eitaa logo
نشانه های ظهور و وظایف منتظران
2.2هزار دنبال‌کننده
13.4هزار عکس
13هزار ویدیو
170 فایل
‌³¹³ ‌﷽‌ ⬅️آیدی حاج آقا مهدی زاده و حاج آقا مُبلِّغ جهت جوابگویی به سوالات مهدوی. ⬇️ @mirsattarr @Moballegh14 ⬅️برای استخاره میتونید با این شماره تماس بگیرید. 09394229736 ( شیخ علی) ⬅️برای نکته، نظر، پیشنهاد، تبادل و.... ⬇️ @H_ranjbar_59
مشاهده در ایتا
دانلود
♨️اضطرار فرج♨️ 🔺امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: "از حقوق ما بر شیعیان ما این است که بعد از هر نماز واجب، دست بر شانه بگذارند و سه مرتبه بگویند: یا ربَّ مُحَمَّدٍ عَجِّل فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ. یا ربَّ مُحَمَّدٍ احْفَظْ غَیْبَةَ مُحَمَّدٍ یا ربَّ مُحَمَّدٍ انْتَقِم لِابْنَةِ مُحَمَّدٍ. ای پروردگار محمّد، گشایش امور آل محمّد را تعجیل فرما. ای پروردگار محمّد ،در غیبت محمّد (دین را )محافظت کن. ای پروردگار محمّد ،انتقام دختر محمّد را بگیر." 🔺 دعبل خُزایی، شاعر شجاع و نام آور شیعه، قصیده ی تائیّه ی خود را در محضر امام رضا علیه السلام قرائت کرد و به این بیت رسید: و قبرٌ بِبَغدادٍ لِنفسٍ زکیَّةٍ تضمَّنَها الرَّحمانُ بالغُرُفاتِ قبری از آل محمّد (علیه السلام) در بغداد است که از آنِ یک نفس پاکیزه است (و آن حضرت موسی بن جعفر است) که خداوند آن را در غرفه های بهشت جای داده است . 🔺حضرت امام رضا علیه السلام فرمودند:"آیا می خواهی من به این قسمت از قصیده ی تو ،دو بیت ملحق کنم که با آنها ،شعر تو کامل شود؟؟" دعبل گفت "بلی، یابن رسول الله. آن حضرت چنین سرودند" و قبرٌ بِطوسٍ ، یا لَها مِن مصیبةٍ توقَّدَ فِی الٵحْشاء َبالحَرَقاتِ إلَی الحشرِ حتَّی یبعثَ اللّٰهُ قائماً یفرِّجُ عنّا الهمَّ و الکُرُباتِ قبری نیز در شهر طوس است و چه مصیبت ها خواهد داشت ؛مصیبت هایی که درون آدمی را آتش می‌زنند! تا آنکه خداوند قیام کننده ای (از ما ائمه) را برانگیزد و او غم ها و حزن ها را از ما بزداید. 🔺این روایت نشان می دهد که امر فرج و ظهور حضرت صاحب الزّمان علیه السلام تا چه اندازه برای حضرت امام رضا(علیه السلام) حائز اهمیت است. 🔺در زیارت ناحیه ی مقدسه امام عصر ارواحنا فداه خطاب به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام چنین عرضه میدارد: "جدّ غریب من! اگر روزگارمرا به تاخیر انداخت و دست تقدیر مرا از یاری تو بازداشت و نبودم تا با کسانی که با تو جنگیدند، بستیزم و با آنها که با تو دشمنی داشتند، به نبرد برخیزم، اینک هر صبح و شام برایت می نالم و به جای اشک خون می گریم..." 🔺آری، با گذشت 1378 سال از واقعه جانسوز کربلا ،هنوز مصیبت شهادت فرزندان پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله و سلم) و اسارت حرم آن حضرت، به ویژه اسارت جان گداز بانوی صبر و شجاعت حضرت زینب کبری (علیها السلام) هر صبح و شام، اشک و خون از دیدگان مولای ما جاری می کند. 🔺حال که ولی نعمت ما خود را نوحه خوان همیشگی و گریه کننده بر حضرت سیدالشهدا می‌داند ،تکلیف ما چیست ؟ آیا نباید برای خاتمه یافتن اشک ها و گریه های امام زمانمان حرکتی کنیم؟ آیا نباید تعجیل در ظهور آن حضرت را که با انتقام از قاتلان و دشمنان آل محمد (ع) مساوی است خواستار شویم؟ 🔺 صاحب مکیال المکارم می نویسد : اگر در دعا برای تعجیل فرج مولایمان حضرت صاحب الزمان ارواحنا فداه جز این ثوابی نبود، همین در فضیلت و شرافت آن کافی بود و حال که فضل و ثواب بی شماری در آن است... به تحقیق خونخواهی آن حضرت وظیفه هر مومن است؛ زیرا که آن جناب پدر حقیقی آنان است. @yaamahdi2
🥀غربت امام زمان🥀 ◀️جایگاه امام زمان در زندگی ما 🔺از وقتی که مسجدالنبی ساخته شد، پیامبر اکرم در موقع ایراد خطبه و سخن رانی (مخصوصا روزهای جمعه) برای مسلمانان، بر تنه ی درخت خرمایی که در صحن مسجد باقی مانده بود تکیه می دادند؛ منتها وقتی جمعیت زیاد شد، اصحاب پیشنهاد کردند که منبری برای رسول خدا ساخته شود تا همگان، به آسانی بتوانند پیشوای مهربان خود را ببینند. پیامبر نیز اجازه فرمودند؛ منبری از چوب با دو پله و یک عرشه ساخته شد. 🔺اولین جمعه ای که پیش آمد، رسول اکرم جمعیت را شکافتند و با پشت سر گذاشتن آن ستون نخل، به طرف منبر رهسپار شدند. همین که بر عرشه ی منبر قرار گرفتند، یکباره صدای ناله ی ستون خشکیده همانند زنی فرزند مرده بلند شد. با ناله ی ستون، صدای جمعیت نیز به گریه و ناله برخاست. رسول خدا از منبر به زیر آمدند؛ ستون را در بغل گرفتند و دست مبارک را بر آن کشیدند و فرمودند: «آرام باش!». سپس به طرف منبر برگشته خطاب به مردم فرمودند: «ای مردم! این چوب خشک نسبت به رسول خدا اظهار علاقه و اشتیاق می کند و از دوری وی محزون میگردد؛ ولی برخی از مردمان باکشان نیست که به من نزدیک شوند یا از من دور گردند! اگر من او را در بغل نگرفته و بر آن دست نکشیده بودم، تا روز قیامت از ناله خاموش نمی شد.» 🔺 آری، درختی خشک لحظه ای از پیامبر دور شد و صدا به ناله بلند کرد؛ با این که آن حضرت را میدید. ما را چه شده است که امام زمان خویش را نمی بینیم و از او دوریم؛ اما به زندگی عادی خویش سرگرمیم؟ به یاد همه کس و همه چیز هستیم؛ جز امام زمانمان! 🔺سید کریم پینه دوز از "بخت یارانی" بود که توفیق و سعادت دیدار ولی غایب خدا، امام زمان علیه السلام را در حجره ی محقر خود داشت. نوشته اند که روزی امام أرواحنافداه از آن مرد سعادتمند پرسیدند: 🔺سید کریم؛ اگر هفته ای بگذرد و ما را نبینی، چه خواهی کرد؟ سید کریم پاسخ داده بود: "آقا جان، می میرم!" 🔺 حضرت ولی عصر أرواحنافداه نیز فرموده بودند:"اگر این گونه نبود، به سراغت نمی آمدیم" ◀️ تعارف را کنار بگذاریم؛ اگر به راستی چنین حالتی به برخی شیعیان (نه همه ی آنها!) دست بدهد و فراق و هجران آن حضرت دست کم گروهی از دوستان را اندوهگین و بیقرار سازد، به سعادت وصال و حضور ایشان نخواهیم رسید؟ ◀️داستان ما داستان صغیری است که پدر خویش را از دست می دهد. او به دلیل عدم بلوغ فکری، نمیداند به چه بلا و محرومیتی گرفتار شده است؛ اما بزرگ ترها- که عمق مصیبت را می فهمند- برای وی اظهار دل سوزی می کنند. به بیان ◀️امام عسکری علیه السلام : "سخت تر از یتیمی که پدرش را از دست داده، آن یتیمی است که از امامش بریده شده است و نمی تواند به او برسد (و بدو دسترسی ندارد)." ◀️ در برخی روزنامه ها ستونی به نام «جویندگان عاطفه» وجود دارد. بارها دیده شده است که فردی مثلا سی سال پیش طی حادثه ای، پدر و مادر یا نزدیکان خویش را گم کرده است. او آگهی میدهد؛ سرگذشت خود را می نویسد؛ عکس و پیام خود را به چاپ می رساند؛ مژدگانی هم تعیین و تلفن تماس اعلام میکند و عاجزانه از خوانندگان روزنامه تقاضا میکند که اگر رد و نشانه ای از بستگان او دارند، وی را مطلع سازند. کدامین ما تا به این حد عاشق دیدن امام زمان خویش هستیم؟ به چه میزان برای دیدن او و درک محضر مقدسش تلاش کرده ایم؟ ◀️پیامبر خدا فرمودند: "هیچ بنده ای ایمان به خداوند ندارد مگر این که من در نزد او از خودش محبوب تر باشم و عترت مرا بیش از عترت خود و خانواده ام را بیش از خانواده ی خود و جان مرا بیش از جان خود دوست داشته باشد." ◀️اگر فرزند ما در بازگشت از مدرسه اندکی تأخیر کند، چه می کنیم؟ خونسرد و آرام در جای خویش می نشینیم یا از ترس اینکه مبادا برای وی اتفاقی افتاده باشد. سراسیمه به کوچه و خیابان می رویم؟ ◀️کدام یک از ما تأخیر در ظهور امام را جدی گرفته ایم؟ دوری از امام چه تعداد از شیعیان را دردمند و دل نگران ساخته است؟ اصلا چند درصد جامعه ی شیعه غیبت امام را مصیبت و درد میدانند که بخواهند به دنبال درمان و دوای آن باشند؟ چند نفر را دیده اید که در این مصیبت، آسایش خویش را، اگر چه موقت و محدود، از دست داده باشند؟ سراغ دارید کسی را که هر چند وقت یک بار، خواب و خوراکش مختل شده باشد؟! 📚 💠‌‌‌‌ @yaamahdi2
‌🇮🇷وظیفه سنگین شیعیان ایران🇮🇷 🌷شیعیان ایران در قبال امام زمان علیه السلام وظیفه ای سنگین و بزرگ دارند؛ چرا که به اذعان و اقرار همگان، این آب و خاک، سرزمین امام زمان ارواحنا فداه است و در سایه الطاف و عنایات آن بزرگوار است که شرور و فتنه ها و کید و مکر بدخواهان دامن گیر خود آنان شده و ما را از پا در نیاورده است. 🌷در داستان توسل و تشرف شیخ اسماعیل نمازی شاهرودی به محضر آقا علیه السلام که بسیار مفصل و آموزنده است چندین بار سخن از نعمتهای ایران به میان می‌آید و آن حضرت می فرمایند: (( کلٌّ مِن برکاتِ الْائمِّة )) گاهی هم فرموده اند : ((کُلُّ مِن بر کاتنا)) 🌷 و تأکید کردند: ((همه جای ایران نعمت وافر و فراوان است و همه از برکات ما اهل بیت است)) در دوران جنگ جهانی اول و اشغال ایران توسط قوای انگلیس و روس که حملات و هجوم به ملت شیعه اوج گرفته بود، مرحوم آیت الله میرزای نائینی رحمت الله، خیلی پریشان بود و نگران از این که: این وضع به کجا خواهد انجامید!؟ نکند که این کشور محب و دوستدار امام زمان ارواحنا فداه از بین رود و سقوط کند! در همان زمان ها، شبی به آستان مقدس امام عصر ارواحنا فداه متوسل شد و در حال توسل و گریه و ناراحتی به خواب رفت . 🌷در عالم خواب دید دیواری است به شکل نقشه ایران و این دیوار شکست برداشته و خم شده و در حال افتادن است. در زیر این دیوار، یک عده زن و بچه نشسته اند و دیوار در حال فروریختن روی سر آنهاست. وقتی مرحوم نایینی این صحنه را می بیند، به قدری نگران می شود که فریاد می‌زند و می‌گوید: خدایا این وضع به کجا خواهد انجامید ؟ 🌷در این حال می بیند که حضرت ولیعصر علیه السلام تشریف آوردند انگشت مبارکشان را بطرف دیواری که خم شده و در حال افتادن بود گرفتند و فرمودند : ((اینجا، شیعه خانه ماست. می شکند، خم می شود، خطر هست، ولی ما نمی‌گذاریم سقوط کند. ما نگهش می داریم)) 📚 💠 @yaamahdi2