حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها 🔸اَللّهُمَّ لا تَجعَل مُصیبَتی فی دینی وَ لا تَجعَلِ الدُّنیا اَکبَرَ هَمّی وَ لا مَبلَغَ عِلمی 🔹خداوندا! مصیبت مرا در دینم قرار مده، و «دنیا» را بزرگ ترین همّ و غم من و نهایت علم و هدف دانشم قرار مده 📗بحارالانوار، ج 83، ص 85 🔻شرح حدیث 🔸مصیبت حادثه ی تلخ و ناگواری است که به انسان می رسد. 🔸گاهی این مصیبت و آسیب و ضربه مادی است و گاهی معنوی و اخلاقی، گاهی جسمی است و گاهی روحی و دینی. 🔸این که کسی از نظر دین آسیب و آفت ببیند و لطمه ای به دینش وارد شود، بزرگ ترین مصیبت است و این که همه ی همت و تلاش انسان و نهایت دانش و علم انسان در «دنیا» خلاصه شود نیز نشانه ی خسارت معنوی است. 🔸نه هستی در دنیا خلاصه می شود، و نه معیار سود و زیان فقط مادیّات است. 🔸کسی که زندگی مادی و رفاه و معیشت او تأمین باشد، ولی دین و اخلاق او ضربه بخورد، در واقع زیانکار و خسران زده است. 🔸ما به کسی که عزیزی را از دست می دهد، تسلیت می گوییم، ولی آن که آسیب دینی می خورد، بیشتر شایسته ی تسلیت گویی است. 🔸ما از کسی که فعّال و تلاشگر است تقدیر می کنیم، ولی آن که همّتش بالاتر و فکر و فعالیتش برای تأمین سعادت اخروی است، سزاوارتر است تا از او تقدیر شود. 🔸اولیای الهی چون آخرت را در چشم انداز خود قرار داده اند، هم مصیبت در دین را سخت تر می بینند و هم از این که هدف نهایی شان «دنیا» باشد، گریزانند. 📗منبع: #حکمت_های_فاطمی ، جواد محدثی #شرح_حدیث