#نهج_البلاغه ▫️وَ اللَهِ مَا مُعَاوِيَةُ بِأَدْهَى مِنِّي، وَ لَكِنَّهُ يَغْدِرُ وَ يَفْجُرُ؛ وَ لَوْ لَا كَرَاهِيَةُ الْغَدْرِ لَكُنْتُ مِنْ أَدْهَى النَّاسِ، وَ لَكِنْ كُلُّ غُدَرَةٍ فُجَرَةٌ وَ كُلُّ فُجَرَةٍ كُفَرَةٌ،... 🟠سوگند بخدا، معاويه از من سياستمدارتر نيست، امّا معاويه حيله‌گر و جنايتكار است، اگر نيرنگ ناپسند نبود من زيرکترين افراد بودم، ولى هر نيرنگى گناه، و هر گناهى نوعى كفر و إنكار است؛ روز رستاخيز در دست هر حيله‌گرى پرچمى است كه با آن شناخته مى‌شود. بخدا سوگند، من با فريب‌كارى غافلگير نمى‌شوم، و با سخت‌گيرى ناتوان نخواهم شد. ✍ إشاره به اين نکتهٔ مهم مى‌کند که سياست بر دو گونه است: سياست بى قيد و شرط و آميخته با انواع گناه و در يک کلمه سياست شيطانى، و سياست و تدبير آميختهٔ با تقوا و پرهيزکارى و در يک کلمه سياست رحمانى. راه اين دو با هم متفاوت است و نتيجه‌هاى آنها مختلف.گونهٔ اوّل هيچ حدّ و مرز اخلاقى و دينى و انسانى و وجدانى را به رسميّت نمى‌شناسد و هر اصل و قانون و ضابطه و فضيلتى مزاحم آن شود، بى‌رحمانه آن را از سر راه بر مى‌دارد، همانگونه که در شرق و غرب عالم سياست امروز ديده مى‌شود.اما قسم دوم سياستى است که در چهارچوبهٔ ارزشهاى إلهى و وجدانى و انسانى قرار دارد؛ هرگز متوسّل به گناه و ظلم و ستم، مخصوصاً بر أفراد بى‌گناه و بى‌دفاع، نمى‌شود؛ غدر و خيانت و فجور و پيمان شکنى را مجاز نمیداند، زياده‌خواهى و زياده‌طلبى را نمى‌پسندد و خطوط قرمزى براى خود قائل است که از آن فراتر نمى‌رود. 📘#خطبه_200 @nahjol_balagheh