#السلام‌علیڪ‌یااباعبداللھ #بین‌الحرمین #پروفایل ↯♥ #امام_زمان #فاطمیه •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

🎧 #ذِکـر‌روزِچھـٰارشـنبـہ: ••¦ـیـٰاحَۍُّیـٰاقیّـوم..! ••¦ـا؎‌زنـدھ‌؛ا؎‌ݐآینـدھ..ｼ🗞

ݕࢪٵכࢪ‌ڄٵن 🌷 🌺🌷 🌷🌺🌷 🌺🌷🌺🌷 🌷🌺🌷🌺🌷 🌺🌷🌺🌷🌺🌷

مادر²‌بخش است 『ما و در』 وقصہ‌یتیمے ما؛از‌ڪنارِدَر شـروع‌شد . . .💔! ✿−−−−−−−−✿ ☁️⃟🖤#خـادِمـ‌اݪشٌهـداٰ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈• ̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔ •┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•

چھ‌فاطمیھ‌ای..💔

به به خیلی خوش اومدید عضو های جدید❣❣❣

بریم سراغ رمان 😍😍😍👇🏻👇🏻

رمانـ مـقـصـودمـ از عـ♡شـقـ پارت شصت و یک : شش ماه بعدｼ تلفن زنگ میخورد. دست از اشپزی میکشم و به سمتش میروم. _بله؟ _س..س..ل..ام .. _محمدرضا؟ سلام ... _صدات قطع ..و..و.ص..ل میشه _خوبی؟ _جا..ن.. بلندتر میگویم : میگم خوبی؟ صدای خنده اش می اید . _الحمدالله . _کی برمیگردی؟ _انشا..الله.. پشت تلفن صدایش خش دار میشود. _انشا..الله.. هفته..ا..اینده .... _خداروشکر. _کاری نداری؟...بقیه..هم..می..خوان ..ز..زنگ بز..ن..نن _نه . التماس دعا. خدا نگهدار. _خداحافظ . تلفن را قطع میکنم . نفسم را اسوده بیرون میدهم. زنگ را میزنن.. اهسته چادر به سرمیکنم و خود را به در می رسانم . _کیه؟ صدایی نمی اید اما همچنان در میزنن... فکر میکنم . خانه ی بی بی از ما دور است . خانه ی معصومه خانم هم.. مجدد زنگ میزنن ... اهسته در را باز میکنم . سرم را به دور و بر میچرخانم.. ناگاه ضربه ی شدیدی را احساس میکنم . دیگر هیچ نمیفهمم .. فقط اهسته چادرم را میفشارم. چشمانم را باز میکنم . نور مستقیم لامپ اذیتم میکند . _ا..اب.. سایه ای اشنا جلوی نور می ایستد. _خوب خوابیدی ها . _ت..تو..ف..رزانه... _فکر نمیکردم اینقدر زود بشناسی. اخم هایم را درهم میکنم. _بیا بزن برو . من خونه کار دارم. _این دفعه دیگه نمیزارم . _چی از جونم میخوای؟ محمدرضام برمیگرده بفهمه دیگه نمیتونی.. با سیلی که به صورتم زد ساکت شدم. گز گز صورتم اشک را روانه ی چشمانم کرد. _خیلی ‌طی این چندسال حرف زدی . دیگه پرحرفی هات رو باید خاک کنی . چیزی نمیگویم . انقدر شوک سیلی من را ازار داده است که ... نگاهم را به دورو بر میدوزم . خداروشکر میکنم که چادر به سر دارم. _اینجا کجاست من رو اوردی؟ _نچ . دیگه به سر هیج کس هم نمیرسه تو اینجا باشی . اهسته گوشی اش را روشن کرد . جلوتر امد. بدون چادر چقدر پست شده بود . نزدیکم شد دوربین را روشن کرد . فندکش را روشن کرد . _پست فطرت چیکار میخوای بکنی؟ _هیس . خانم کوچولو. چادرم را سفت چسبیدم. نزدیکم شد و محکم چادرم را از سرم کشید به چادر و دستان او نگاه میکردم اشک از گونه هایم می غلتید . _این چادر ازادی برام نزاشت . محمدرضا من فقط بخاطر تو چادر سرم کردم . اما مثل اینکه چادر هم تو رو رو غلتک نیاورد. چادر را میسوزاند . گریه من فضا را پر کرده بود . یاد بی بی دوعالم دلم را سوزاند. _احترامش رو نگه دار . نسوزونش . فرزانهههه. با ضربه ای که به من زد دیگر هیچ نفهمیدم و خوابم برد ادامه دارد...

رمـانـ مـقـصـودمـ از عـ♡شـقـ پارت شصت و دو: چشمانم را باز میکنم . بوی سوختگی چادرم را میشنوم.. اهسته بلند میشوم. بدنم کوفته شده است و حال خوشی ندارم. _اهای کجایی نامرد؟ هرچند داد میزنم صدایش را نمی فهمم. اهسته قدم برمیدارم. به اتاق ها سرک میکشم. _کسی نیست؟ از ساختمان خارج میشوم . نگاهم را به دوروبر میدوزم . به غیراز جاده ی خاکی و یک چشمه چیز دیگری نمی بینم. بلند داد میزنم _ خدااا صدایش میکنم . گشنم شده . خانه را میگرم خوراکی پیدا نمیکنم. مجدد وارد ساختمون میشم. هوا کم کم تاریک میشود . دلم گرفته است میدانم خدا هوایم را دارد. چوب هارا تکه تکه جمع میکنم . به بدبختی اتشی درست میکنم . تکه پارچه ای را به عنوان چادر سر میکنم همانجا از درد .. دراز میکشم بی اهمیت نسبت به گشنگی سرم رامیگذارم وهمان طور که چشمانم بسته میشود میگویم :آبـ و کم کم خواب من را میروبوید. صدای غرش شکم خوابم را از سرم ربوده. همان طور که اشک نشسته بر چشمم را پاک میکنم بلند میشوم. صدای زوزه سگ تنم را میلرزاند . دور خودم میچرخم . هق هقم امانم را میبرد. یاد خوابم اشک میریزم. [اب ... اب... صدایش را می شنوم.. _من اومدم نجمه جان ..نترس.. بیا..بخور .. ] هنوز صدایش اکو میشود اهسته ذکر میگویم . _خداوندا اگر قسمتم این است . خودت کمکم کن ... همان طور که شوری اشکانم امانم را میبرد نشسته به خواب میروم. صدای تق تق را میشنوم لبخندی میزنم . هواسم نیست در خانه نیستم . لبخندم محو میشود . سرم را بین دستانم میگیرم. _محمدرضا ...م..حمدرضا... بوی عطری اشنا .. صدایش زمزمه گوشم میشود . _جانم؟ ..جانم نجمه؟... _کاش صدایت را بازهم بشنوم ..کاش یک بار دیگر... گرمی دستانش را حس میکنم. نگاهم را با بهت برمیگردانم. _محمدرضا؟ اشک هایم را پس میزنم . همان طور که دستش را میفشارم گریه میکنم. _خد..ا..ی..ا..ش..ک..رت.. اهسته کنارش می نشینم و همان طور که سرم را کنار دیوار تکیه دادم گریه میکنم. نگاهم میکند ..اوهم گریه میکند... ناگهان عقم میگیرد.. فکر میکنم گشنم است.. _چی شدی؟ _ضعف کردم الان بهتر میشم . پر استرس بلند میشود ... دست پاچه دورو اطراف را دید میزند . _نیاز نیست بگردی . اینجا هیچی واسه خوردن نداریم ادامه دارد•••

رمـانـ مـقـصـودمـ از عـ♡شـقـ پارت شصت و سه : چشمانم رنگ غم گرفت . از ساختمان خارج شد . صدای صحبت هایشان را می شنیدم. _همسرم ضعف کرده . میتونین یک .... چشمانم رفته رفته از شدت گشنگی بسته شد و من دیگر هیچ نفهمیدم. صدای گنگی را می شنیدم _سلام علی ال یاسین ... چشمانم را باز کردم . _محمدرضا؟ صدای ذوقش را شنیدم. _بیدارے؟ خوبے؟ اهسته لبخندی زدم و همان طور که چشمانم را روی هم میفشردم لب زدم . _ خوب..بم.. _ضعف ندارے؟ _نه..نه.. بعداز توقف کلامی گفتم : کمکم می کنی بشینم؟ دستش را به دستانم گرفت مرا کشید و روی تخت نشاند. _چطوری پیدام کردی؟ _منتظرت تو تلگرام بودم . نگران شدم پیام نمیدادی. همونجا یک فیلم برام فرستادن . با دیدنش تو بهت رفتم . دل جرعت تکون خوردن نداشتم . درخواست دادم . و به ایران برگشتم . وقتی اومدم اول خبرت رو از بقیه گرفتم و بعد.. به پلیس مراجعه کردم .. اول ..ردت رو ..غرب شهر دیدن اما گمراه شده بودیم.. بعد ..از طریق دوربین های شهر..و گوشیت ..پیدات کردیم.. لبخند مهربونی زدم همانجا پرستار وارد اتاق شد. _بیداری که عزیزم. حاج اقا شما بهمون خبر ندادین که . _شرمنده . برایم ارام بخش زد و همان طور که به صدای محمدرضا گوش میدادم به خواب رفتم. استراحت هایم را کرده بودم اما اون حالت تهواع برایم باقی مانده بود . شب روز نمیشناخت با شنیدن بعضی بوها حساس می شدم . دوباره عقم گرفت از محمدرضا دور شدم پا تمد کردم ... خودم را به دستشویی رساندم . صدایش را می شنیدم . _نجمه؟ نجمه جان؟ _خو..ب..بم.. اهسته در را باز کردم .. بی وقفه قرصی را در دهانم گذاشت. _اگه اینا روت اسر نداشت میریم دکتر. لبخند بی جونی زدم و گوشه ای نشستم ادامه دارد•••