✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨
🌹شرح #حکمت44 ( 6 )
🔹 ویژگی های بهترین بندگان
🔰 دسته سوم از مباحث پیرامون عمل صالح و عمل برای روز حساب آثار عمل صالح است.
🔻مولا علی (علیه السلام) آثاری را در نهج البلاغه بر عمل و عمل صالح مترتّب می کنند.
🔻یکی در خطبه ۲۸ است ، فرمودند :
« فَمَنْ عَمِلَ فِي أَيَّامِ أَمَلِهِ قَبْلَ حُضُورِ أَجَلِهِ فَقَدْ نَفَعَهُ عَمَلُهُ وَ لَمْ يَضْرُرْهُ أَجَلُهُ » ؛ " هرکس در روزگاری که مهلت دارد، هنوز اجل و مرگش نرسیده ، عمل انجام بدهد عملش سود میدهد و هیچ ضرری از مرگ و اجل نخواهد دید."
🔻در حکمت ۴۲۳ می فرمایند :
« مَنْ عَمِلَ لِدِينِهِ، كَفَاهُ اللَّهُ أَمْرَ دُنْيَاهُ »
" کسی که برای دینش کار میکند خدا امر دنیایش را کفایت میکند."
پس اثر دوم این است که امورات دنیوی انسانی که اهل عمل صالح است کفایت می شود از طـرف خدا.
🔻در خطبه ۲۳۰ مولا علی (علیه السلام) اثر عمل صالح را این می داند که بالا می رود و توبه نفع می دهد و دعا در درگاه خدا شنیده می شود.
« اعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ »
🔻در خطبه ۱۸۳ مولا علی (علیه السلام) عمل صالح را سبب همسایگی خدا می داند:
«فَبَادِرُوا بِأَعْمَالِكُمْ تَكُونُوا مَعَ جِيرَانِ اللَّهِ فِي دَارِهِ »
" مبادرت به اعمال صالح بکنید تا از همراه همسایگان خدا در خانه او باشید."
🔻در خطبه ۲۳ هم مولا علی (علیه السلام)
عمل صالح را کشت و در واقع حرث آخرت می دانند.
« إن الْعَمَلَ الصَّالِحَ حَرْثُ الْآخِرَةِ » ؛
" عمل صالح آن کشاورزی و کاشت و زراعتی است که در آخرت ثمر و نتیجه خواهد داد. "
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
↩️ ادامه دارد...
ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 143.mp3
9.68M
🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز
🌺 سهم روز صد و چهل و سوم خطبه ۱۸۶ بند ۳ و ۴
🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و سوم
┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄
📜 #خطبه186
3⃣ شناخت قدرت پروردگار
♦️ پيش از او چيزی وجود نداشته وگرنه خدای ديگری می بود. نمی شود گفت: خدا نبود و پديد آمد که در آن صورت صفات پديده ها را پيدا می کند و نمی شود گفت: بين خدا و پديده ها جدايی است و خدا بر پديده ها برتری دارد تا سازنده و ساخته شده، همانند تصوّر شوند و خالق و پديد آمده به يکديگر تشبيه گردند. مخلوقات را بدون استفاده از طرح و الگوی ديگران آفريد و در آفرينش پديده ها از هيچ کسی ياری نگرفت. زمين را آفريد و آن را برپا نگهداشت، بدون آن که مشغولش سازد و در حرکت و بی قراری، آن را نظم و اعتدال بخشيد و بدون ستونی آن را به پاداشت و بدون استوانه ها بالايش برد و از کجی و فرو ريختن نگهداشت و از سقوط و در هم شکافتن حفظ کرد. ميخ های زمين را محکم و کوه های آن را استوار و چشمه هايش را جاری و درّه ها را ايجاد کرد. آنچه بنا کرده به سُستی نگراييد و آنچه را توانا کرد ناتوان نشد. خدا با بزرگی و قدرت بر آفريده ها حاکم است و با علم و آگاهی از باطن و درونشان باخبر است و با جلال و عزّت خود از همه برتر و بالاتر است. چيزی از فرمان او سرپيچی نمی کند و چيزی قدرت مخالفت با او را ندارد، تا بر او پيروز گردد و شتابنده ای از او توان گريختن ندارد که بر او پيشی گيرد و به سرمايه داری نياز ندارد تا او را روزی دهد. همه در برابر او فروتنند و در برابر عظمت او ذليل و خوارند. از قدرت و حکومت او به سوی ديگری نمی توان گريخت که از سود و زيانش در امان ماند. همتايی ندارد تا با او برابری کند، و او را همانندی نيست که شبيه او باشد. اوست نابودکننده پديده ها پس از آفرينش، که گويا موجودی نبود.
4⃣ معاد و آفرينش دوباره پديده ها
♦️نابودی جهان پس از پديد آمدن، شگفت آورتر از آفرينش آغازين آن نيست. چگونه محال است در صورتی که اگر همه جانداران جهان، از پرندگان و چهارپايان، آنچه در آغل است و آنچه در بيابان سرگرم چراست، از تمام نژادها و جنس ها، درس نخوانده و انسان های زيرک، گرد هم آيند تا پشّه ای را بيافرينند، توان پديد آوردن آن را ندارند، و راه پيدايش آن را نمی شناسند، که عقل هايشان سرگردان و در شناخت آن حيران می مانند و نيروی آنها سُست و به پايان می رسد و رانده و درمانده باز می گردند، آنگاه اعتراف به شکست می کنند و اقرار دارند که نمی توانند پشّه ای بيافرينند و از نابود ساختنش ناتوانند!.
همانا پس از نابودی جهان، تنها خدای سبحان باقی می ماند، تنهایِ تنها که چيزی با او نيست، آن گونه که قبل از آفرينش جهان چيزی با او نبود، نه زمانی و نه مکانی، بی وقت و بی زمان. در آن هنگام مهلت ها به سر آيد، سال ها و ساعت ها سپری شود و چيزی جز خدای يگانه قهّار باقی نمی ماند که بازگشت همه چيز به سوی اوست. پديده ها، چنان که در آغاز آفريده شدن قدرتی نداشتند، به هنگام نابودی نيز قدرت مخالفتی ندارند، زيرا اگر می توانستند پايدار می ماندند. آفرينش چيزی برای خدا رنج آور نبوده و در آفرينش موجودات دچار فرسودگی و ناتوانی نشده است. موجودات را برای استحکام حکومتش نيافريده و برای ترس از کمبود و نقصان پديد نياورده است. آفرينش مخلوقات نه برای ياری خواستن در برابر همتايی بود که ممکن است بر او غلبه يابد و نه برای پرهيز از دشمنی بود که به او هجوم آورد و نه برای طولانی شدن دوران حکومت و نه برای پيروز شدن بر شريک و همتايی مخالف و نه برای رفع تنهايی. سپس، همه موجودات را نابود می کند، نه برای خستگی ازاداره آنها و نه برای آسايش و استراحت و نه به خاطر رنج و سنگينی که برای او داشتند و نه برای طولانی شدن ملال آور زندگيشان، بلکه خداوند با لطف خود موجودات را اداره می فرمايد و با فرمان خود همه را برپا می دارد و با قدرت خود همه را استوار می کند. سپس بدون آن که نيازی داشته باشد، بار ديگر همه را باز می گرداند، نه برای اينکه از آنها کمکی بگيرد و نه برای رهاشدن از تنهايی تا با آنها مأنوس شود ونه آن که تجربه ای به دست آورد و نه برای آن که از فقر و نياز به توانگری رسد و يا از ذلّت و خواری به عزّت و قدرت راه يابد.
┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄
شرح حکمت ۴۴ قسمت ۷ ویژگی های بهترین بندگان.mp3
1.86M
🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه
🔸 شرح #حکمت44 7⃣
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
✨بسم الله الرحمن الرحیم ✨
🌹شرح #حکمت44 ( 7 )
🔹 ویژگی های بهترین بندگان
🔰 بحث چهارم از مباحث عمل برای روز حساب، بحث آفت ها و زشتی هایِ بی عملی است .
🔻مولا علی (علیه السلام) درحکمت ۳۳۷ نهج البلاغه می فرمایند :
«الدَّاعِي بِلَا عَمَلٍ، كَالرَّامِي بِلَا وَتَرٍ »
" کسی که ادّعا می کند و دعوت می کند دیگران را به خوبی ها، اما خودش عمل نمی کند؛ مثل تیراندازی است که تیراندازی بلد است اما کمانی ندارد که تیراندازی کند."
🔻یا در حکمت ۳۶ می فرمایند:
«مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ، أَسَاءَ الْعَمَلَ »
از آسیب ها و آفت ها و موانع کارِ صالح این است که انسان آرزوهای بی خود داشته باشد.
" کسی که آرزوی طولانی داشته باشد، عمل خودش را خراب می کند ، زشت می کند. "
🔻یا در حکمت ۱۲۷ می فرمایند:
«مَنْ قَصَّرَ فِي الْعَمَلِ ابْتُلِيَ بِالْهَمِّ »
"کسی که در عمل صالح کوتاهی کند، گرفتار همّ و غم و غصّه و افسردگی می شود."
🔻و در حکمت ۳۸۴ می فرمایند :
« التَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ الْعَمَلِ، إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيْهِ غَبْنٌ»
" کوتاهی کردن در خوب عمل کردن، در حالیکه می دانی عمل صالح و نیک انجام دادن ثواب دارد، این کوتاهی کردنت مایهٔ غَبن و خسارت و حسرتت خواهد شد.
🔻و در حکمت ۱۵۰ مولا علی (علیه السلام)، مفصّل و بسیار زیبا شخصیّت ها و روحیات و خصالی که باعث میشود انسان امیدهای واهی بی عمل داشته باشد و عواقبی که بر این خصوصیات و خصال مترتب میشود را بیان می فرمایند؛ که در قسمتِ بعدی خدمت شما تقدیم خواهد شد.
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع
↩️ ادامه دارد...
ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 144.mp3
10.09M
🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز
🌺 سهم روز صد و چهل و چهارم خطبه ۱۸۵ بند ۱ تا ۳
🌹ختم نهج البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و چهل و چهارم
┄┄┅┅✿❀✨🌸✨❀✿┅┅┄┄
📜 #خطبه185 : در ستايش پيامبر
1️⃣ خداشناسی
ستايش خداوندی را سزاست که حواس پنج گانه او را درک نکنند و مکان ها او را در برنگيرند، ديدگان او را ننگرند و پوشش ها او را پنهان نسازند، با حدوثِ آفرينش، اَزَلی بودن خود را ثابت کرد و با پيدايش انواع پديده ها، وجود خود را اثبات فرمود و با همانند داشتنِ مخلوقات ثابت شد که خدا همانندی ندارد. خدا در وعده های خود راستگو و برتر از آن است که بر بندگان ستم روا دارد، ميان مخلوقات به عدل و داد رفتار کرد و در اجرای احکام عادلانه فرمان داد. حادث بودن اشياء گواه بر اَزَليّت او و ناتوانی پديده ها، دليل قدرت بی مانند او و نابودی پديده ها، گواه دائمی بودن اوست. خدا يکی است نه با شمارش، هميشگی است نه با محاسبه زمان، برپاست نه با نگهدارنده ای، انديشه ها او را می شناسند نه با درک حواس، نشانه های خلقت به او گواهی می دهند نه به حضور مادّی ، فکرها و انديشه ها بر ذات او احاطه ندارند، که با آثار عظمت خود بر آنها تجلّی کرده است و نشان داد که او را نمی توانند تصوّر کنند و داوری اين ناتوانی را بر عهده فکرها و انديشه ها نهاد. بزرگی نيست دارای درازا و پهنا و ژرفا، که از جسم بزرگی برخوردار باشد و با عظمتی نيست که کالبدش بی نهايت بزرگ و ستبر باشد، بلکه بزرگیِ خدا در مقام و رتبت و عظمت او در قدرت و حکومت اوست.
2️⃣ ويژگيهای پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله)
گواهی می دهم که محمّد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده خدا و پيامبر برگزيده و امانتدار پسنديده اوست «درود خدا بر او و عترت او باد» خدا او را با حجّت های الزام کننده و پيروزی آشکار و راه روشن فرستاد. پس رسالت خود را آشکارا رساند و مردم را به راه راست واداشت و آن را به همگان نشان داد و نشانه های هدايت را برافراشت و چراغ های روشن را بر سر راه آدميان گرفت. رشته های اسلام را استوار کرد و دستگيره های ايمان را محکم و پايدار کرد.
3️⃣ راه های خداشناسی
اگر مردم در عظمت قدرت خدا و بزرگی نعمت های او می انديشيدند، به راه راست باز می گشتند و از آتش سوزان می ترسيدند، امّا دل ها بيمار و چشم ها معيوب است. آيا به مخلوقات کوچک خدا نمی نگرند که چگونه آفرينش آن را استحکام بخشيد؟ و ترکيب اندام آن را برقرار و گوش و چشم برای آن پديد آورد و استخوان و پوست متناسب خلق کرد؟ به مورچه و کوچکی جثّه آن بنگريد که چگونه لطافت خلقت او با چشم و انديشه انسان درک نمی شود، نگاه کنيد چگونه روی زمين راه می رود و برای به دست آوردن روزی خود تلاش می کند. دانه ها را به لانه خود منتقل می سازد و در جايگاه مخصوص نگه می دارد، در فصل گرما برای زمستان تلاش کرده و به هنگام درون رفتن، بيرون آمدن را فراموش نمی کند. روزی مورچه تضمين گرديده و غذاهای متناسب با طبعش آفريده شده است. خداوند منّان از او غفلت نمی کند و پروردگار پاداش دهنده محرومش نمی سازد، گرچه در دلِ سنگی سخت و صاف يا در ميان صخره ای خشک باشد. اگر در مجاری خوراک و قسمت های بالا و پايين دستگاه گوارش و آنچه در درون شکم او از غضروف های آويخته به دنده تا شکم و آنچه در سر اوست از چشم و گوش، انديشه نمايی، از آفرينش مورچه دچار شگفتی شده و از وصف او به زحمت خواهی افتاد. پس بزرگ است خدايی که مورچه را بر روی دست و پايش برپاداشت و پيکره وجودش را با استحکام نگاه داشت، در آفرينش آن هيچ قدرتی او را ياری نداد و هيچ آفريننده ای کمکش نکرد. اگر انديشه ات را به کار گيری تا به راز آفرينش پی برده باشی، دلايل روشن به تو خواهند گفت که آفريننده مورچه کوچک، همان آفريدگار درخت بزرگ خرماست، به جهت دقّتی که جدا جدا در آفرينش هرچيزی به کار رفته و اختلافات و تفاوت های پيچيده ای که در خلقت هر پديده حياتی نهفته است. همه موجودات سنگين و سبک، بزرگ و کوچک، نيرومند و ضعيف، در اصول حيات و هستی يکسانند و خلقت آسمان و هوا و بادها و آب يکی است. پس انديشه کن در آفتاب و ماه و درخت و گياه و آب و سنگ و اختلاف شب و روز و جوشش درياها و فراوانی کوه ها و بلندای قلّه ها و گوناگونی لغت ها و تفاوت زبان ها که نشانه های روشن پروردگارند. پس وای بر آن کس که تقديرکننده را نپذيرد و تدبيرکننده را انکار کند! گمان کردند که چون گياهانند و زارعی ندارند و اختلاف صورت هايشان را سازنده ای نيست، بر آنچه ادّعا می کنند حجّت و دليلی ندارند و بر آنچه در سر می پرورانند تحقيقی نمی کنند. آيا ممکن است ساختمانی بدون سازنده يا جنايتی بدون جنايتکار باشد؟
┄┄┅┅✿❀✨🌸✨❀✿┅┅┄┄
شرح حکمت ۴۴ قسمت ۸ ویژگی های بهترین بندگان .mp3
2.08M
🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه
🔸 شرح #حکمت44 8⃣
🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع