#برگی_از_تاریخ #قسمت_سوم جهل، بیماری ای است که به راحتی درمان نمی‌شود! فقط یک جاهل است که زیر عَلم امام حسین(ع) نام کسی را می‌برد که در دوره سلطه‌اش، دشمن هیآت، عزاداری و ذکر نام حسین (ع) بود. رضا شاه سال 1312 تعزیه را ممنوع کرد سال 1314 دسته عزاداری همراه با حجاب را ممنوع کرد سال 1316 کلا روضه خوانی و پوشیدن لباس مشکی برای امام حسین«ع» رو ممنوع کرد سال 1318 گفت حتی در مراسم تدفین هم نباید مصیبت و روضه بخوانید. سال1319 در روز تاسوعا کارناوال شادی راه انداخت... سال 1320 هم ... حالا ببین زیر عَلَم امام حسین«ع» نام چه کسی را بردی... گاه بر جهل برخی فقط باید تأسف خورد... ✅ کانال #مجید_سرگزی👇 @sargazimajid

#برگی_از_تاریخ #قسمت_چهارم تحقیر مردم به سبک ولیعهد😬 ❌این تصویر ولیعهد ایران یا همان ربع پهلوی است در حالیکه رژه ی جشن تولد چهارسالگی اش در استادیوم امجدیه طهران در حال برگزاری است. دقت کنید این‌همه‌مردم آمدن که پسر ۴ ساله شاه با چنان لم دادنی با دید حقارت به آنها بنگرد. پ ن: یک لحظه فکر کنید چنین جشنی(بلا تشبیه) برای فرزند رهبری گرفته میشد، پهلوی دوستا چه یقه ای جر میدادن؟ اما در مقابل این تحقیر مردم و هزینه های هنگفت چشماشون رو بستن و البته اونا به عدم مطالعه مردم چشم امید بستن و میدونن برخی از مردم در مورد تاریخ ننگین پهلوی مطالعه ندارن و هر دروغی رو میشه به خوردشون داد... پس تاریخ رو حتما بخونیم... ✍️ #مجید_سرگزی ✅ کانال #مجید_سرگزی👇 @sargazimajid

✅ رقابت تسلیحاتی اروپا؛ پیشران جنگ اول جهانی 🎖#برگی_از_تاریخ ازجمله عوامل تثبیت‌کنندۀ موازنۀ قوا، رقابت تسلیحاتی میان بازیگران اصلی صحنۀ رقابت بود. این رقابت باعث شد که در قرن نوزدهم، دولت‌های اروپایی -در مقایسه با کشورهای آسیایی و آفریقایی- در یک موقعیت فوق‌العاده برتر قرار گیرند. فناوری پیشرفته موتورهای بخار، سوخت مایع و دیگر افزارهای ماشینیْ برتری اقتصادی و نظامی قاطعی به اروپا بخشید. بهبود تفنگ تَه‌پُر که قدرت آتش را به میزان زیادی گسترش می‌داد، پیشرفت بزرگ‌تری به‌حساب می‌آمد. تفنگ‌های کتلینگ، مسلسل‌های ماکسیم و توپ‌های سبک صحرایی در افزایش قدرت نظامی ملل اروپایی بسیار مؤثر بود. ساخت قایق‌های توپ‌دار و مجهز به موتورهای سوختی موجب شد که قدرت دریایی اروپایی بتواند از گذرگاه‌های آبی مانند نیجر، سند و یانگ‌تسه به درون کشورهای غیراروپایی گسترش یابد. شاید بتوان گفت که شدیدترین نمونۀ اختلاف قدرت اروپا با ملل دیگر در جریان نبرد اُم‌دورمان (omdurman) در ۱۸۹۸ آشکار شد؛ زیرا در این نبرد مسلسل‌های ماکسیم و تفنگ‌های لی-اینفیلد که در اختیار قوای انگلستان بود، ظرف یک روز توانست ۱۱ هزار نفر از دراویش را در برابر ۴۸ نفر تلفات تارومار کند. در ربع آخر قرن نوزدهم، قوای نظامی دول اروپایی افزایشی چشم‌گیر داشت. در چهل سال -از ۱۸۷۲ تا ۱۹۱۲- رشد هزینه‌های نظامی و دریایی دول اروپایی به شرح زیر بود: در آلمان ۳۳۵٪، در روسیه ۲۱۴٪، در ایتالیا ۱۸۵٪، در انگلستان ۱۸۰٪، در اتریش- مجارستان ۱۵۵٪، و در فرانسه ۱۳۷٪. روند رقابت تسلیحاتی در دهۀ اول قرن بیستم، براساس اصول موازنۀ قوا، به تضعیف آن اصل منجر شد. در این سال‌ها هر یک از قدرت‌ها افزایش توان نظامی قدرت مقابل را نه به‌عنوان تلاش برای افزایش توان دفاعی، بلکه به‌عنوان تلاش برای افزایش توان تهاجمی تلقی می‌کرد و در نتیجه رقابت تسلیحاتی کارکرد بازدارندگی نداشت و حتی قدرت‌ها را تحریک می‌کرد تا در حمله پیش‌دستی کرده و قدرت مقابل را غافلگیر کنند. 📚منبع: تاریخ روابط بین‌الملل (۱۸۷۰_۱۹۴۵)، نوشتهٔ مجید بزرگ‌مهری، نشر سمت، ص۱۷۶_۱۷۷. @amniatemeli