﷽ معنویت در زندگی ✍دیشب با یکی از اقوام صحبت میکردم(تلفنی). دو سه بار زنگ زده بود نتونسته بودم جواب بدم گفت داشتی عبادت میکردی؟ گفتم رفته بودم آنتن تلویزیون رو درست کنم که اونم درست نشد... گفت: عه😳 مگه #آخوندها هم از این کارها میکنن؟ شما باید یه آدم داشته باشید این کارهارو براتون انجام بده...😉 🔹فارغ از اینکه ایشون شوخی میکرد مطلبی به ذهنم رسید👇 واقعا ما چه تصوری از خودمون به جامعه القا کردیم؟ البته تصور خیلی از مردم نسبت به طلاب و علما تغییر کرده که این تغییر گاهی تغییر درستیه. یعنی متوجه شدن که روحانیون موجوداتی عجیب و غریب نیستند و زندگی متفاوتی ندارند. اما بخشی از مردم هنوز ذهنیات غلطی دارن، و همین گاهی آسیب میزنه. 🔹از جمله ی آسیب ها(نه همه‌ش) اینه که فکر میکنن #معنویت چیزی ست که با #در_جامعه_بودن سازگار نیست. چرا؟ چون #قله‌های_معنویت رو در حال #زندگی کردن ندیدن! لذا مثلا اگر عکسی از آیت الله #سید_علی_قاضی ره ببینند که داره به اسب و الاغش رسیدگی میکنه(مثلا) یا داره برا خانواده‌ش سبزی میخره تعجب میکنن🤔چون اینها رو جزئی از معنویت حساب نمیکنن ! 🔹واقعا عجیبه که با اینکه این همه در مورد #معنویت_درست و #عرفان_اهل‌بیتی برا مردم صحبت کردیم هنوز مطلب جا نیفتاده! (پس معلومه خوب تبیین نکردیم 🤔 و مقصر ماییم). البته عوامل مختلفی در این #تصور_غلط_ازمعنویت دخیله، از جمله #حیله‌های_استعمار که سالهای سال تلاش کردن القا کنن: معنویت با اجتماع سازگار نیست، اما عُرفایی مثل علامه طباطبایی ره و خمینی کبیر ره و مقام معظم رهبری که در اوجِ اوجِ عرفان هستن دقیقا خلاف این نقشه‌ی استعمار حرکت کردن( هم در عمل هم در قلم و بیان!) 🔹خلاصه اینکه باید این رو تبیین کرد که #معنویت و عرفان و سلوک باید در متن #زندگی باشه، یعنی دقیقا همین زندگی: آنتن درست کردن یا عوض کردن ضدیخ ماشین یا کسب درآمد حلال... بر همه ی اینها باید رنگ معنویت زد یعنی باید #معنا داد، و این معنا همون #توجه-به-ابدیته! در مقابل، اگر غافل از ابدیت و #هدفِ_هستی باشیم در مسجد و حوزه‌ی علمیه هم باشیم دنیایی هستیم و #مادی ، نه معنوی! یادداشتهای یک طلبه👇 @yaddashtthayeyektalabeh