🔷تاریخ، برخی از این صحنه‌ها را در خود نگهداشته است. #لقب_کاظم از همینجا پیدا شد. کاظم یعنی نگهدارنده و #فروخورنده_خشم. این رفتار در برابر کسی یا کسانی بوده که از راه جهالت و نادانی یا به تحریک دشمنان به این کارهای زشت و دور از ادب دست می‌زدند. 🔷رفتار حکیمانه و صبورانه آن حضرت کم کم، بر آنان حقانیت خاندان عصمت و اهل بیت علیهم ‌السلام را روشن می‌ساخت، اما آنجا که پای گفتن کلمه حق - در برابر سلطان و خلیفه ستمگری - پیش می‌آمد، #امام_موسی_کاظم (ع) می‌فرمودند: «قل الحق و لو کان فیه هلاکک » یعنی: حق را بگو اگر چه آن حقگویی موجب هلاک تو باشد. 🔷ارزش والای حق به اندازه‌ای است که باید افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در فروتنی - مانند صفات شایسته دیگر خود - نمونه بودند. با فقرا می‌نشستند و از بینوایان دلجویی می‌کردند. بنده را با آزاد مساوی می‌دانستند و می‌فرمودند همه، فرزندان آدم و آفریده‌های خدائیم. 🔷از ابوحنیفه نقل شده است که گفت: «ایشان را در کودکی دیدم و از او پرسش‌هایی کردم، چنان پاسخ داد که گویی از سرچشمه ولایت سیراب شده است. به راستی #امام_موسی_کاظم (ع) فقیهی دانا و توانا و متکلمی مقتدر و زبردست بود». محمد بن نعمان نیز می‌گوید: «موسی بن جعفر را دریایی بی پایان دیدم که می‌جوشید و می‌خروشید و بذرهای دانش به هر سو می‌پراکند.» |منبع: راسخون به نقل از سایت عصر شیعه #هدیه به امام موسی کاظم (علیه السلام) صلوات