✡ آغاز خونین زرسالاری جهانی (٢) 1⃣ در سال ١۵٠٣، البوکرک در رأس ناوگان نظامی پرتغال به شرق رفت. مأموریت اصلی وی احداث دژی مستحکم، به‌عنوان پایگاه منطقه‌ای پرتغال، در ساحل #کوچن بود. وی پس از انجام این مأموریت در سال ١۵٠۴ به لیسبون بازگشت. 2⃣ در آن زمان احداث استحکامات با نیروی بَردگانی که از سواحل آفریقا به اسارت بُرده می‌شد انجام می‌گرفت. پرتغالی‌ها برای اداره بَردگان و ایجاد پایگاه خود قطعاً به نیروهای مزدور بومی نیز نیاز داشتند. این اقدام یا از طریق جلب طوایف محلی انجام می‌شد یا از طریق جابجایی‌های جمعیتی و انتقال گروه‌های شناخته شده و مورد اطمینان از سایر مناطق. 3⃣ در سال ١۵٠۶ البوکرک به سِمَت نایب‌السلطنه هند منصوب شد و با ناوگانی نیرومند راهی منطقه شد. البوکرک در سال ١۵٠٧ به #جزیره_هرمز تاخت و آن را تصرف کرد. او در این جزیره قلعه‌ای به‌پا کرد و پس از اقامتی طولانی و تاراج بنادر و سواحل #خلیج_فارس راهی کوچن شد تا نیابت سلطنت را تحویل گیرد. 4⃣ وی در سال ١۵٠٨ به هند رسید، ولی نایب‌السلطنه قبلی حاضر به پذیرش فرمان پادشاه نشد و البوکرک را زندانی کرد! در سال ١۵٠٩ ناوگان بعدی پرتغال از راه رسید و البوکرک را در مقام نایب‌السلطنه پادشاه پرتغال جای داد و بدین‌سان مرحله جدیدی آغاز شد. ✍ استاد عبدالله شهبازی 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 http://jscenter.ir/jewish-methods/jews-and-colonialism/1194 ✅ اندیشکده مطالعات یهود

✡ آغاز خونین زرسالاری جهانی (۴) 1⃣ در سال ١۵١۴ بار دیگر #جزیره_هرمز را، که یکی از مهم‌ترین بنادر تجاری جهان آن روز بود، تصرف کرد. این‌بار، این مرکز مهم تجاری به مدت ١٠٨ سال در تصرف پرتغالی‌ها بود. 2⃣ زمانی که البوکرک در هرمز مستقر بود، به‌علت سعایت دشمنانش در لیسبون از سمت نیابت سلطنت و فرماندهی کل نیروهای پرتغال در شرق خلع شد. وی راهی گوا شد ولی پیش از رسیدن به مقصد، در ١۶ دسامبر ١۵١۵، در کشتی درگذشت. 3⃣ #آلفونسو_د_البوکرک هرچند تاراجگری بی‌پروا بیش نبود، ولی بی آن‌که خود بداند در این دوران پنج ساله (١۵١٠-١۵١۵) نخستین سنگ‌پایه‌های #امپراتوری_مستعمراتی_غرب را در آسیا و آفریقا پی‌ریخت و بنای عظیمی که بعدها «کمپانی هند شرقی انگلیس» برپا کرد،‌ بر این شالوده استوار کرد. 4⃣ در دهه‌های بعد، تهاجم پرتغالی‌ها همچنان ادامه داشت. آنان دژهای خود را، که مورّخین غربی گاه «معصومانه» آن‌را «دفاتر تجاری پرتغال» می‌نامند، در بمبئی، دامان، بندر دیو، سوکوترا، کانتون و بندر حقلی مستقر کردند؛ و سپس دامنه نفوذ خود را به جزایر ملوک، جاوه، سیام، فرمز، ژاپن و ماکائو گسترش دادند. ✍ استاد عبدالله شهبازی 📖 متن کامل مقاله به‌همراه منابع: 👉 http://jscenter.ir/jewish-methods/jews-and-colonialism/1194 ✅ اندیشکده مطالعات یهود