگر بی نیاز شد” دست کسی که مرتبه ای شد گدای تو تکبیر گفته است هزاران هزار بار آن که شنیده”جامعه”را با صدای تو تفتیش منزل تو و تبعیدِ آن‌چنان یک پرده بود از آن همه درد و بلای تو ای خانه‌ی تو عرش خداوند ذوالجلال کِی کاروان‌سرای گداهاست جای تو؟ فریاد وامصیبت ما تا به شام رفت یعنی کشیده شد به کجا ماجرای تو؟ توهین دلقکی به تو درمجلس شراب مارا نشانده تا به ابد در عزای تو از بس که باحسین دلت ارتباط داشت شد حُجره ی تو آخر سر کربلای تو با اینکه در دیار غریبی شدی شهید کاری نداشت دست کسی با ردای تو دیگر هزار و نهصد و پنجاه تا نبود زخم دهان گُشاده روی عضوهای تو دیگر کنار پیکر بی جان حضرتت سیلی نخورد دختر دردآشنای تو محمد قاسمی #امام_هادی_شعرروضه

دور از وطنم ، می لرزه تنم آتیش میگیرم  من از، اشک حسنم مادر، بیا کنارم این دم آخر ، روضه می خونم با دل مضطر بیاد جدم شهید بی سر هر چند، مسموم زهر کینه ام اما ، غارت نمی شه پیکرم اینجا تنم نمی مونه روی خاکا ای وای امون امون از این غریبی آه بی جواب ، درد بی حساب بردن منو به اجبار، تو بزم شراب انگار، روضه ی شهر شام شده تکرار ، بزم شراب داده منو آزار مردم بیاد عمه جون صدبار اما، این جا کجا و بزم اون نامرد ، یکی همش با خیزرون می زد یکی به اهلبیت جسارت کرد ای وای امون امون از این غریبی من نیمه جونم ، أشهد میخونم میشه حرم و قبرم ، گوشه ی خونم میرم، دیگه از این زمونه دل سیرم ، تو غربت و غریبی می میرم تموم میشه روزای دلگیرم بوی، مدینه پیچیده دیگه اینجا ، یعنی رسیده مادرم حالا شدم شهید شهر سامرا ای وای امون امون از این غریبی #امام_هادی_زمینه

دیگه جونم به لب رسیده💔 #شب_جمعه🌙| #استوری 🆔: @ya_habibalbakin1

هر کس به جهان سر بسپارد به جواد کار دو جهان وا بگذارد به جواد از ساحت ثامن الحجج فیض برد از بسکه رضا علاقه دارد به جواد 💛 #میلاد_امام_جواد @ya_habibalbakin1

🌟 لوح | رهبر انقلاب: درس بزرگ #امام_جواد به ما این است که در مقابل قدرتهای منافق و ریاکار، باید همت کنیم که هوشیاری ‌مردم را برای مقابله‌ی با این قدرتها برانگیزیم. ☑️ @Khamenei_ir

❁﷽❁ ❣️✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍂🌺 ✨ 🔸السَّلامُ عَلى عَبدِ اللّهِ بنِ الحُسَینِ الطِّفلِ الرَّضیعِ..🔸 خانه وحی شده جنت اعلا امشب کرده مه در کف خورشید تجلا امشب از زمین یکسره بر عرش معلا امشب این بود ذکر خوش اهل تولا امشب که رباب امشب، قرص قمری آورده پدر پیر خرد را پسری آورده غم گنه، خنده ثواب است ثواب است امشب بخت اندوه بخواب است بخواب است امشب در گُل دیده گلاب است گلاب است امشب غرق در وجد رباب است رباب است امشب روح از شادی و از شوق نگنجد به تنش بوسه گیرد زلب اصغر شیرین دهنش اهل دل جلوه جان از نظرش بستانید داروی درد خود از خاک درش بستانید بوسه از روی ز مه خوبترش بستانید عیدی از فاطمه و از پدرش بستانید عالم از وجد و صفا جنت دیگر آمد گل بیارید که امشب علی اصغر آمد مهد او کعبه و چشم همگان زمزم اوست زندگی بخش دو صد عیسی مریم دم اوست ماه من مدح و ثنای همه عالم کم اوست آشنای دل خوبان دو عالم غم اوست گر به لب خنده و گر اشک فشانی دارد با حسین بن علی راز نهانی دارد عطر گل از نفس او به چمن می آید بوی خون از دهنش جای لبن می آید گه پدر را زدمش روح به تن می آید گاه لب بسته و چشمش به سخن می‌آید بر لبش جام بلا خوب تر از شیر آید نگران است که کی حرمله با تیر آید مفتخر می کند این طفل بنی الزّهرا را نه بنی الزّهرا بلکه همه دنیا را می برد خنده اش از شوق دل بابا را آورد یاد پدر قصّه عاشورا را آیه عشق به خال و خط و رویش پیداست مرگ خونین ز سپیدی گلویش پیداست ماه رخسار نکوتر زمهش را نگرید بر رخ یوسف زهرا نگهش را نگرید شرف قرب وی و بُعد رهش را نگرید بسر دوش پدر قتلگش را نگرید طفل را دامن مادر همه دم جا باشد او زند بال که بر شانۀ بابا باشد گُل رخساره او لاله علیّین است بند قنداقه او طُره حورالعین است پدرش بوسه زند بر لبُ ذکرش این است: "دهنت باز ببوسم که لبت شیرین است" خاندان نبوی دست بدستش دادند بوسه ها بود که بر نرگس مستش دادند کیست این طفل که توحید بود مرهونش عشق، دلداده و ایثار و وفا ممنونش می دهد نور به خورشید رخ گلگونش سرخ رو وجه خداوند بود از خونش این همان است که در قلزم خون خنده کند خنده اش حجّت حق را کُشد و زنده کند این چه ماهی ست که خورشید سرافکنده اوست این چه طفلی ست که استادخِرد بنده اوست این چه کشته است که جان دو جهان زنده اوست این چه ذبحی ست که خون را شرف ازخنده اوست "میثم" این کودک شیریست که پیرش گویند پیشتازان صف عشق امیرش گویند غلامرضا سازگار #حضرت_علی_اصغر_مدح 🌴انتشار همراه با ذکرِ نامِ شاعر و ذکرِ یک صلوات هدیه به حضرت حجه بن الحسن عج الله تعالی فرجه الشریف لطفاً ✨ ✨🍃🌺 ✨⭐️🍂 ❣️✨✨✨✨ ╚════ ೋღ❤️ღೋ ════╝

من کیستم گدای تو یا مرتضی علی احیای من ثنای تو یا مرتضی علی عمری بود ز لطف خداوند زنده ام در سایه ی لوای تو یا مرتضی علی   ما را خدا شبیه نجف پر بها نمود در سینه ها ولای تو یا مرتضی علی باید به دست آتش دوزخ حواله داد آن دل که نیست جای تو یا مرتضی علی تا روز حشر تشنه ی جام ولایتم سرمستم از ولای تو یا مرتضی علی امشب نه اهل فرش تمامی عرش حق باشد به اقتدای تو یا مرتضی علی از حب حیدر است که خاکم حسینی است ممنونم از عطای تو یا مرتضی علی عالم همه طفیلی ذات مقدّست هستی ترابِ پای تو یا مرتضی علی هستند اولیای اولوالعزم مفتخر بر خدمت سرای تو یا مرتضی علی شرط قبولی همه طاعات روز حشر باشد فقط ولای تو یا مرتضی علی میزان اگر تویی به قیامت عجیب نیست بخشندم از وفای تو یا مرتضی علی قرآن بود به نطق و نمازت نیازمند زیباست با نوای تو یا مرتضی علی صحبت نمود حق، شب معراج با نبی با لحن آشنای تو یا مرتضی علی زهرا که افتخار خدا بر ملائک است باشد فقط برای تو یا مرتضی علی زینب که تکیه گاه حسین و حسن بود گردیده مبتلای تو یا مرتضی علی عمری به پای طلعت پروانه سوختی شد کوچه کربلای تو یا مرتضی علی مسجد نرو به حرمت گیسوی زینبت چه دیده در لقای تو یا مرتضی علی مسجد نرو، بیا و ببین جای فاطمه بگرفته در، عبای تو یا مرتضی علی یادت که هست پشت در افتاد تا شکست سینه، فقط برای تو یا مرتضی علی آن قدر بی هوا به پر و بال او زدند شد آب پیش پای تو یا مرتضی علی شاعر : محسن احسانی فر   #امیرالمومنین_مدح

با آن صدای خسته و اشک مثالی اش گردیده باز همدم طفل خیالی اش این روضه زنانه جگر پاره میکند دارد رباب صحبت گهواره میکند یادش بخیر قِل زدن و خنده کردنت یادش بخیر بوسه پیوسته بر تنت وقتش رسیده بود که دندان در آوری با خنده ات از این دلم ای جان در آوری یادش بخیر موقع قنداقه بستنت یادش بخیر دفعه اول نشستنت میخواستم که شانه زنم تازه موی تو مادر صدا زنیم و بیایم به سوی تو همواره بود در بغلم جای خواب تو طاقت نداشتم به خدا اضطراب تو بابا که میرسید لبت بود و بوسه هاش یادش بخیر بال و پری می زدی براش گفتم که راه میروی و ذوق من بپاست افسوس,روزگار برایم چنین نخواست تنها رباب را فقط این غصه کرده پیر با تیر کی گرفته کجا کودکی ز شیر حالا فقط خیال تو مانده برای من یاد لبت شده سبب گریه های من مظلومِ بی دفاع من ای طفل بی زبان جای تو هست در بغل من نه بر سنان تو رفتی و سپردمت ای غنچه بر خدا شش ماهه ام فدای سرت روی نیزه ها اسماعیل روستائی #رباب_شعرروضه