🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤 پس از دفن علی اصغر علیه السلام... امام حسین علیه السلام پس از دفن علی اصغر به طرف لشکر عمر سعد رفت. او شمشیر به دست گرفته و دیگر به زندگی فکر نمی کرد. آنها را به جنگ فرا خواند،هر کسی که در مقابل او ایستاد و جنگید به هلاکت رساند حضرت تعداد زیادی را به قتل رساند،آن گاه در حالی که این رجز را می خواند به میمنه لشکر حمله کرد: "الموت أولی من رکوب العار والعار أولی من دخول النار" سپس به جانب دیگر لشکر(میسره)حمله نمود و این رجز را می خواند: "أنا الحسین بن علی آلیت أن لا نشنی احمی عیالات أبی امضی علی دین النبی" عبداللّه بن عمار یغوث می گوید: تا کنون کسی را غیر از حسین علیه السلام ندیده ام که به رغم کشتن فرزندانش و به قتل رساندن خانواده و یارانش، باز هم قوّت قلب، آرامش و اطمینان، شجاعت و جرأت جنگیدن داشته باشد[با وجود دیدن تمام آن مصیبت ها خللی در عزم حضرت و دفاع از دین ایجاد نشد] هنگامی که حضرت به لشکر حمله می کرد هیچ کسی جرأت نمی کرد در مقابلش بایستد، همه از ترس شمشیر او پا به فرار می گذاشتند 📚البیان و التبیین،ج۳،ص۱۷۱ 📚مثیرالاحزان،ص۳۷ 📚مقتل عوالم،ص۹۷ 📚تاریخ طبری،ج۶،ص۲۵۹ 📚مقتل مقرم،ص۳۳۶ 📚مناقب ابن شهر آشوب،ج۲،ص۲۳۳

🟡 مهم ترین ویژگی یاران امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف شیخ‌حسین_انصاریان #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج #أَیْنَ_الطّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ 💔

یاحسین غریییب مادر😭😭🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤 ⁉️ آیا قاتلان امام حسین علیه‌السلام، شیعه بودند یا عثمانی؟! قُندوزی حنفی، فقیه و عالم مشهور عامه در کتابش می‌نویسد: در روز عاشورا وقتی که امام حسین علیه‌السلام تمام یاران خود را از دست دادند و برای جنگ، آهنگ دشمن نمودند، برای آخرین بار و اتمام حجّت، خطاب به آنان فرمودند: «واى بر شما! چرا با من مى‌جنگید؟! آیا سنّتى را تغییر داده‌ام؟! یا دینی را دگرگون ساخته‌ام؟! یا جُرمى مرتکب شده‌ام؟! و یا حقّى را ترک کرده‌ام؟!» امّا (آن دشمنان خبیث و لجوج با کمال وقاحت، خطاب به امام علیه‌السلام) گفتند: «به خاطر بُغض و کینه‌اى که از پدرت در دل داریم، با تو مى‌جنگیم و تو را مى‌کشیم!» 📙 ینابیع المودّة (قندوزی)، ج۳، ص۸۰ 📔 احقاق الحق (شوشتری)، ج۱۱، ص۶۴۷ 🔥 «اَللّهُمَّ العَن اَوّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَآخَرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذَلِک.»

اهمیت سکوت در جایی که علمش را نداریم 🔹الأمالی للصدوق ابْنُ مَسْرُورٍ عَنِ ابْنِ عَامِرٍ عَنْ مُعَلًّی عَنِ ابْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ سَمَاعَةَ عَنْ غَیْرِ وَاحِدٍ عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْیَنَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ الْبَاقِرَ علیه السلام مَا حَقُّ اللَّهِ عَلَی الْعِبَادِ قَالَ أَنْ یَقُولُوا مَا یَعْلَمُونَ وَ یَقِفُوا عِنْدَ مَا لَا یَعْلَمُونَ. ✍🏻 جناب زرارة بن اعین اعلی الله مقامه گوید: از حضرت امام محمد الباقر علیه السلام پرسیدم: خداوند را بر بندگان چه حقی است؟ فرمود: آنچه می‌دانند را بگویند، و در آنچه نمی‌دانند توقف کنند. بحارالانوار، ج٢، ص ١١٣، به نقل از "أمالی" صدوق رحمه الله