eitaa logo
یادداشتهای طلبگی(اردستانی)
211 دنبال‌کننده
2 عکس
2 ویدیو
0 فایل
کوتاه نوشته هایی از سید محمد حسین اردستانی
مشاهده در ایتا
دانلود
بسمه تعالی چون: عنقریب است که از ما اثری باقی نیست شیشه بشکسته و می ریخته و ساقی نیست و نیز: عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی پس باید چه کرد؟ باید عاشق شد : علت عاشق ز علت‌ها جداست عشق اصطرلاب اسرار خداست هرچه گویم عشق را شرح و بیان چون به عشق آیم خجل باشم از آن چون قلم اندر نوشتن می‌شتافت چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت عقل در شرحش چو خر در گل بخفت شرح عشق و عاشقی هم عشق گفت چطور؟ عشق از اسرار است و از عالم بالا ، با هوس قابل قیاس نیست. لذا چیزی که اینجایی نیست را نمی شود با رسوم دنیایی کسب کرد. باید از بالا گرفت ، باید دعا و توسل کرد و البته جان را هم برایش آماده کرد. عزیزی می گفت مُفیض(فیض دهنده) عشق در هر عصری امام آن عصر و زمان است. والعاقل یکفیه الاشاره... سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی در آتش ابتلائات گوهر وجود انسانها شناخته می شود رمز ظهور این گوهر چیست؟ التجاء به درگاه بی نیاز مطلق ، خداوند احدِ صمد ، خداوندی که خالق عشق و درد و عقل و درمان است ، خداوندی که غنی بالذات است و تنها پناهگاه نیازمند بالذات یعنی انسان است. والسلام علی مَن التجاء الی الله الرب العالمین بالنظر الی فقره و احتیاجه... پ ن: پناه بردن با قطع کامل نظر و امید از غیر مقصود مورد نظر است. سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی وقتی یک نفر کارهای غلط و یا کارهای درست بزرگی بکند ، پیرامونش تحلیل های بسیاری شکل میگیرد ، تحلیل هایی که هر کدام از زاویه ای به مساله می نگرند. اما جالب است که این تحلیل ها با همه طمطراقی که دارند از یک اصل به ظاهر ساده اما تنها اصل اصیل غفلت کرده اند و آن اینست که: بندگی خدا کردن یا نکردن هر مقدار قوی تر شود زمینه و علت کارهای درست یا غلط بزرگ می شود. در یک کلام این همه بصیرت و آگاهی و فهم که در رهبری معظم می بینید تنها و تنها ثمره حقیقی خداست. هر قدرتی هم که ایشان از ناحیه خداوند به صورت ذاتی داشته اند و هر تلاشی ، مانند درس خواندن و خدمت کردن که انجام داده اند ، تماما چون در مسیر بندگی حقیقی بوده است اینگونه ثمر داده است. در این بندگی هم چاره ای جز گدایی بر در خانه ذوات مقدس و مطهر چهارده معصوم علیهم السلام نیست که ایشان بسیار مقید به این معنا بوده و هستند. همین و بس. هیچ آگاهی و صبر و وقت شناسی بدون بندگی خداوند نه تنها مثمر ثمر نخواهد بود بلکه به انحرافات مختلف منجر خواهد شد. پس تا این اصل را نفهمیده اید تحلیلهایتان ارزش واقعی نخواهند داشت. والسلام علی من اتبع الهدی سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی پرسيد از راه خسته نشدن از عبادات؟ گفت راهش محبت است ، محبت زحمت و کُلفت را بر می‌دارد. پرسيد محبت به چه ؟ گفت به رضایت دوست ، به اسماء مطهرش که ذوات مقدس چهارده معصوم علیهم السلام باشند. پرسيد چگونه ؟ گفت الطافش را به یاد آور و عدم استحقاق خودت را ، که بدون استحقاق و حساب بسیار بخشیده پرسيد نشانه صحتش چیست؟ گفت هر قدر او و اسماء مطهرش برایت جلالت قدر یافتند و خودت کوچک تر و حقیر شدی یعنی محبتت صحیح است. پرسيد راه دیگری نیست؟ گفت نه ، فقط است که زحمت را یکجا می‌برد و حلاوت و شیرینی به ارمغان می آورد. یا علی سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی در باب سلوک الی الله مطالب بسیار است. یکی از مسائل دقیق در این باب پرداختن به نیت سلوک است. نیت اصولا و با دقت معرفتی یک جمله یا یک معنای خطور کرده در ذهن یا قلب نیست. نیت دارای لایه های متعدد و علل مختلف در نفس است که اگر نگوییم تمام ، لا اقل بسیاری از آن در صُقع نفس انسانی پنهان است. از کریمه نبوی إِنَّمَا اَلْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ (( اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : إِنَّمَا اَلْأَعْمَالُ بِالنِّيَّاتِ وَ إِنَّمَا لِكُلِّ اِمْرِئٍ مَا نَوَى فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى اَللَّهِ وَ رَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى اَللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ مَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْيَا يُصِيبُهَا أَوِ اِمْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ . بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم السلام , جلد۶۷ , صفحه۲۱۱ )) این معنا روشن تر می شود که موتور محرکه ی سلوک و از مقدمات لازم و واجب آن ، بحث نیت با تمام دقایق و ظرائف آن و توجه به زوایای پنهان آن است. اهمیت این مطالب بر اهلش پوشیده نیست. سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی از دقائق بحث نیت آنست که نیت صحیح پیدا کردن به تمامه در اختیار انسان نیست ، لذا باید برای کسب آن دعا و توسل بسیار کرد. نیت اگر صحیح و کامل بشود تبدیل به همت سالک خواهد شد و تا عرش او را همراهی خواهد کرد ولی اگر ضعف و نقصی داشته باشد منجر به رها کردن در اوائل یا اواسط راه یا حتی لَم دادن در نزدیکی پایان کار نفس اماره خواهد شد. آنچه در روایات این باب ، مانند روایت مذکور در پیام قبل می بینیم اهمیتی خاص برای نیت است که وقوف سالک در این باب را لازم و واجب می کند. سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی آنانی که در مقدمه ی واجبی چون نیت زحمت کشیدند امر سلوک برایشان امری حیاتی و لازم می شود و آنهایی که خیر ، نهایتا مساله سلوک برایشان امری به و بهتر خواهد بود ، در کنار دیگر امور مانند امورات دنیایی عاشق که شد که یار به حالش نظر نکرد / ای خواجه درد نیست وگرنه طبیب هست روایت شریف : عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ ، قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ : نِيَّةُ اَلْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ وَ نِيَّةُ اَلْكَافِرِ شَرٌّ مِنْ عَمَلِهِ وَ كُلُّ عَامِلٍ يَعْمَلُ عَلَى نِيَّتِهِ . حضرت صادق عليه السّلام فرمود:رسول خدا صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده: نيّة المؤمن خير من عمله و نيّة الكافر شرّ من عمله و كلّ‌ عامل يعمل على نيّته. -نيت مؤمن بهتر از عمل او است.و نيت و قصد كافر بدتر از عمل او است.و هر كس مبنا و پايه عملش نيت و حالات درونى او است(هر كسى بر طينت خود ميتند). بحارالأنوار (جلد ۶۷و۶۸) / ترجمه موسوی همدانی ; ج ۱ ص ۱۹۰ نیز اشاره ای متقن به اهمیت و البته عمیق بودن مساله نیت است ، و نیز نشان دهنده ی این معناست که اصلاح نیت و داشتن نیت درست و صحیح کاری ساده نیست که با لفاظی درست شود بلکه نیاز به تلاش و مجاهده و توسل دارد. سید محمد حسین اردستانی_حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی در نیت باید هم ابتدا را دید هم انتها را . ابتدای انسان چیست؟ کجاست؟ پاسخ این سوال بسیار مهم است. اگر ابتدا برای انسان روشن نشود دچار استقلال نفس خواهد شد. ابتدای انسان رحمت خداست ، تفضل خداست ، انسانی چیزی نبوده و چیزی به عنوان مئونه(بهای اولیه) به خدا نداده که نعمت وجود را به دست آورد ، اساسا همه اش رحمت و عنایت و تفضل حق متعال است. پس طلبکاریش از اصل باطل است ، خود مستقل پنداریش نیز همینطور. انتهایش انسان کجاست ؟ انا لله و انا الیه الراجعون انتها هم ملاقات با خداست. اصلا حرکت فقط به سوی اوست ولاغیر ، حالا یا به سوی رحمتش یا غضبش. پس این انسانی که ابتدا و انتهایش اینست آیا می تواند و به معنای دقیق تر آیا می شود نیتی غیر از رضایت خداوند عزیز داشته باشد؟ اگر ابتدا و انتها مشخص باشد ، نمی تواند . سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi
بسمه تعالی امام صادق(علیه السلام) در واپسين ساعات عمر مبارک شان و در حالی که ضعف شدیدی بر او حاکم شده بود، به همسر مکرم و باوفایشان - حمیده- فرمود، همه بستگان و خویشاوندان دور و نزدیک را جمع کن. وقتی همگی آنان جمع شدند، چشمان مبارک خود را گشود و خطاب به آنان فرمود: «إِنَ‏ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاة؛ شفاعت ما شامل کساني که نماز را سبک بشمارند نمي‌شود.» این روایت شریف یک معنای ظاهری دارد که منظور همین رکعات متعدده نماز یومیه است و یک معنای باطنی که در این روایت بدان اشاره شده و هر دو معنا صحیح و لازم الاعتنا می باشند: سلمان می‌گوید به علی(علیه السلام) گفتم: ای برادر رسول خدا(صلی الله علیه و آله)! درود خدا بر تو باد! آیا مراد از اقامه نماز، همان اقامه ولایت شما است؟ امام فرمود: بلی ای سلمان. و شاهد آن، سخن خدای تعالی در قرآن است «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلَّا عَلَى الْخاشِعِینَ».[بقره ، ۴۵] بر این اساس، «صبر» پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) است، و «صلاة» اقامه ولایت من است؛ و از این‌رو خداوند (با ضمیر مفرد) فرمود: «وَ إِنَّها لَکَبِیرَةٌ» و (با ضمیر مثنی) نفرمود: «و إنّهما»؛ زیرا پذیرش ولایت سنگین است، مگر بر خاشعان و خاشعان هم شیعیان بابصیرت‌اند. [علوی، محمد بن علی بن الحسین، المناقب (الکتاب العتیق)، محقق، مصحح، موسوی بروجردی، حسین، ص 69- 70، قم، دلیل ما، چاپ اول، 1428ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 26، ص 2، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.] مساله ولایت حقیقتی است که شیطان بدان طمع دائمی داشته و در صدد ضایع کردن آن و قطع ربط ولایی انسان است ، هر جا هم بحث ولایت با تمام شئون آن مطرح است ، دستورات جدی برای حفظ و حراست آن بیان شده و کمترین تخطی عواقب سنگینی دارد. از جمله شئون مساله ولایت ، ولایت پدر و مادر است که ادنی(کمترین) شعبه ولایت است . بر هیچ عاقلی پوشیده نیست که چه دستورات سنگین و دقیقی در همین مرتبه ادنی داده شده است. سرّ اینکه برخی از افراد نیز مکررا با والدینشان( و دیگرانی که بر ایشان ولایت دارند) درگیر می شوند نیز همین سنگین ( إِنَّها لَکَبِیرَةٌ) بودن ولایت ایشان است ، یا اینکه در دستورات دینی ما آمده است که والدین مُرده و زنده ندارند و حتی بعد از مرگشان نیز وظایفی که بر دوش انسان در رابطه با ایشان است ساقط نمی شود نیز همین جهت ولایت داشتنشان است. اگر به دیگر دستورات دینی در مورد والدین دقت شود ، سنگین بودن مساله ولایت بیشتر روشن خواهد شد. حال ببینید مساله ( وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ) ( توبه،۷۱) چه وظایفی بر دوش انسان می نهد و البته چقدر سنگین خواهد بود و همینطور بالا می رود تا به حضرات معصومین علیهم السلام که مظاهر تام و تمام ولایت الله هستند ، برسد. سید محمد حسین اردستانی _ حوزه علمیه قم https://eitaa.com/yaddashthayetalabeghi