این نکته در سنت اسلامی از حدود قرن۶به بعد دیده می شود که حکماء نسبت به مسائل طبیعی توجه قبلی را ندارند و پرداخت زیاد به این مسائل را خسران و ضرر تلقی می کنند.
این نکته را می توان در دیدگاه شیخ اشراق در نسبت با بحث مقولات یا نظر صدرا در مورد تالیفات طبیعی ابن سینا مشاهده کرد.
(استثنائاتی وجود دارد ولی به هر حال این نگاه در حال تقویت است)
از ثمرات این نگاه پیشرفت قابل توجه در مباحث فلسفی و عقبماندگی در مباحث طبیعی است. مسیری کاملا بعکس تمدن غرب.
#علوم_طبیعی
