تذکر زیبای صدرا به غیاث الدین دشتکی که صرف نگاه به مفهوم وجود به لحاظ مفهوم وجود و اینکه بگی موجودیت در آن خوابیده است باعث نمی شود که بگوییم پس وجود موجود است، بلکه شما باید لحاظ نگاهت رو از حمل اولی تغییر بدی و بر روی حمل شایع ببری و اونوقت در مورد موجودیت صحبت کنی، چراکه چه بسا امری به لحظ مفهومی حکمی رو داشته باشه که به لحاظ وجودی اون حکم رو نداره، حکما هم که فرمودند موضوع فلسفه موجود است به لحاظ نفس الامری به آن نگاهش کردند نه حیث مفهومی محض( ایشان تذکر می دهند که شکل کار هم این است که موضوع فلسفه وجود به اطلاق مقسمی است) و در اخر هم تذکر می دهند که اثبات این موضوع به مشاهده(شهودی که ابتدای درس ها تذکر آن گذشت) افراد آن است که ما آن را انجام می دهیم أقول فيما ذكره وجوه من الخلط و الغلط - الأول أن ما ذكره من أن مفهوم الموجود موجود لأنه محمول عليه مغالطة - نشأت من سوء اعتبار نحوي الحمل و الخلط بين الحمل الذاتي الأولي و الحمل الشائع المتعارف فإن كل مفهوم يحمل على نفسه بالمعنى الأول و كثير من المفهومات غير محمولة على نفسها بالمعنى الثاني فلم يلزم من كون مفهوم الموجود نفس معناه أن يكون فردا لنفسه حتى يكون موجودا في الخارج. الثاني أن قول الحكماء إن موضوع العلم الكلي هو الموجود المطلق لم يريدوا به نفس هذا المفهوم الكلي بل إنما أرادوا به الموجود بما هو موجود في نفس الأمر من غير تخصيص بطبيعة خاصة أو بكمية فإن الإنسان كما يصدق عليه أنه موجود جسماني طبيعي كذا يصدق عليه أنه موجود مطلق لا بقيد الإطلاق و لا بقيد التخصيص أيضا فالبحث عن الشيء بما هو مصداق للموجود المطلق حري بأن يذكر في الفلسفة الأولى و الذي هو مستغن عن الإثبات لأنه بديهي الثبوت هو فرد الموجود المطلق بما هو فرد له مطلقا لما يشاهد من الموجودات لا نفس هذا المفهوم الكلي الذي لا يوجد إلا في الذهن. نکته خودم: یک فرمایشی رو استاد داشتند که حمل اولی ذات پژوهی است نه اینکه صرفا فضای ذهنی باشد، با این نگاه شاید بشه اشکال صدرا را دفع کرد اسفار، ج۶، ص۸۸و ۸۹ #موضوع_فلسفه #بداهت_تصدیقی