📺 ثریا را پخش می‌کرد. هیچ وقت فرصت دیدنش را نداشتم... آن هم آن موقع شب. اما این‌بار توجهم برای لحظه ای جلب شد! وقتی داشت سوریه‌ی جنگ‌زده را نشان می‌داد؛ فقط پنج سال است که از توحش داعش رها شده اند اما شهرها سرحال و پر رونق بودند! 🚨 شهری(۱) که ۴سال در محاصره‌ی داعش بود، با دست خالی جنگید، مردان و پسرانش را به خاک و خون کشیدند و زنان و دخترانش در حسرت استشمام بوی پیاز با چشمانی اشک‌بار، نان خشک مرحمتی هلی‌کوپترهای صلیب سرخی‌ را سق زدند، اما نشکستند... ۴سال با هیچ، جلوی تجهیزات پیشرفته‌ی داعش مقاومت کردند. هرچند سخت؛ اما بالاخره مزه‌ی آزادی را چشیدند. 🎞 مستند "سوریه سرزمین شگفتی‌ها"، به دنبال نمایش فرصت‌های اقتصادی به وجود آمده در سوریه‌ی جنگ زده بود اما فقط این موضوع در ذهن من تداعی می‌شد که هنوز یک سال از ورود کرونا به زندگی‌های ما نگذشته، کم آورده‌ایم! جا زده‌ایم! 💉 منفعلانه چشم به راه آزمایشگاه‌های پژوهشی و تحقیقات علمی دوخته‌ایم بلکه واکسنی تولید کنند... بلکه از شر ویروس رهایمان کنند. ⚠️ برنامه‌های زندگی‌مان را معطل رفتن کرونا گذاشته‌ایم... رعایت پروتکل‌های بهداشتی برای بعضی‌هامان شده بهانه برای تعطیلی. دست کشیدن از کار فرهنگی، تربیتی، علمی... سختی‌های آموزش مجازی، مشکلات اقتصادی و غیره را بهانه کرده‌ایم برای توقف. قرار بود سختی‌ها وسیله‌ی رشدمان باشد اما حالا انگار غل و زنجیر عمل‌مان شده است... 🚩 و باز هم گریزم به صحرای کربلاست! کربلای جمعیت بحرانی‌مان! بحرانِ پهن شدنِ قاعده‌ی هرم جمعیتی کشور! بحرانی که فقط به دست ما، #مادران این سرزمین حل می‌شود و لاغیر... شکر خدا در محاصره‌ی داعش و زیر ترحم تیرهای بشر دوستانه نیستیم. ✊ پس نشکنیم و به امید تغییر شرایط دست روی دست نگذاریم. تغییر هرچه هست، در همت و عمل ماست... (۱) نبل و الزهرا از توابع حلب 🖊 عطیه شریف #مشق_زندگی #جمعیت #بانوان_فعال_جبهه_فرهنگی_انقلاب @rabteasheghi⏪