[عُـشاقُ الحُسِین❥︎︎]
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○• 💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊 💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○•
💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊
💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان💞
💠قسمت #سی_ویک
کمیل برگه را برمیدارد و از جایش بلند می شود
ــ با من بیاید
سمانه از جایش بلند می شود،
و هم قدم کمیل از اتاق خارج می شوند،
سمانه با حیرت،
به کسانی که برای کمیل احترام نظامی میگذاشتند نگاه می کرد،😳😧با صدای کمیل به دری که کمیل باز کرده بود خیره شد:
ــ بفرمایید داخل
سمانه وارد اتاق شد،
و با اشاره ی کمیل بر روی صندلی نشست ،با کنجکاوی اتاق را رصد کرد،حدس می زد اتاق کمیل باشد.
ـــ من باید برم جایی ،تا وقتی برمیگردم بشینید فکر کنید،شاید چیزی یادتون بیاد که بخواید به من بگید
سمانه با نگرانی گفت:
ــ کجا دارید میرید؟اصلا ساعت چنده؟میدونید الان خانوادم چقدر نگران شدن، من باید برم😥
ــ سمانه خانم نمیتونی بری
سمانه حیرت زده گفت :
ــ چی؟؟😨
ــ تا وقتی که این مسئله روشن نشه ،شما اجازه بیرون رفتن از اینجا رو ندارید
سمانه با عصبانیت از جایش بلند شد و گفت:
ــ یعنی چی؟مگه زندانی ام،من اینجا نمیمونم، شما نمیتونی منو اینجا نگه دارید😠
کمیل با اخم، فقط نظاره گر عصیانگری های سمانه بود.
سمانه با دیدن اخم و سکوت کمیل، او هم سکوت کرد!
_سمانه خانم مثل اینکه متوجه نیستید الان کجایید،اینجا یکی از بخش های وزارت اطلاعاته و شما به جرم برهم زدن محیط دانشگاه اینجا هستید،الان شما باید بازداشگاه بودید نه تو اتاق من،😠
خداروشکر کنید که پروندتون افتاده دست من،خداروشکر کنید که من اینجا بودم،اگه نبودم شرایط سخت تر از اونی بود که شما بخواید اینجوری عصبانی به من تشر بزنید.!
منتی سرتون نمیزارم اما،شما الان یک فرد #سیاسی محسوب میشید که با یه برنامه ریزی برای یه تجمع اوضاع کل کشورو بهم ریختید و #رسانه های اونور آب📡 از صبح تا الان دارن برای خودشون کارشناسی میکنن این موضوعو ،بازم بگم یا متوجه شدید که این موضوع خیلی مهم و خطرناکه😐😐😐
سمانه بر روی صندلی نشست،
دیگر پاهایش نای ایستادن نداشت، موضوع از چیزی که فکر میکرد،پیچیده تر و خطرناک تر بود،😥😣
دستان لرزانش را در هم فشرد،
احساس می کرد بدنش یخ کرده است چشمانش را محکم بر روی هم می بندد، دعا می کند که این اتفاقات یک خواب باشد و با باز کردن چشمانش همه چیز تمام شود. اما با صدای آب چشمانش را باز کرد!
کمیل لیوان آبی را،
جلوی سمانه گذاشت ،و نگاهی به چهره ی ترسیده اش انداخت،
از جایش بلند شد و گفت:
ــ این اتاق منه،میگم کسی نیاد داخل، میتونید راحت باشید.من همه تلاشمو میکنم که هر چه زودتر از اینجا برید
به طرف در رفت،
اما با صدای سمانه برگشت،که با صدای ترسیده و لرزان صدایش کرده بود:
ــ آقا کمیل
ــ نگران نباشید،زود برمیگردم
حرف دیگری نزد و از اتاق خارج شد...
ادامه دارد..
💠نویسنده؛ بانو فاطمه امیری زاده
[عُـشاقُ الحُسِین❥︎︎]
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○• 💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊 💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○•
💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊
💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان💞
💠قسمت #سی_ودو
از اتاق خارج شد و در را بست،
امیرعلی به طرفش آمد و بعد از سلام واحوالپرسی دستی بر روی شونه اش گذاشت:
ــ اینا چی میگن؟
کمیل در حالی که به سمت در میرفت جوابش را داد:
ــ کیا؟
ــ بچه های اینجا
ــ چی میگن؟
ــ یکی از متهم هارو بردی تو اتاقت،موقع بازجویی شنود و دوربینو خاموش کردی.
کمیل با اخم نگاهی به امیرعلی انداخت و گقت:
ــ بچه های اینجا همیشه اینقدر فضولن؟؟
ــ فضول نیستن،اما غیر عادی بود چون اولین باره اینکارو میکنی
کمیل با عصبانیت غرید:
ــ به اونا مربوط نیست،بهشون بگو هر کی سرش تو کار خودش باشه ،والا اینجا جایی ندارن😠
ــ چقدر زود عصبی میشی کمیل😕
ــ امیرعلی ،تو این وضعیت بحرانی کشور، به جای اینکه تو فکر امنیت مردم باشن دارن فضولی میکنن
ــ هستن،باور کن گروه خودت یک هفته است حتی به خونه هاشون سر نزدن شبانه روزی دارن کار میکنن
ــ من باید برم اما برمیگردم،کسی حق نداره بره تو اتاقم ،هیچکس..!!امیرعلی، اینجارو میسپارم به تو تا بیام .برگشتم یه گزارش کامل از مناطقی که زیر نظر ما هستن روی میزم باشه
ــ باشه حتما،برو بسلامت
سوار ماشین شد،
و از آنجا دور شد،به سمت آدرسی که سمانه برای او نوشته بود رفت،
خیابان ها شلوغ بود،
مثل اینکه طرفداران رئیس جمهور سعی نداشتند،جشن هایشان را به پایان برسانند!!
کل خیابان ها بسته شده بودند،
ترافیک سنگینی بود،صدای بوق ها و صدای جیغ و سوت های طرفداران و صدای دادهای معترضانه ی راننده های ماشین ها،در سرش می پیچیدند و سردردش را بیشتر می کردند،
سرش را میان دستانش گرفت،
و محکم فشرد اما فایده ای نداشت، سرش را روی فرمون گذاشت وچشمانش را بست،
آنقدر سردرد داشت،😣
که دوست داشت چندباری سرش را روی فرمون بکوبد،با صدای بوق ماشین عقبی سرش را بالا برد ،مسیر باز شده بود.
روبه روی کافی نت پارک کرد،
سریع پیاده شد و وارد کافی نت شد....
ادامه دارد..
💠نویسنده؛ بانو فاطمه امیری زاده
[عُـشاقُ الحُسِین❥︎︎]
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○• 💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊 💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○•
💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊
💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان💞
💠قسمت #سی_وسه
عصبی سوار ماشین شد،
با عصبانیت چند مشتی پشت سرهم بر روی فرمون کوبید:
ــ لعنتی لعنتی😠
کم کم دارد همه چیز پیچیده می شود،
و کار را برای او سخت تر می کند،نمی دانست چطور باید امشب به سمانه بگوید باید در بازداشگاه بخوابد،
فقط فکر کردن به این موضوع،حالش را خراب می کرد....
ماشین را سریع روشن کرد،
و به طرف خانه رفت،باید از اوضاع آنجا باخبر می شود،حدس می زد،الان همه به هم ریخته و نگران هستند،
امشب ساعت۹،
مراسم خواستگاری بوده،و نیامدن سمانه به خانه اوضاع را بهم ریخته بود.
جلوی در خانه شان پارک کرد،
سریع در را باز کرد و وارد خانه شد،
با ورودش متوجه گریه ی مادرش و صغری شد،
فرحناز خانم با گریه،😭
قضیه نیامدن سمانه، را برای صغری تعریف می کرد،که حتما بخاطر پایش نتوانسته بود به خانه ی خاله اش برود.
ــ سلام
هردو با صدای سلام کردن کمیل برگشتند،
کمیل نگاهی در چشمان سرخشان انداخت و پرسید:
ــ اینجا چه خبره؟😟
سمیه خانم ــ مادر ،سمانه😥😢
کمیل که سعی کرد خود را نگران نشان دهد روبه مادرش گفت:
ــ سمانه چی مادر؟حرف بزنید دیگه!
ــ سمانه نیست،گم شده از صبح رفته بیرون تا الان نیومده😥
ــ یعنی چی؟؟😳
ــ نمیدونم ،هیچی خبری ازش نداره،اقا محمود و یاسین و محسن دارن دنبالش میگردن،خالت داغون شده ،محمد هم داره میگرده ولی پیداش نکردن.
ــ ای بابا،شاید رفته خونه دوستش، جایی؟؟😧
اینبار صغری با صدایی که از گریه، گرفته بود گفت:
ــ سمانه دوستی نداره که بره خونشون،تو دانشگاه همیشه باهم بودیم😭
کمیل از جایش بلند شود؛
ــ من برم ببینم چی از دستم برمیاد، شاید شب هم برنگشتم
ــ باشه مادر،خبری شد خبرمون کن😥
بعد از خداحافظی،
ازخانه خارج شد تا سوار ماشینش شد، گوشیش زنگ خورد با دیدن اسم دایی محمد،حدس میزد خبردار شده:
ــ بله
ــ سمانه پیش توه؟
ــ آره
محمد با نگرانی پرسید:
ــ حالش چطوره؟
ــ به نظرتون چطور میتونه باشه؟
ــ کجایی الان؟
ــ دارم میرم محل کار
ــ باشه منم میام،اما نمیخوام سمانه منو ببینه
ــ باشه
ــ کجاست الان؟
ــ تواتاقم
محمد غرید:
ــ کمیل،میدونی اگه بفهمن...!😠
ــ میدونم ،اگر بفهمن پروندشو از من میگیرن، اما حالش خوب نبود دایی، نمیتونستم بزارم بره تو بازداشگاه
محمد که از احساس خواهرزاده اش،
با خبر بود،و صدای داغونش از حال بدش خبر میداد، دیگر حرفی نزد.
ــ دایی داری میای ،برام قرص مسکن بیار سرم داره میترکه
ــ باشه دایی جان،به خودت فشار نیار،من الان میام خداحافظ
ــ خداحافظ
ادامه دارد..
💠نویسنده؛ بانو فاطمه امیری زاده
[عُـشاقُ الحُسِین❥︎︎]
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○• 💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊 💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○•
💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊
💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان💞
💠قسمت #سی_چهار
تقه ای به در زد و وارد اتاق شد،
سمانه با دیدن کمیل از جابرخاست و منتظر به کمیل خیره ماند،
امیدوار بود کمیل خبر خوبی داشته باشد اما کمیل قصد صحبت کردن نداشت.
ــ چی شد؟میتونم برم؟
ــ بشینید
سمانه بر روی صندلی نشست،
کمیل بر روی صندلی پشت میزش نشست و روبه سمانه گفت:
ــ نه نمیتونید برید،من بهتون گفتم تا وقتی که این قضیه روشن نشه،شما اینجا میمونید
ــ بلاخره بزارید به خانوادم خبر بدم،میدونید الان حالشون داغونه؟؟
ــ آره میدونم ،اما نباید خبردار بشن ،نه فقط خانوادت بلکه هیچ کس دیگه ای
سکوت کرد،
اما با یادآوری اینکه محمد نزدیک است و سمانه نباید اینجا باشد لب باز کرد و گفت:
ــ یه چیز دیگه
ــ چی؟
ــ امشب نمیتونید اینجا باشید
ــ پس کجا برم؟
ــ بازداشگاه
به چهره حیرت زده سمانه😧😳 نگاهی انداخت،
اما نتوانست تحمل کند،سرش را پایین انداخت و خیره به پوشه ی آبی رنگ روی میز ادامه داد:
ــ اگه اینجا بمونید،همه میفهمن که رابطه خانوادگی داریم،اینطور پرونده رو ازم میگیرن، میدونم که چند روز دیگه میفهمن ولی تا اونموقع میتونم مدرک بی گناهیتو پیدا کنم.
سرش را بالا آورد،
اما سمانه همچنان با چشمان اشکی،😢به لیوان روی میز خیره بود.
ــ باور کنید مجبورم
باز صدایی نشنید،
کلافه از جایش بلند شد،شروع کرد قدم زدن با صدای لرزان سمانه به طرفش برگشت:
ــ کی باید برم
ــ همین الان
سمانه از جایش برخاست،
و به طرف در رفت،کمیل تماسی گرفت و خانم شرفی را به اتاقش فراخواند.
شرفی به طرف سمانه آمد،
و بازویش را محکم گرفت که سمانه بازویش را کشید و با اخم گفت:
ــ خودم میام
تا شرفی میخواست اعتراض کند،با صدای مافوقش سکوت کرد!!
کمیل ــ خودشون میان خانم شرفی
سمانه و شرفی از اتاق خارج شدند،
کمیل خودش را روی صندلی چرخانش انداخت و دستانش را کلافه در موهایش فرو برد و ارام زمزمه کرد:
ــ مجبورم سمانه مجبورم😣
ادامه دارد..
💠نویسنده؛ بانو فاطمه امیری زاده
[عُـشاقُ الحُسِین❥︎︎]
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○• 💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊 💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان
❂◆◈○•--------﴾﷽﴿--------❂◆◈○•
💠رمان جذاب✌️، عاشقانه👌 و پلیسی👊
💞 #ݐلاڪ_ݐنـــــہان💞
💠قسمت #سی_وپنج
سمانه وکمیل خیره به تجمع کنار دانشگاه،
که دانشجویان،پوستر به دست، ضد نامزدی که رئیس جمهور شده بود، بودند.
سمانه شوکه از دیدن بچه های #بسیج، بین دانشجویانی که تظاهرات کرده بودند،خیره شد.😱😨
سمانه یا خدایی گفت،
و سریع در را باز کرد،که دستی سریع در را بست،سمانه به سمت کمیل برگشت که با اخم های کمیل مواجه شد.
ــ با این تظاهراتی که اتفاق افتاده، میخواید برید؟؟
ــ یه چیزی اینجا #اشتباهه،ما به بچه ها گفتیم که نتایج هر چیزی شد نباید بریزن تو خیابون اما الان...
خودش هم نمی دانست که چرا برای کمیل توضیح می دهد ،به پوستر و بنرها اشاره کرد؛
ــ ببینید پوسترایی که دستشونه همش #آرم_بسیج و #سپاه داره،اصلا یه نگاه به پوسترا بندازید همش #توهین و #تهمت به نامزدیه که الان رئیس جمهوره، وای خدای من
دیگر اجازه ای به کمیل نداد،
و سریع از ماشین پیاده شد.از بین ماشین ها عبور کرد و به صدای کمیل که او را صدا می زد توجه ای نکرد.
چندتا از دخترهای بسیج را کنار زد،
و به بشیری که وسط جمعیت در حال شعار دادن بود رسید،و با صدای عصبانی فریاد زد:
ــ دارید چیکار میکنید؟؟قرار ما چی بود؟مگه نگفتیم هیچ کاری نکنید...!!؟!😡😵
بشیری با تعجب به او خیره شده بود
ــ ولی خودتون..😟
سمانه مهلت ادامه به او نداد:
ــ سریع پوستر و بنرارو از دانشجوها جمع کنید سریع..! 😡
خودش هم به سمت چندتا از خانما رفت، و پوسترا و بنرها را جمع کرد.
نمی دانست چه کاری باید بکند،
این اتفاق،اتفاق بزرگ و بدی بود، میدانست الان کل #رسانه ها این تجمع را پوشش داده اند.😱📡
متوجه چندتا از پسرای تشکیلات شد،
که با عصبانیت در حال جمع کردن پوستر ها بودند،
نفس عمیقی کشید،
چشمانش را بست وسط جمعیت ایستاد و سعی کرد میان این غلغله که صدای شعار و از سمتی صدای جیغ و فریاد آمیخته بود ،تمرکز کند،تا چاره ای پیدا کند چطور این قضیه را جمع کنند،
اما با برخورد کسی به او،
بر روی زمین افتاد ،از سوزش دستش چشمانش را بست ،
مطمئن بود اگر بلند نشود،
بین این جمعیت له خواهد شد، اما با صدای آشنایی که مردمی که به سمتش می آید را کنار می زد، تا با او برخورد نداشته باشند، چمشانش را باز کرد .
حیرت زده به اطرافش خیره شده بود،
با تعجب به دنبال شخصی که مردم اطرافش را کنار زده بود می گشت، اما اثری از او پیدا نکرد،
ولی سمانه مطمئن بود صدای خودش بود.
صدا ،صدای کمیل بود.....
ادامه دارد..
💠نویسنده؛ بانو فاطمه امیری زاده
•°~🖤🥀
حاجقاسمجاۍخالیتهیچجـورهپر نمیشھ ،
ولیماهمھجورههستیم...!
فقطروضھهاۍسِیدرضامیتونـھ
دلتنگۍِمارورفعڪنھ..
دارهمیشـھدوسالڪھنداریمت
حاجۍ💔
دارهمیشـھدوسالڪھنداریمتعلمدارِ سیدعلۍ:)😔
#مردمیدان🌱
•┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•
̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔
•┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•
#خـادِمـاݪشٌهـداٰ
' با سپاهی از شهیدان خواهد امد . . .🌿
•┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•
̪̺͍̽ @ebrahimdelhaa ͛ ⃔
•┈┈••✾❀🍃🩹🍃❀✾••┈┈•
#خـادِمـاݪشٌهـداٰ
سلام عزیز دلم
مشکلی در پارت گذاری به وجود اومده ان شالله میزارم براتون
فقط کمی صبوری کنید😍😍😍
#خـادِمـاݪشٌهـداٰ