💥 توضیح حدیث 🌸 - پرسش: نقل شده أمیرالمؤمنین شنیدند کسی این‌گونه قسَم یاد کرد که "به کسی که پشتِ هفت‌طبقه آسمان پنهان شده، قسَم ..." 💧اما حضرت با تازیانه‌ی کوچکی که در دست داشتند، اشاره‌ای به او کرده و فرمودند: "وَیلَکَ! چیزی، چیزِ دیگر را از خدا پنهان نمی‌دارد." (۱) 💧در حالی که در دعای دیگری از پیامبر خطاب به خدا آمده: "ای کسی که با پرتوِ نورش از چشمِ آفریدگانش پنهان شده!" (۲) این تناقض را چه‌گونه حل کنیم؟ 🌸 - پاسخ: اصلاً تناقضی نیست تا نیاز به حَلّ باشد! 💧زیرا کسی که هنگام قسم‌یادکردن، خدا را بالای هفت‌آسمان پنهان می‌دانست، گمان می‌کرد خدا از آفریده‌های خودش ناآگاه است! 💧دلیلش هم این است که أمیرالمؤمنین در ردّ توهّم او فرمودند: "هیچ‌چیز، مانعِ احاطه و آگاهی خدا به چیز دیگر نیست؛ [ حتی اگر خدا بالاتر از آسمان هفتم باشد.]" 💧اما در دعای پیامبر، خدا را به علت شدتِ نورش، از همه‌ی آفریده‌هايش در پرده و پوشیده معرفی می‌فرماید؛ همچنان که امام‌کاظم می‌فرماید: "میان خدا و آفریده‌هایش، پرده‌ای جز خودِ آفریده‌ها نیست؛ خدا بی‌پرده‌ی پوشاننده، پنهان است." (۳) 💧این پرده، حجابِ نوری‌ست و در حقیقت، خودش آشکارکننده‌ی خداست؛ یعنی اگر آفریده‌ها نبودند، خدا شناخته نمی‌شد و در همین‌حال، همین آفریده‌ها، حاجب و مانعِ شناخت خدا هستند. 💧به عبارت دیگر، حجاب نوری، اصلاً پرده نیست؛ یا بگوئید: همان اندازه که نور و آشکارکننده‌ی خداست، به همان‌اندازه پنهان‌کننده‌ی اوست. 💧يا مَنْ هُوَ اخْتَفَى لِفَرْطِ نورِهِ الظّاهِرُ الْباطِنُ فى ظُهورِهِ 💧پس در دعای پیامبر می‌گوئیم: "خدا از بس پیداست، پنهان است." اما در آن روایت، کسی که خدا را نمی‌شناخت، هنگام قسَم‌یادکردن، خدا را به‌این ریخت وصف کرد که "خدا، دور از فهم و آگاهی به آفریده‌ها [یا آفریده‌ها به او ]ست"! - - - - - - - - - ۱. الفصول المختارة، ص۶۵. ۲. مهج‌الدعوات، ص۱۰۲. ۳. التوحید للصدوق، ص۱۷۴.

🌺 چند بار از حاج‌محمد خرم‌فر ( یکی از مرثیه‌خوانان مسجد آقابهجت ) شنیدم که گفت: در پایان مجلس‌هائی که مرحوم آیةالله بهجت برپا می‌کردند، این دعا را می‌کردم که "خدایا! به مردان و پسران ما غیرت، و به زنان و دختران ما عفت و حیاء روزی کن!" و آیةالله بهجت از این دعا خیلی خوش‌شان می‌آمد.

☘ در این پانزده سال که از رفتنت گذشت ...

☘ اما قِطارهای پُر از زادِ آخرت، و ز پی هنوز، قافله‌های دعای خیر ... 💧از پسِ پانزده سال فراق ...

🌺 سال‌گشت درگذشت واعظ شیرین‌زبانِ نکته‌دان، مرحوم حجةالاسلام سید عبدالله فاطمی‌نیا نیز هست. 💧نوشته‌اند آن جناب نمی‌توانست منبر خوب برود و پس از توسلی به أمیرالمؤمنین علی - علیه‌السلام - منبرهایش آن‌اندازه جذاب شد. 💧خداوند بسیار بسیار رحمتش کُناد! حقوقی بر بنده داشت ...

☘ اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْراً …

☘ رحمت خدا بر پدرش! اما این جمله که در سالگرد درگذشت پدر در برنامه‌ی تلویزیونی به عنوان حدیث قدسی خواند، فرمایش معصومان نیست. و در هیچ کتابی هم نیامده!

💥 مردان خدا 🌺 دروغ‌هائی که به آیةالله بهجت می‌بندند. 🌺 ✍ هماره گروهی - با انگیزه‌های رنگارنگ - به مردان بزرگ دروغ می‌بندند و آیةالله بهجت هم استثنای این سنت نیستند. 💧در ادامه چند دروغی که به ایشان بسته بودند و تکذیب کردیم، همراه دروغ دیگری که دغدغه‌ی یکی از خوانندگان شده، یک‌جا می‌آوریم: 🌸 ۱. در فرسته‌های پیش، متعرض دروغی که درباره‌ی زمان ظهور به ایشان بستند، شدیم که چون نوشته‌ی مربوطی پس از آن آمده، به این‌جا منتقل نمی‌شود. خوانندگان با جست‌وجو در کانال، آن را یافته و بخوانند. 🌸 ۲. این که رواج یافته مرحوم آیةالله بهجت این شعر بی‌نمک "که محتوایش هم غلط است"، را با خود زمزمه می‌کردند: 😡 اين‌همه لاف‌زن و مدعیِ اهل ظهور پس چرا يار نيامد که نثارش باشيم؟! سالها منتظر سی‌صدو‌اندی مرد است آن‌قدَر مرد نبوديم که يارش باشيم"😡، یقیناً دروغ است! نگارنده در نزدیک‌به‌دودهه که ایشان را زیارت کرد، حتی یک‌بار هم نشنید که ایشان آن را چه خود زمزمه کنند و چه برای کسی بخوانند و نه از ارادتمندانِ قدیمی‌تر این را شنیده است. 💧تنها یک مصراع ( و شاید هر دو مصراع یک بیت ) از سعدی را هنگامی که با ایشان تا دم خانه‌شان می‌رفتم، شنیدم که گاهی با خود زمزمه کنند. 🌸 ۳. این‌که نقل شده آیةالله بهجت به طلبه‌ای به نام فرهاد (عبدالمهدی ) کاظمی از اهل سه‌ده ( خمینی‌شهرِ ) اصفهان گفته باشند: "باید جامه‌ی سبز مقدس سپاه پاسداران را بپوشی" یقیناً دروغ و غلط است! بخش‌های دیگر آن داستان نیز ( مانند این‌که فرموده باشند: "باید به سپاه پاسداران ملحق شوی" و "خبر از تاریخ شهادت او داده باشند" ) با باورها و روش مرحوم آیةالله بهجت ناسازگار است و در خوش‌بینانه‌ترین حالت، می‌توان گفت: اگر اصل آن داستان تا اندازه‌ای راست باشد، یقیناً تعبیرهائی مانند "جامه‌ی سبز مقدس" و غیرِ آن، از سوی ناقلان افزوده و به عنوان سخن آیةالله بهجت گزارش شده است. 🌸 ۴. این‌که نقل شده مرحوم آیةالله بهجت در نامه‌ای به رهبرنظام - مُدَّظِلُّهُ - تعبیر "بیعت‌کردن با ایشان" به کار بُرده باشند، راست نمی‌نماید؛ بل‌که رهبرمعظم - دام‌ظِلُّه - پس از رهبری از ایشان کسب تکلیف کردند. 💧و تعبیر "انتصاب ایشان به مقام ولایت" نیز ظاهراً و احتمالاً با عقاید ناقلان مطابق است. 💧باید منتظر بود تا زمانی که آن نامه منتشر شود و عینِ عبارت ایشان را ببینیم. 👇

👆 🌸 ۵. به قدری دروغ‌بودنش روشن است که نیازی به تکذیب ندارد اما بااین‌حال خواننده‌ای به نام "محمد" برایم نوشته است: "آقامفیدی این صوت را گوش داد و گفت: 'بنده نخستین بار است که دارم اصلاً چنین مطلب و مضمونی را می‌شنوم و هر کس بنده را می‌شناسد، می‌داند که جرأت این‌که بروم و با حاج‌آقا بهجت چنین صحبت کنم ندارم.' " 💧جا داشت صوت آقامفیدی را بفرستد.

💥مهدویت - تشرف 🌺 چه بارگاهی! چه زائرانی! چه عنایت‌هائی! 🌺 🌸 مولانا بهجت -رحمه‌الله- فرمود: شخصی که در نزدیکی حرم امام‌رضا - علیه‌السلام - خانه داشت، دچار پادرد شدیدی بود و علوم غریبه هم می‌دانست. پس از آن‌که دوا و درمان، برای پاهایش فایده‌ای نکرد، با علوم غریبه به دست آورد که امام‌زمان در چه ساعتی به زیارت جدشان، امام‌رضا خواهند آمد - سلام‌الله‌علیهما -. آن شخص خودش می‌گفت: چند ساعت پیش از آن‌لحظه، از خانه راه افتادم و مسافتِ کوتاه خانه تا حرم را با هر سختی بود، سپری کردم و وقتی از صحنِ پائینِ پا وارد حرم شدم، هم‌زمان با من، چند نفر با رخت و رنگِ پوستِ عربی [ = گندم‌گون ] و قامت اسرائیلی [ یعنی با هیکلی بزرگ و قدی بلند ] وارد حرم شدند. [ از آن‌جا که در روایت‌ها آمده: رنگ و قامت امام‌زمان به این ریخت است، ] یقین کردم یکی از آنها امام‌زمان است. دنبالشان رفتم و وارد حرم شدم و کنار یکی از آنان - که مشغول عبادت بودند - نشستم و با خود گفتم: 'این آقا یا خودش امام‌مهدی‌ست یا می‌داند کدام‌یک از این‌ها امام‌مهدی‌ست؛ الان از او می‌پرسم امام‌زمان کجاست' اما هیبت آن آقا نمی‌گذاشت پرسشم را بیان کنم تا این‌که سرانجام صبرم پایان گرفت اما همین که خواستم بپرسم، یکی از آن چندنفر آمد و به آن آقا گفت: "یا خضرُ! اِنّ المهدیَّ قد راحَ = جَناب خضر! حضرت مهدی تشریف بردند." آن شخص که کنارش نشسته بودم و اکنون معلوم شده بود حضرت خضر است، به محض شنیدن این‌جمله، سراسیمه برخاست و رفت و من هم به دنبالشان رفتم اما با این‌که می‌دویدم، به آنان نمی‌رسیدم. یعنی به ازای هر گامم، انگار آنان ده گام برمی‌داشتند! 👇

👆 تا این‌که خواستند از صحن خارج شوند. در این‌زمان خواستم با صدای بلند بگویم: "آقا! من برای شفای پا دردم آمده بودم" ولی در آن‌لحظه هم نتوانستم حرفم را بزنم. اما حضرت ولی‌عصر - علیه‌السلام - برگشته و نگاهی به من کردند. تا نگاه کردند، خشکم زد و زبانم کلاً بند آمد؛ چه رسد که بخواهم حاجتم را با صدای بلند بگویم! آن گاه از نظرم پنهان شدند و من به خود آمده و دیدم من که اصلاً نمی‌توانستم راه بروم، چطور توانستم دنبال آنان بِدوَم؟! و دریافتم که پاهایم دیگر درد نمی‌کند و شفایم داده‌اند.

💥 معارف 🌸 آیةالله بهجت: نمازی به درد قبر و قیامت می‌خورد که به درد دنیا بخورد. 💧اگر نمازِ صبحت توانست تا ظهر تو را از دروغ و غیبت و گناه نگه دارد، از فشار قبر هم تو را نگه می‌دارد. 💧اگر نماز ظهر و عصرت توانست تا غروب تو را از گناه نگه دارد، از تاریکی گور هم نگه می‌دارد.

💥 معارف 🌸 بارِ دیگر هم در پاسخ به پرسشِ کسی از ابن‌عربی فرمود: "در گور از ما نمی‌پرسند ابن‌عربی که بود؟"

💥 آموزه‌های عرفانی 🌺 علت ناسازگاری مردانِ خدا با هم 🌺 🌸 علت اصلی ناسازگاری مردانِ خدا با هم، بی‌نهایت‌بودنِ‌راه - در عرض و طول - است. ( همان‌گونه که در "در پیِ بی‌نشان‌ها" گفتیم. ) 💧حضرت موسی با حضرت خضر - علیهماالسلام - نساخت و کارش به این‌جا رسید که از شدت خشم، خواست حضرت خضر را بکشد! 💧( همین‌جا باید گفت: این‌که مرحوم آیةالله‌ خمینی فرموده: "اگر همه‌ی پیامبران را در جائی گِرد آورند، مُحال است با هم نزاع کنند"، به این معناست که نزاعی که سرچشمه‌اش نفسانیّات باشد، نمی‌کنند و گر نه کار حضرت خضر و موسی به بالاتر از نزاع کشید. ) 🌸 در میان اهل این راه نیز، از روزگار کهن تا کنون، ناسازگاری و نزاع و تکفیر و ... برقرار بوده است و تا آن‌جا که حتّی دو نفرشان را نیز نمی‌توان یافت که با هم کاملاً و تا پایان، خوش و خرّم و همراه و دوستِ جانی و هم‌پیاله باشند. 💧نمونه‌ی خارجی‌اش، نامسلمان دانستنِ ابن‌عربی از سوی شمس‌تبریزی‌ست و نمونه‌های داخلی‌اش را نمی‌توان بیان کرد ... 🌸 علت دیگرش ( که علت واقعی نمی‌نماید و بیشتر ذوقی‌ست ) آن است که خرّاز گفت. وی گفته است: "علتش غیوربودنِ خداست؛ خدا می‌خواهد که دوستانش نتوانند با کسی جز او ( یعنی حتی با همدیگر ) آرام گیرند؛ از این‌رو میانشان پیوسته نزاع می‌اندازد." 💧شاید علت‌های ذوقی دیگری هم بتوان برای این وضع گفت. ۲۳ تیر ۱۴۰۰

💥 اجتماعی‌ها و سیاست 🌺 حضرت شیخ - رضوان‌الله‌علیه - از دیگران به دیده‌ی قبول نقل می‌فرمودند: 💧"السِّیاسَةُ اَن تَقُولَ مَا لا تَفعَلُ وَ اَن تَفعَلَ مَا لا تَقُولُ = سیاست این است که چیزهائی را بگوئی که عمل نمی‌کنی و کارهائی بکنی که حرفش را نمی‌زنی! [ همه‌ی ] دنیا را دروغ اداره می‌کند ..." - - - - - - - - - - - 💧از شیخ مرتضی انصاری هم پرسیدند: "نظر شما درباره‌ی کتاب مثنویِ مُلّایِ رومی چیست؟" فرمود: "[ نظری ندارم جز این‌که ] من یک نسخه از مثنویِ او را دارم که اگر گاهی فرصتی بیابم، نگاهی به آن می‌اندازم و از یک بیت آن خیلی خوشم می‌آید؛ آن‌که می‌گوید: 💧اهلِ دنیا از کهین و از مهین لَعنَةُاللهِ عَلَیهِم اَجمَعِین!"

💥 گزارش کتاب ( ۷ ) 🌸 مرحوم کلباسی روایت‌هائی که عوامل کم و زیادشدنِ روزی را بیان کرده، در کتابی گِردآوری کرد. 💧نگارنده نیز در سال ۱۳۷۶ چکیده‌ی آن روایت‌ها را در سه صفحه نگاشته و میان انبوهی پخش کرد. 💧پرینت گرفتن از این چهارصفحه و به خاطر سپردنِ این موارد، خوب است. 👇

☝️🌸 رزق و روزی: روایتی که مرحوم آیةالله بهجت به آن اشاره می‌کنند، در "زادُالمَعاد" آمده است. 👇

👆💥 معارف 🌸 - پرسش: راه‌های بهره‌مند‌شدن از فضلِ خدا که برابر فرمایشی از امام‌باقر - علیه‌السلام - بیش از روزی ضروری‌ست که خدا به هر انسانی به هر حال می‌رساند (۱)، چیست؟ 🌸 - پاسخ: در خودِ روایت‌ها آموزش داده‌اند: 💧- مثلاً روزیِ هر انسانی در کار یا وضع یا شهر یا چیزِ ویژه‌‌ای‌ست که باید آن را بیابَد. یعنی شغلی را انتخاب کند و پس از مدتی پای‌داری بر آن، اگر دید روزی‌اش فراوان نشد، بفهمد که باید شغلش را تغییر دهد. و برخی روزی‌شان در ازدواج و فرزندداشتن قرار داده شده و تا این وضع را پدید نیاورند، روزی زیادی نخواهند داشت و برخی روزی‌شان در طلاق‌دادنِ همسر. 💧- راهِ دیگر، شریک‌شدن با انسان‌های پُرروزی‌ست؛ کسی که روزی کمی دارد، اگر به هر شکلی شده، با افرادِ پُرروزی در کارشان شریک شود، روزیِ او هم زیاد خواهد شد. 💧- راه دیگر، خودِ همین دعاکردن و خواستن از فضل خدا برای زیادشدنِ روزی‌ست. 💧- و خلاصه: همه‌ی راه‌هائی که در روایت برای زیادشدن روزی بیان شده، راهی‌ست برای خواستن از فضل و سَرریزِ لطفِ خدا. ( زیرا روزیِ کم و "بخورونمیر" را که به هرحال خدا به انسان می‌رساند. ) - - - - - - - - ۱. تفسیر عیاشی، ج۱، ص۲۳۹.

🌺 سالم ماندن جنازه‌ی "بِرنادِت سوبیرو (Bernadette Soubirous )" 🌺 🌸 در روستای لورد ( در جنوب فرانسه ) زاده شد و در ۳۵ سالگی، در چهارشنبه ۲۷ فروردین ۱۲۵۸خ. به سبب وبا و آسم درگذشت. 💧از ۱۴ سالگی مدعیِ دیدن بانوئی شد که دیدار با وی در طول عمرش ۱۸ یا ۲۵ بار دست داد. 💧بِرنادت سواد نداشت اما پیوسته مشغول ذکر بود و به راهنمائی بانوئی که می‌دید، چشمه‌ای در ماسابیل ( Massabielle ) را نمایان کرد. 💧۵۵ سال پس از درگذشتش، تابوت او را گشودند و جنازه‌اش را که نپوسیده بود و تنها کمی مرطوب و چروکیده بود و حتی هنوز برآمدگی زانوی راستش که ضربه خورده بود، دیده و گواهی دادند! ( البته صلیب و تسبیحش زنگ زده بودند. ) آن گاه پیکرش را شسته و با جامه‌ای سفید پوشاندند و دوباره در تابوت گذاشتند اما چون جسدش در معرض هوا قرار گرفت، کمی تیره شد. 💧۱۰ سال بعد، دوباره نبش قبرش کردند و دیدند که پیکرش تنها کمی کپک زده و یک لایه نمک روی آن را پوشانده! 💧۶ سال بعد، برای بار سوم بدنش را از تابوت بیرون آورده و دیدند این بار، چشمان و چهره و بینی‌اش آسیب دیده و تصمیم گرفتند آن را در محفظه‌ای شیشه‌ای نگه دارند اما برای آن‌که بینندگان از همان اندازه تغییر چشمانش نترسند، ماسکی روی چهره‌اش قرار داده و دستانش را هم لایه‌ای مصنوعی گرفتند. 💧اکنون بدنش در کلیسائی به نام خودش در نور ( Nevers ) فرانسه قرار دارد. ✍ مِنهُمُ المُومِنُونَ وَ اَکثَرُهُمُ الفاسِقُونَ ( آل‌عِمران: ۱۱۰ )

☘ وازگِن ( خادم ترسای مسجد! ): حضرت عیسی را در خواب دیدم که به من فرمود: "تو به دنبال من نیا؛ به کربلا برو! راه تو، به کربلاست." ☘

🌸 - پرسش: آیا روی‌دادِ "فاطیما در کشور پرتغال" حقیقت دارد و مربوط به حضرت فاطمه است؟ 🌸 - پاسخ: نه؛ ربطی به حضرت فاطمه زهراء - علیهاالسلام - ندارد.