🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا نباید حزن و خوف حضرت یعقوب(ع) برای پدران و مادران و آنانی که مسئولیت فکری و فرهنگی کودکان، نوجوانان و جوانان ما را به عهده دارند، مسئولیت‌آور باشد″ پدران و مادران ما به خوبی میدانند که حُزن ریشه در حُبّ دارد، و آنان نیز همچون یعقوب(ع)، یوسف‌هایشان را دوست دارند. فراغ یوسف نه تنها برای یعقوب، که برای هر پدر و مادری حزن‌آور است. آنان همچنان به خوبی میدانند که ریشه خوف در دانایی است و خوف بدون آگاهی میسّر نمیشود. یعقوب آگاهی دارد، او می‌داند، لذا نگران است. پدران و مادران ما نیک بدانند که اگر فرزندانشان را دوست داشته باشند و از وجود گرگهای گرسنه هم مطلع باشند، این کفایت نمی‌کند که فرزندانشان طعمه گرگ نشوند. همانگونه که حزن و خوف یعقوب(ع) مانع از یورش گرگ به یوسف نشد. برای محفوظ ماندنِ یوسف‌هایتان، حزن و خوف شرطِ لازم است، اما شرطِ کافی نیست. یعقوب(ع)، شرطِ لازم را دارد، اما نتوانست یوسف را از دام گرگ بِرَهاند. آن شرط مهم که در داستان یوسف و یعقوب مفقود است را در کلام مولایمان امیرالمؤمنین علی(ع) جستجو کنید: «کانَ الْوَلَدُ غَیظاً»، فرزند با پدر دشمنى ورزد! در ادامه امام(ع) به صراحت از زمانهایی نام می‌بَرَد که مردمِ آن به جای مردم بودن، گرگ‌اند! «وَ کانَ أَهْلُ ذَلِک الزَّمَانِ ذِئَاباً». (خطبه ۱۰۸ نهج‌البلاغه) از نشانه‌های دردناک زمانه گرگ، دشمنی و غیظی است که فرزند با پدر دارد. این غیظ، حزن و خوف را از حیّز انتفاع ساقط می‌کند و مانع از پذیرش کلام حکیمانه میشود. حزن و خوف در زمانه گرگ و در فضایی مسموم که پادشاهانش درنده، تهی دستانش طعمه و مستمندانش همچون مردگانند، جز غم و درد و ناراحتی برای پدر ثمر دیگری نخواهد داشت. همانگونه که برای یعقوب(ع) جز غم و درد ثمری نداشت. از همین‌ رو یعقوب و یعقوبهای هر عصری باید حساب زمانه را به عنوان شرطِ کافی با خود داشته باشند. ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″بنی اسرائیل برای بردن یوسف(ع) از ابزار روز یعنی «بازی کودکانه» بهره بردند″ بنابر آنچه که «ملا فتح‌الله کاشانی(ره) در تفسیر کبير «منهج‌الصادقين» آورده وقتی برادرهای یوسف از اذن پدر مأیوس شدند دست به حیله‌ای بردند. آمدند در مرأی و منظر یوسف انواع بازیها کردند. از تماشای سبزه و صحرا شمه‌ای با او گفتند. یوسف که آن بازیها را دید و آن تماشا را شنید، پرسید که هر روز در سبزه زار صحرا چنین می‌کنید؟ برادرها گفتند آری و بیشتر و خوشتر. آیا میل داری که با ما بیایی تا نظاره کنی و ساعتی بازی؟ و بدین گونه یوسف با پدر به صحبت نشست و الحاج بسیار نمود. (بخش انتهایی خطبه ۱۰۸ نهج البلاغه) ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″دیگر بنی اسرائیل حربه اصرار از پایین و چانه زنی از بالا را در دستور کار خود قرار می‌دهد″ بنی‌اسرائیل وقتی که نتوانست مستقیماً اجازه بردن یوسف را از یعقوب بگیرد، نبرد پسر و پدر را طراحی کرد. یوسف را به الحاح و اصرار نزد یعقوب فرستاد و خود نیز به چانه زنی با پدر مبادرت نمود. «قالوا يا آبانا» رو کردند به پدرشان و گفتند «ما» لک؟! تو را چه میشود؟! «لا تَأْمَنَّا علی یوسف؟!» چرا ما را بر یوسف امین نمی‌دانی؟ «وَ إِنَّا لَهُ لَناصحون» و این در حالی است که ما خیرخواه او هستیم «اَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً» فردا او را با ما بفرست. «یرتع و يلعب» تا در صحراء بگردد و بازی کند «وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون» و همانا ما مراقب و نگه دار او خواهیم بود. (آیات ۱۱ و ۱۲ سوره یوسف) آن قدری که اصرار و پافشاری و بی‌تابی یوسف در تسلیم یعقوب مؤثر است چانه زنی برادرها اثر گذار نیست. آیه ۱۳ در جواب چانه زنی بنی‌اسرائیل است که یعقوب(ع) میگوید: «انی لَيحْزُنُنِي أَنْ تَذْهَبُوا بِهِ وَ أَخافُ أَنْ يَأْكله الذِّئب» همانا من در فراغ یوسف محزون می‌شوم و می‌ترسم که «گرگ» او را بخورد. و این یعقوب(ع) است که برای اولین مرتبه از کلمه «گرگ» استفاده می‌کند. ″دروغ را تلقین نکنید″ فرزندان یعقوب نمی‌دانستند که گرگ آدمی را می‌خورد از پدر شنیدند و همین را هم وسیله تدبیر خود قرار دادند. گرچه رسول خدا صلی اللہ علیہ و آله در کلامی تذکر می‌دهند و می‌فرمایند: «لَا تُلَقِّنُوا الْكَذِبَ فَتَكْذِبُوا فَإِنَّ بَنِي يَعْقُوبَ لَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ الذَّنْبَ يَأْكُلُ الْإِنْسَانَ حَتَّى لَقْنَهُمْ أَبُوهُم» دروغ را تلقین نکنید تا باعث دروغ گفتن شوید چنان چه فرزندان یعقوب نمی‌دانستند که گرگ انسان را می‌خورد تا اینکه پدرشان به آنها تلقین نمود و درست است که باید در سخن گفتن دقتی مضاعف داشت. و نیز درست است که گاهی از حرفهای ما دشمن بهره سوء می‌برد. با طرح ما با برنامه ما، به جنگ ما می‌آید. «نبرد واژه‌ها نبردی جدی است. ما حق نداریم به قول صاحب تفسیر «مجمع‌البيان» راه را به دشمن نشان دهیم. و اما آیا به راستی و به درستی مقصود یعقوب(ع) از «وَ أَخَافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّئب» نشان دادن راه است؟ ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ (۱) صاحب تفسير «مجمع البیان» در پاسخ به پرسش فوق می‌فرماید: «وَ قيلَ أَنَّهُ خَافَ عَلَيْهِ أَن يَقْتُلُوهُ فَكنى عَنهُم بِالذِّئبِ مَسابِرَه لَهم». و برخی گفته‌اند: یعقوب از آن می‌ترسید که برادرها یوسف را بکشند اما تصریح به این سخن نکرد ولی از روی کنایه برادرها را «گرگ» نامید و این در حالی است که ابن عباس که از افراد محل رجوع در فهم الفاظ قرآن است می‌فرماید: نه به کنایه، بلکه به صراحت آنان را گرگ نامیده است. «قَالَ ابن عباس: «سَمَاهُم دَتَابًا» بنابر این مقصود از کلمه گرگ در بیان حضرت یعقوب علیہ السلام همان گونه که جناب آقای محمد باقر كَمَره‌ای عالم شیعی قرن چهاردهم قمری در تفسیر سوره یوسف می‌گوید: «همان حسد برادران و بدبینی و سنگینی خاطر آنها بوده که نظر خوشی به یوسف نمی‌داشتند و مقصود یعقوب این بوده که شما نسبت به یوسف مهربان نیستید، بلکه برای حسدی که به او می‌ورزید دشمن او محسوب میشوید و این شراره حسد در طبیعت شما مانند گرگ آدمخواری چنگال خود را به طرف یوسف عزیز من دراز کرده و در بیابان از خطر هلاکت ایمن نیست.» عقده‌ای زین صعبتر در راه نیست... ای خنک آن کش حسد همراه نیست... خود حسد نقصان و عیب دیگر است... بلکه از جمله کمی‌ها کمتر است... یوسفان از مکر اخوان در چهند... کز حسد یوسف به گرگان می‌دهند... از حسد بر یوسف مصری چه رفت؟... این حسد اندر کمین گرگی است زفت... لاجرم زین گرگ یعقوب حكيم... داشت بر یوسف همیشه خوف و بیم... اما بنی اسرائیل به قول علامه طباطبایی در المیزان با زیرکی «تَجَاهَلُوا لِأَبِيهِم» خود را در رابطه با فرمایش پدر به نافهمی زدند و برخلاف پدرشان یعقوب و برخلاف کلام ابن عباس از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده می‌کنند و در پاسخ یعقوب که فرمود: «وَ أَخافُ أَنْ يَأْكُلَهُ الذِّنْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُون» من میترسم که گرگ او را بخورد. می‌گویند: «لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّنْبُ وَ نَحْنُ عَصْبَةً إِنَّا إِذا لَخَاسِرون» (یوسف/۱۴) اگر گرگ یوسف را بخورد... و منظورشان از گرگ حیوان درنده است. به گفته بچه‌های یعقوب که به قول حاجیه خانم امین در آن مکر و تدلیس وجود دارد، دقت کنید نمی‌گویند گرگ یوسف را نمیخورد آنها می‌دانند قرار بر این است که گرگ یوسف را بخورد منتهی می‌گویند «ما» عصبه و قوی هستیم. اگر گرگ یوسف را بخورد، یعنی گرگ بیابان، در این صورت ما که برادرهای قوی او هستیم زیانکار خواهیم بود. واضح است که قرار نیست گرگ چهارپا یوسف را بخورد. اینها خودشان همانگونه که ابن‌عباس تصریح کرده است، گرگاند. و قصدشان از بردن یوسف به چراگاه کشتن اوست. به هر حال «گرگ» یوسف را خورد. «فَأَكلَهُ الذِّئب» (یوسف/۱۷) ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ (۲) برادرها برای این که گفته‌شان مستند باشد: «وَ جاءَو عَلی قَمِيصِهِ بِدَمٍ كذب» پیراهنی آغشته به خون را برای پدرشان آوردند پیراهن سالم است. (یوسف/۱۸) یعقوب(ع) خوب می‌نگرد هیچ جای آن پاره نشده است لذا تعجب و شگفتی‌اش را بر زبان می‌آورد: «وَاللَّهِ مَا عَهِدَتْ كَاليَوم ذِئِبَا أَحَلَمَ مِن هَذا أَكَلَ ابْنِي وَ لَمْ يَمْرْق قمیصه» عجب گرگ حلیمی یوسف را خورده اما به پیراهنش تعرضی ننموده است. (منهج الصادقين في الزام المخالفين»، جلد ۵ صفحه۲۱) و نیز در خطابش به یوسف میگوید: «يَا يُوسُفُ لَقَد أَكَلَكَ ذئِبٌ رَحِيمٌ، أَكَلَ لَحْمَكَ وَ لَم يَشقَ قَميصَكَ» ای !پسرم گرگ مهربانی تو را خورده است گوشت تو را خورده اما به پیراهنت آسیبی نرسانده است. (مقتنيات الدرر و ملتقطات «الثمر»، جلد ۶، صفحه۱۱) بعد از این که برادرهای یوسف ادعا کردند که گرگ برادرشان را خورده، یعقوب از فرزندانش میخواهد اگر چنان است که راست میگویید این گرگ که یوسف را خورده بگیرید نزد من آورید تا صدق قول شما از او معلوم کنم. ایشان به صحرا رفتند و گرگی بگرفتند و دست و پای وی ببستند و نزد پدر آورده بیفکندند و گفتند این گرگی است که یوسف را خورده یعقوب گفت: «ای گرگ نزد من آی» آن گرگ بیامد و نزد یعقوب بایستاد. يعقوب : «گفت ای گرگ! شرم نداری که میوه دل من و روشنی هر دو چشم مرا بخوردی؟» گرگ به آواز آمد که: «لَا بِحَقِّ شَیبَتِكَ يَا نَبِيِّ اللَّهِ، مَا أَكَلتَ وَلَدَكَ. وَ أَنَّ لُحُومَكُم وَ دِمَانَكُم مُعَاشِرَ الْأَنبِياءِ مُحَرِّمَة عَلَيْنَا وَ انّى لَمَظلوم مَكذُوب عَلَى غَريب في بلادِكُم» به حق پیری و موی سفید تو که من فرزند تو را نخورده‌ام به درستی که خون شما که پیغمبرانید بر ما حرام است و من مظلومم و بر من دروغ بسته‌اند و در این زمین غریبم. گفت برای چه به این زمین آمده ای؟ گفت یا نبی‌الله مرا اینجا خویشانند، دیروز به زیارت ایشان آمده بودم. پسران تو مرا گرفتند و بربستند و نزد شما آوردند و این دروغ بر من بستند. يعقوب نزد دیدن این حال و شنیدن این مقال از گرگ گفت که: «بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أنفسكم» (منهج الصادقين فى الزام المخالفين، جلد ۵ صفحات ۲۲ و ۲۳) يعقوب(ع) بافته‌های دروغین فرزندانش را نمی‌پذیرد اما میداند جانهای به تسویل افتاده و نفسهایی که گرفتار اغواگری شیطان گشته هر امر ناپسندی را زیبا جلوه میدهد. پیکار با چنین موجوداتی علاوه بر استعانت از خدا صبری جمیل می طلبد. به قول علی بن حسین عاملی یعنی صبری که: «لَا جَزَعَ فِیهِ» هیچ آثاری از بیتابی و بیقراری با خود ندارد. (الوجيز في تفسير القرآن «العزيز، جلد ۲ صفحه ۹۷) از همین رو به فرزندانش و به همه آنانی که در طول تاریخ تا به امروز و تا فرداهای نامعلوم همچون گرگان گرسنه یوسفهای معصوم و مظلوم را با انواع حیل برای بازی و تماشای زیباییها به صحرا میبرند اما آنان را می‌درند، میگوید: «بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَ اللَّهُ الْمُسْتَعانُ عَلى ما تَصِفُونَ» چنین نیست نفستان کار بدی را برایتان آراسته است صبری نیکو و بدون کمترین شکایتی لازم است و خدا را بر آنچه میگویید به استعانت می‌طلبم. (یوسف/۱۸) البته در پیش گرفتن صبر جمیل برای یعقوب(ع) بی هزینه نبود! درست است که او نزد کسی جزع و فزع نکرد از خود بیتابی نشان نداد، اما در فراغ یوسفش گریه‌ها کرد. «فَكَانَ يَبکی» مدام اشک می‌ریخت «وَ يَئُود»، از شدت درد و فشاری که ناگزیر به تحمل آن بود، خمیده می‌شد. ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ (۳) این حالت آن قدر برای یهود جان سوز بود که به قول مقاتل بن سلیمان بلخی از مفسرین قرن دوم هجری تا به امروز به ویژه به هنگام خواندن «تورات»، آن خم و راست شدن یعقوب را با خود مرور می‌کند: «فَمِن هناک تئودُ اليَهُودُ إِذَا قَرَءُوا التوراة» (تفسير مقاتل بن سلیمان»، جلد ۲ صفحات ۳۲۴ و ۳۲۵) تسویل و اغواگری شیطان در خدمت راحت سازی و آراسته سازی گناه است. کسانی که گرفتار تسویل میشوند در حقیقت گرفتار تزیین و تسهیل میشوند. این گونه افراد امر بزرگی مانند از بین بردن یوسف(ع) که پیامبر زاده است و نیز کشتن پیامبران که در آینده رخ میدهد در نظرشان کوچک جلوه می‌کند. «وَ یقْتَلُونَ الْأَنْبِيَاءَ بِغَيْرِ حَق» (آل عمران/۱۱۲) دوستان جوان ما و خوانندگان فهیم نوشتار حاضر بدانند که تسویل، آسان شدن گناه و نیز قبح زدایی از گناه فقط به سراغ بچه‌های یعقوب نمی‌رود و فقط از آنان گرگ نمی‌سازد. هر کسی از هر قوم و قبیله‌ای این قابلیت را دارد که گرگ شود و یا دارای نشانه هایی از گرگ باشد. «فریدون مشیری» شعری دارد که بدون هیچ تفسیر و تحلیلی برایتان می‌آورم. نقل است که آیت الله سید علی قاضی رحمه الله از دوستانش میخواهد که حداقل هفته‌ای دو بار حدیث عنوان بصری را بخوانند و این حقیر از شما دوستان جوانم می‌خواهم که هر از چند گاهی شعر گرگ جناب فریدون مشیری را با دقت و با صدای بلند بخوانید. باشد که متذکر شویم: 🔹گفت دانائی که گرگی خیره سر هست پنهان در نهاد هر بشر 🔹لاجرم جاری است پیکاری سترگ روز و شب مابین این انسان و گرگ 🔹زور بازو چارۀ این گرگ نیست صاحب اندیشه داند چاره چیست 🔹ای بسا انسان رنجور پریش سخت پیچیده گلوی گرگ خویش 🔹وی بسا زور آفرین مرد دلیر هست در چنگال گرگ خود اسیر 🔹هر که گرگش را در اندازد به خاک رفته رفته میشود انسان پاک 🔹و آنکه با گرگش مدارا می‌کند خُلق و خوی گرگ پیدا می‌کن 🔹در جوانی جان گرگت را بگیر وای اگر این گرگ گردد با تو پیر 🔹روز پیری گر که باشی همچو شیر 🔹ناتوانی در مصاف گرگ پیر 🔹مردمان گر یکدگر را میدَرَند گرگهاشان رهنما و رهبرند 🔹این که انسان هست این سان دردمند گرگها فرمانروائی می‌کنند 🔹و آن ستمکاران که با هم محرمند گرگهاشان آشنایان همند 🔹گرگها همراه و انسانها غریب 🔹با که باید گفت این حال عجیب؟ در پایان شعر گرگ پیر یکبار دیگر از دوستان جوانم تقاضایی دارم، اکنون به گفته یعقوب که فرمود: «وَ أخاف أن يأكله الذِّئب» و نفرمود: «وَ أَخاف أَنْ تَاكُلَهُ الذِّنْبَةَ» گرگ‌ نر یوسف را میخورد نه گرگ ماده و نیز به جمله: «بَلْ سولت لكم أَنفُسَكُمْ أَمْراً» به این معنا که ماده گرگی خیره سر که به قول آقای مشیری هست پنهان در نهاد هر بشر دست به آرایشگری برده است و گناه را برای بچه‌های يعقوب سهل و آسان جلوه داده است دقت مضاعف نمایند.به قول «چنگیز آیتماتف»، گویا گرگها در مناسباتشان با هم قرار و مداری دارند که اگر چه روی کاغذ نیاورده‌اند اما مورد قبول هر دویشان است سروری و سالاری با گرگ ماده است اوست که فرمان میدهد و با اشارۀ او شکار آغاز میشود. و «گرگ نر» تمام نیرو و اخلاص و استقامت خود را در راه او نثار می‌کند و همیشه به او وفادار می‌ماند. هر دو در این سالهای هم زیستی فهمیده‌اند که هرکس چه نقشی دارد و وظیفه‌اش چیست و نیز هر دو این اصل را پذیرفتند که «ماده گرگ» مغز متفکر باشد و «گرگ نر» پای دونده. (رویاهای «ماده گرگ» اثر چنگیز آیتماتف (۱۹۸۶)، ترجمه محمد مجلسی (۱۳۶۷)، چاپ اول، نشر دنیای نو، صفحه ۲۱) از دوستان جوانم میخواهم که در «گرگ شناسی» ابتداء بیشتر هم و غم خود را صرف شناسایی و مبارزه با گرگ پنهان سازند: «بَلْ سَوَّلَتْ لكم أَنفُسُكُمْ أَمْراً» گرگ پنهان ریشه است. گرگ بیابان حکم شاخ و برگ را دارد و ابزار است. از ویژگیهای گرگ بیابان و البته از ویژگیهای گرگ آشکار که مغز متفکر نیست اما پای دونده دارد قابل ترحم بودن آن است همانگونه که یعقوب(ع) به فرزندانش وعده عفو و بخشش از جانب خدای غفور و رحیم را میدهد: «قال سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیم» گفت به زودی از پروردگارم برای شما آمرزش خواهم خواست که بی تردید او آمرزندۀ مهربان است. ادامه دارد... #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ (۴) و ما نیز در این نوشتار مختصر نمی‌خواهیم از گرگ‌ بیابان که جانوری قابل احترام در بین دوستداران حیات وحش است، گفتگو کنیم گرچه گرگ بیابان را طبق روایت کافی شریف مسخ شده اعرابی‌ای میدانیم که برای اهلش قوادی می‌کند و نسبت به زن و فرزندش غیرت نمی‌ورزد: «وَ الذَّنْبُ مَسْخُ كَانَ أَعْرَابِيا دَيوثا» (الکافی، جلد۶، صفحه۲۴۶) با این وجود مبارزه ما با حیوان چهارپا نیست. گرگ بیابان علاوه بر اینکه مخلوق خداست مانند سایر حيوانات مورد حمایت باری تعالی نیز هست. 🔹ای خدایی که خالق همه‌ای ... 🔹حامی گرگ و راعی رمه‌ای (آیت‌الله مرتضی حائری یزدی) در اسلام گرچه از نظر فقهی مدفوع و ادرار گرگ نجس است و اگر موی، کرک و یا پشم آن همراه نمازگزار باشد صحت نماز دچار خدشه و نماز باطل می‌گردد؛ با این وجود فقهای عالی مقام نگهداری گرگ را بلا اشکال می‌دانند. و نیز ما در زیارتی که برای امام امیر مؤمنان علی علیه‌السلام وارد شده این گونه سلام میدهیم: «السَّلَامُ عَلَى مُخَاطِب الذِّئب» سلام بر آن امامی که با گرگ درنده به گفتگو نشسته است. (بحار الانوار، جلد۹۷، صفحه۳۰۲) در روایات وارده از ائمه معصومین عليهم‌السلام، حیوانات به وقت صیحه عبارات و مفاهیم زیبایی را بر زبان می‌آورند؛ و گرگ از این قاعده مستثنی نیست، و هر صیحه گرگ فریاد می‌زند آنچه که در حفظ خداست هرگز ضایع و پایمال نخواهد شد. «وَ إِذَا صَبَاحَ الذِّنْبُ يَقُولُ مَا حَفِظَ اللَّهَ فَلَنْ يضيعَ أَبَدا» (بحار الانوار، جلد،،۱و۶ صفحات ۲۷ و ۲۸ و ۲۹) در باب معجزات امام محمد باقر علیه‌السلام در بحارالانوار روایتی است که امام برای گرگ بیابان گرفتار درد زایمان دعا می‌کند. محمد بن مسلم با امام علیہ‌السلام بین مکه و مدینه در حرکت است می‌گوید از بالای کوه گرگی جلو آمد. مرکب امام را متوقف ساخت. گرگ نزدیک شد، دستش را بر زین استر امام علیہ‌السلام قرار داد، گردنش را دراز کرد، امام نیز گوشش را جلو آورد، لحظه‌ای بعد امام علیہ‌السلام فرمودند: «امْض فَقَدْ فَعَلْت» پذیرفتم و انجام دادم. و گرگ به سرعت بازگشت. گفتم: فدایتان شوم، مطلب شگفتی را مشاهده کردم امام فرمودند: «وَ تَدْرِی مَا قلت؟» آیا دانستی چه گفتم؟ در جواب عرضه داشتم که خدا و رسول او و فرزند رسول او داناترند. امام علیه‌السلام فرمودند: «إِنَّهُ قَالَ لِي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ص إِنَّ زوجتي فِي ذَلِكَ الْجَبَلِ وَ قَدْ تَعَشَرَ عَلَيْهَا وَلَادَتْهَا فَادْعُ اللَّهَ أَنْ يَخَلِّمَهَا وَ لَا يُسَلَّطَ أَحَدًا مِنْ نَسْلِي عَلَى أَحَدٍ مِنْ شیعَتِکم» ا ین گرگ به من گفت: ای فرزند رسول خدا، همسرم بالای آن کوه است. زایمان بر او سخت شده است. از خدا بخواه که او را نجات دهد و احدی از فرزندان مرا بر احدی از شیعیان شما مسلّط نکند. «قُلْتُ فَقَدْ فَعَلْت» گفتم: خواسته تو را اجابت کردم. (بحار الانوار، جلد۴۶، صفحه۲۳۹) قصد ما در «گرگ شناسی» شناخت بعضی از خصلتها و صفتهای گرگ است. می‌خواهیم با «گرگ‌شناسی»، با افراد و جریاناتی آشنا شویم که «يَتَفَقَهُونَ لِغَيرِ الدِّينِ»، تلاش فقهی‌شان در خدمت اهداف دین نیست. «وَ يَتَعَلَّمُونَ لِغَيرِ الْعَمَلِ» و دانش‌پذیری‌شان آنان را به عمل صالح وا نمی‌دارد. «وَ یطْلُبُونَ الدُّنْيا لِغَيرِ الْآخِرَةِ» مال‌خواهی و دنیاجویی‌شان رنگ و بوی آخرتی ندارد. در وحی خدای متعال خطاب به بعضی از انبیائش آمده: اینان برای این که جلب توجه مردم کنند لباس میش به تن دارند، «یلْبَسُونَ لِلنَّاسِ مُسُوكَ الْکبَاش» اما در همان حال قلبهای گرگی در سینه دارند، «وَ قُلُوبُهُمْ قُلُوب «الذَّتَاب» و بدیهی است قدرت مانور و وسعت شکار برای گرگی که لباس میش به تن دارد بیشتر و بیشتر از میشی است که احیاناً لباس گرگ به تن کرده است. ادامه دارد... توضیح اینکه: یادآوری می‌نمایم جهت تفهیم، مطالب بایستی از اول تا پایان مطالعه شود. منبع: کتاب گرگ شناسی مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ قسمت: ۴ خدای متعال در میان ویژگیهای گرگی که لباس میش به تن دارد، به سخنوری و زبان‌ریزی‌ای که شیرین‌تر از عسل است «أَلْسِنَتُهُمْ أَحْلَى مِنَ الْعَسَلِ» و نیز به اعمال، رفتار و کرداری که تلخ‌تر از گیاه صبر است «وَ أَعْمَالُهُمْ أَمَرُّ مِنَ الصَّبِرِ» اشاره می‌کند و می‌فرماید این آدمی که رفته به حوزه علمیه و درس فقه خوانده رفته دانشگاه و دانش روز فرا گرفته تلاش کرده و مال و ثروت به دست آورده و اکنون آن قدر توانایی دارد که با زبان شیرینش تلخی کردارش را برای مردم قابل تحمل کند، قصد این گرگ که برای فریب مردم لباس میش پوشیده، این است که خدای را خدعه و او را استهزاء نماید: «ایای يُخَادِعُونَ وَ بِي يَسْتَهْزِءُونَ» (بحارالانوار، جلد۱، صفحه۲۲۴) بقول ملاصدرای شیرازی: «تلاش ما در گرگ‌شناسی این است که ذهنمان را نسبت به مسخ بواطن که متأسفانه در زمانه ما به تبعیت از مسخ ظاهر در بنی‌اسرائیل به فراوانی قابل مشاهده و رصد است، حساس کنیم.» «وَ يَدْلُّ بِهِذَا قُولُ النَّبي (ص) فِي صِفَةِ قَومٍ: إِخْوَانُ الْعَلَانِيهِ أَعْدَاءُ السَّرِيرَةَ، اَلسَّنَتُهُم أحلَى مِنَ العَسَلِ وَ قُلُوبُهُم قُلُوبُ الذَّتَابِ يَلْبِسُونَ لِلنَّاسِ جُلُودُ الضَّانِ مِنَ اللين» ملای شیرازی از فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله در توصیف قومی که ظاهراً با یکدیگر برادرند اما در دل دشمنی دارند، زبانشان شیرین و قلبهایشان در اسارت گرگ گرگاند، اما پوششی از پوست نرم گوسفند برای فریب مردم بر خود کشیده‌اند، مسخ باطن را فریاد می‌زند می‌گوید: «فَهَدًا مَسخُ البَواطِن» و در تعریف مسخ باطنی اضافه می‌کند «فَهُوَ أَن يَكُونَ قَلبُه قَلبَ ذئب و صُورَتُه صُورَةً إِنسان» شکل، جسد صورت و اندام، اندام انسان است، اما انسان، بر خلاف حیوان، اندام نیست حقیقت انسان قلب است و در مسخ باطنی بر حقیقتی که اکنون گرگ شده اندام انسانی کشیده شده است. آنکه می‌تواند ما را از چنین ورطه دلهره آوری برهاند، خدای تبارک و تعالی است: «وَ اللّه العَاصِمِ مِن هذه القواصم» لازمه حساس شدن ذهن و لازمه شناخت چنین موجوداتی شناخت همه خصلتها و همه صفتهای گرگ است. ادامه دارد... منبع: کتاب گرگ شناسی مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ ⬅️ادامه قسمت قبل... تا وقتی که جان آدمی با گرگ صفتی همزیستی مسالمت‌آمیز دارد و تا زمانی که گرگ صفتی در جامعه حضوری فعال دارد پلیدیها نیز وجود خواهد داشت. نمی‌شود گرگ صفتی در آدمیزاد و در جامعه حضوری زنده داشته باشد و هم زمان پلیدیها و پلشتی‌ها از آدمی و از جامعه رخت بر بسته باشد. جمع این دو محال است. بدانید قلب پلیدیها و پلشتی‌ها با حضور گرگ می‌تپد «گرگ» در ادبیات روایی یک کلمه ساده نیست. در بین تمام وحوش تنها گرگ بیابان است که جحودی‌گری دارد. از ویژگیهای موجودات گرفتار صفت جحد، انکار حق و سر باز زدن از پذیرش حق است. و «جحد» از صفتهای اختصاصی یهود است. این که به یهود، جهود می‌گویند از اشتباهات تاریخی است؛ یهود، جحود است. عمار پسر یاسر می‌گوید در بعضی از جاده‌های مدینه امیر مؤمنان علی علیہ‌السلام را همراهی می‌کردم گرگی هروله کنان جلو آمد امیر مؤمنان دعا فرمود، خدای متعال زبان گرگ را به سخن گفتن باز کرد. گرگ سلام کرد و امیر مؤمنان سلام او را پاسخ گفت و فرمود: «مِنْ أَینَ أَقْبَلْت؟» از کجا میآیی؟ «قَالَ: مِنْ بَلَدِ الْفُجَّارِ الْکفَرَةَ» از سرزمین کافران گرفتار گناه فرمود: «وَ أَینَ تُرِید؟» قصد کجا را داری؟ گفت: «بَلَدَ الْأَنْبِياءِ الْبَرَرَةَ» می‌خواهم به سرزمین پیامبران نیکو رفتار بروم. حضرت علیه‌السلام از علت سفر او پرسیدند. گفت: «لِاَدْخُلَ فِي بَیعَتِک مَرَّةً أُخْرَى» می‌خواهم یک مرتبه دیگر با شما بیعت کنم. گرگ نحوه بیعت اول را برای مولای مؤمنان تشریح می‌کند. از جمله اینکه جبرئیل علیہ‌السلام بر منبر شد خطبه قرایی خواند که قلبها به واسطه آن بیمناک گشت و چشمها به گریه در آمد. «ثُمَّ قَالَ یا مَعْشَرَ الْوُحُوشِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ دَعَا مُحَمَّداً فَأَجَابَهُ وَ اسْتَخْلَفَ عَلَى عِبَادِهِ مِنْ بَعْدِهِ عَلِى بْنَ أَبِي طَالِبٍ(ع) وَ أَمَرَكُمْ أَنْ تُبَايِعُوهُ» آن گاه جبرئیل علیہ‌السلام صدا زد ای گروه وحوش خداوند امر فرموده با جانشین رسول خدا صلی اللہ علیہ و آلہ علی مرتضی علیہ‌السلام بیعت کنید. «فَقَالُوا: سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا مَا خَلَا الذِّنْبَ» به جز گرگ همه گفتند فرمان الهی را شنیدیم و اطاعت می‌کنیم. ادامه دارد... منبع: کتاب گرگ شناسی، مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ ⬅️ادامه قسمت قبل... اما چرا «گرگ» در تبعیت از حق استثناء شده است؟ می‌گوید: «فَإِنَّهُ جَحَدَ حَقَّكَ وَ أَنْكَرَ مَعْرِفَتَک» همانا گرگ نسبت به حق تو گرفتار «جحد» است. و از شناسایی حق تو سر باز می‌زند. در اینجا مولای مؤمنان علی(ع) بر سر گرگ فریاد می‌زند که وای بر تو. به گونه‌ای سخن می‌گویی که گویا از جنیانی، اما گرگ در پاسخ عرض می‌کند که من نه از جنّم و نه از انس. «أَنَا ذَئِبٌ شَرِيف» من گرگ با شرفم. و گرگ در پاسخ سؤال امیرالمؤمنین(ع) که پرسید: «وَ كيفَ تَكونُ شَرِيفاً وَ أَنْتَ ذئب؟» چگونه تو شریف و بزرگ منشی در حالیکه یک گرگی؟! میگوید: «شریف لِأَنِّى مِنْ شيعَتِک» شرافت و بزرگواری من به خاطر تبعیت از توست و پدرم به من خبر داده است که من از فرزندان آن گرگی هستم که در دام بچه‌های یعقوب افتاد، او را نزد یعقوب بردند و گفتند که این گرگ برادر ما یوسف را خورده است. این گرگ در روایات به گرگ «یوسف» شناخته شده است و بنابر آنچه که در روایت امام جعفر صادق(ع)، آمده جزء چهار حیوانی است که وارد بهشت می‌شود. می فرماید: «لَايَكُونُ فِی الجَنَّةَ مِنَ البَهَائِمِ سِوىَ حِمَارَةِ بَلعَم ابنِ بَاعُورِ وَ ناقه صالح و ذئب يُوسُفَ وَ كَلْبِ أَهل الكهف» در بهشت به جز الاغ بلعم باعورا و ناقه حضرت صالح و گرگ یوسف و سگ اصحاب کهف از هیچ چهارپای دیگری اثری نخواهد بود. و اینک سمت و جهت توصیه رسول خدا(ص) برای روزگاری که مردم گرفتار خلق و خوی گرگ می‌شوند واضح تر از همیشه است: «يأتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ يكونَ النَّاسُ فِيهِ ذِنَابَاً فَمَنْ لَمْ يكنْ ذِنْباً أَكَلَتْه الذِّتَاب» روزگاری فرا می‌رسد که مردم گرفتار خلق و خوی گرگ می‌شوند و اگر کسی در آن روزگار گرگ نباشد، طعمه گرگان می‌شود. ادامه دارد... منبع: کتاب گرگ شناسی مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ ⬅️ادامه قسمت قبل... به راستی سمت و جهت توصیه رسول خدا(ص) به سوی کدام گرگ است؟ آیا به سوی گرگ جحودی است و یا به سوی گرگی است که ولایت و امامت امیر المؤمنین علی(ع) را پذیرفته است؟ نوشته ما مختصر است و ما بنا نداریم همیشه در خوف و در ترس بمانیم و از رحمت الهی غافل باشیم و مشمول توبیخ خدای حکیم مقتدر قرار گیریم. در جایی خواندم که خداوند وحی فرستاد به یعقوب که دانی چرا یوسف را چندین سال از تو جدا کردم؟ گفت: «نمی دانم.» وحی آمد از آن که گفتی: «ترسم که گرگ، وی را بخورد» ای یعقوب چرا از گرگ ترسیدی و به من امید نداشتی و از غفلت برادران وی بیندیشیدی و از حفظ من نیندیشیدی؟! اکنون بدانید ولایت امیرالمومنین(ع) رحمتی است از جانب خدا و اهمیت آن تا آنجاست که «إِنَ لِشیعَتِنَا بِوَلَایتِنَا لَعِصْمَةً» شیعیان با آن به مقام عصمت می‌رسند. عصمت مقامی است که مانع از ورود پلیدی، پلشتی و گناه در افکار، اندیشه و رفتار آدمی می‌شود یعنی شیعیان با سلوک ولائی و با نگاه ولایتی صاحب ملکه‌ای می‌شوند که اگر در دل عمیق‌ترین دریاها وارد شوند با خطری مواجه نخواهند شد و اگر نه تنها بین گرگان که اگر بین گرگان و سایر درندگان و دشمنان جنی و انسی هم گرفتار شوند در امان خواهند بود. شما به خدای قادر متعال اعتماد بکنید در ولایت ائمه اطهار به اخلاص برسید، سلوک ولائی داشته باشید آنگاه: «فَتَوَجَّهُ حَيثُ شِيْت» به هر سو که خواستید بروید با هر که خواستید از در گفت وگو و مذاکره در آیید. می‌توانید هر روزنامه، مجله و کتابی را بخوانید. هر سایت و کانالی را مورد مطالعه قرار دهید. می‌توانید وارد هر مؤسسه، دانشکده و مدرسه‌ای بشوید. عصمت به شما تبعیت احسن می‌دهد. شما را به مقام عبودیت می‌رساند. بشارت خدای متعال و رسول گرامی‌اش را شامل شما می‌سازد. در جمع عباد قرار می‌گیرید، همانهایی که: «الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ» آن بندگانی که بین بد و خوب خوب را انتخاب می‌کنند و بین چندین خوب، خوبترین را بر می‌گزینند: «فَیتَّبِعُونَ أَحْسَنَه» همانهایی که: «الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ» آن بندگانی که بین بد و خوب خوب را انتخاب می‌کنند و بین چندین خوب، خوبترین را بر می‌گزینند: «فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه» ادامه دارد... منبع: کتاب گرگ شناسی مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel

🔰 گرگ‌شناسی 📌بررسی یهودیت از منظر قرآن ″آیا یعقوب(ع) از کلمه «ذئب» حیوان درنده را اراده کرده است؟! آیا حزن و اندوهی که یعقوب از آن سخن می‌گوید به خاطر «گرگ بیابان» است؟!″ ⬅️ادامه قسمت قبل... 🔹در دام کلام غیر موثق و بدون پشتوانه قرار نگیریم بعد از این مقدمه مختصر و پیش از ورود در بحث بسیار مختصر «گرگ شناسی» و برای این که در بحث یهود و در معرفی انحرافات این قوم عنود که طبق فرمایش نبی مکرم و رسول معظم پروردگار که هر آنچه در بنی اسرائیل واقع شده و رخ داده است، در امت رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز واقع خواهد شد. باید به نکاتی که در حکم خط قرمز است توجه شود. ۱. شایسته نیست در مبارزه و نیز در تبیین و روشنگری انحرافات بنی اسرائیل در دام کلام غیر موثق و بدون پشتوانه قرار گیریم. خوانندگان ارجمند و نیز نویسندگان و محققان محترم معنا و مفهوم حدیث رسول خدا صلی اللہ علیہ و آله که میفرماید از بنی اسرائیل بگویید و حرجی هم بر شما نيست، را - إن‌شاء‌الله میدانند با این حال حقیر سر تا پا تقصیر برای تنبه و یادآوری خود یک بار دیگر کلام رسول خدا صلی اللہ علیہ و آله را مطالعه میکند. جناب ابن بابویه از پدر بزرگوارشان رحمه الله علیهما نقل میکنند که عَبْدُ الْأَعْلَى بْنِ اعین به امام صادق علیہ السلام میگوید: «جَعِلْتُ فِدَاكَ حَديث يرويهِ النَّاسُ أَن رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ حَدَّتْ عَنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَ لَا حَرَج» فدایتان شوم مردم حدیثی را از رسول خدا صلی اللہ علیہ وآلہ نقل میکنند که آن حضرت فرموده‌اند: از بنی اسرائیل بگویید و حرجی هم بر شما نیست. حرجی نیست یعنی باکی و بیمی متوجه شما نیست. به عبارت دیگر، یعنی در ضدیت با بنی اسرائیل هرچه بگویید عیبی ندارد. امام علیہ السلام صحت حدیث را تایید میکنند. آنگاه عبدالاعلی میگوید: پس آنچه درباره بنی اسرائیل می‌شنویم بیان کنیم و حرجی هم بر ما نیست؟! امام سلام الله علیه فرمودند: «أَ مَا سَمِعْتَ مَا قَالَ كَفَى بِالْمَرْءِ كَذِبًا أَنْ يُحَدِّثَ بِكُلِّ مَا سمع؟» آیا نشنیدی که برای دروغ گویی آدمی همین کافی است که آنچه می‌شنود به زبان آورد؟! پسر أعين كيفيت سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله را پرسش میکند و امام علیہ السلام در پاسخ می‌فرماید: «مَا كَانَ فِي الْكِتَابِ أَنَّهُ كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ فَحَدَّتْ أَنَّهُ كَائِنَّ فِي هَذِهِ الْأُمَّةَ وَ لَا حَرَجَ» آنچه قرآن حکیم درباره بنی اسرائیل فرموده است را بیان کن، در این صورت حرجی نخواهد بود. ادامه دارد... منبع: کتاب گرگ شناسی مباحثی در یهود شناسی؛ بررسی آیات از کلام‌الله مجید تألیف: علی‌ خلیل اسماعیل به کوشش: اندیشکده مطالعات یهود #گرگ_شناسی #یهودیت_در_قرآن #یاران_همدل http://eitaa.com/yaranhamdel