🛑🎥 این کار رو بعد از نماز انجام بده/ یا اباعبدالله من طرفدار توام شیخ اسماعیل رمضانی: 🔹اگر کسی برای ابا عبدالله یک بیت شعر بخواند ؛ گریه هم نکند فقط دست بگذارد به پیشانی اش و بگوید من طرفدار تو هستم ،من بی تفاوت نشدم ولو به اندازه که بزنم به پیشانی ام و بگم #یااباعبدالله من طرفدار تویم 💔🖤 #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج #امام_زمان_تنها_راه_نجات #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله

قال الصادق علیه السلام: 🔹علَيْكُمْ بِالدُّعَاءِ فَإِنَّكُمْ لاَ تَقَرَّبُونَ بِمِثْلِهِ وَ لاَ تَتْرُكُوا صَغِيرَةً لِصِغَرِهَا أَنْ تَدْعُوا بِهَا إِنَّ صَاحِبَ اَلصِّغَارِ هُوَ صَاحِبُ اَلْكِبَارِ. 🔸دعا کنید، زیرا هیچ چیز مانند دعا شما را به خدا مقرب نمی‌کند. و حاجت کوچک را بخاطر کوچکی آن وانگذارید زیرا صاحب حاجت های کوچک همان صاحب حاجت های بزرگ است. 📚 وسائل الشیعه باب دعا جلد ۷ صفحه ۳۲

امام صادق علیه السلام: 🔹 منْ زَارَ اَلْحُسَيْنَ اِحْتِسَاباً لاَ أَشَراً وَ لاَ بَطَراً وَ لاَ رِيَاءً وَ لاَ سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ كَمَا يُمَحَّصُ اَلثَّوْبُ فِي اَلْمَاءِ فَلاَ يَبْقَى عَلَيْهِ دَنَسٌ وَ يُكْتَبُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةٌ وَ كُلَّمَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ . 🔸کسى که به امید ثواب و اجر به زیارت حسین(علیه السلام) برود نه از روى تکبّر و نه از روی ریاء، گناهانش پاک شده همان طور که لباس با آب پاک و طاهر مى‏گردد. بنابرین هیچ آلودگى و لغزش بر او باقى نمى‏ماند و به هر قدمى که میگذارد ثواب یک حج به او می‌دهند و هر قدمی که از روى زمین بلند مى‏کند ثواب یک عمره دارد. 📚 وسائل الشیعة (باب الرابع عشر) جلد ۱۴ صفحه ۴۹۸ #زیارت_اربعین

این قافلۀ آسمانی جلسه 76 #این_قافله_آسمانی آزار و اذیت اسیران شتر لنگ گرسنگی و تشنگی ننوشیدن آب توسط اسیران ماندن بیرون شهر بر خاک و خاشاک معرفی اسیران بعنوان خارجی‌ صدقه به اهل‌بیت عبدلله بن عفیف ازدی @maasharegh 🖤🖤🖤🖤

این قافلۀ آسمانی جلسه 77 #این_قافله_آسمانی ورود به کوفه خطبه حضرت زینب سلام الله علیها @maasharegh 🖤🖤🖤🖤

‍ ☘️سلام مهدی جانم🖐 صبح را دوست داریم، اگر سرآغازش، سلام بر شما باشد. سلام بر شما، صبح ما بخیر میکند با_ادب_دست_به_سينه_سلام سَلامٌ عليٰ آلِ يٰس ... پدرمهربانم، سلام ... #امام زمان _خيرم_شماييد_پدر_جان 💕 اللهم عجل لولیک الفرج 🤲   @yaranmuood🌻 

🍃🌸معجزه‌ی صبح را که میبینی آرزوهایت را با شوق به دنیـا بگو دنیـا صدای عشق و روشنی را خواهد شنید...💓 🌸🍃سـلام دنیا 🌸🍃سـلام صبح قشنگ 🌸🍃سـلام زندگی سـلام به همگی✋ صبحتون بخیر....🌸🍃

امام باقر (علیه السلام) : اگر برای لحظه‌ای وجود امام از زمین برداشته شود ، زمین ، ساکنان خود را چنان به تلاطم می‌اندازد که امواج دریا دریانشینان را. الکافی ، ج۱ ، ص۱۷۹ #امام زمان _ظهور _کربلا @yaranmuood🌻

امیرالمومنین علی علیه السلام می‌فرمایند: بنده به سبب بی‌صبری ،خودش را از روزی حلال محروم می‌کند و بیشتر از روزی مقدر هم نصیبش نمی‌شود. 📕شرح نهج البلاغه جلد ۳ صفحه ۱۶۰    #امام زمان _صبر_روزی @yaranmuood🌻

⭕️بسیار_مهم ⭕️ ✅نمازمان را صحیح و نیکو بخوانیم...(لحظاتی کوتاه پای درس مولانا امام صادق علیه السلام...) صفحه 1️⃣ از 2️⃣ ●عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِيسَى قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) يَوْماً: «يَا حَمَّادُ تُحْسِنُ أَنْ تُصَلِّيَ.» قَالَ فَقُلْتُ: يَا سَيِّدِي أَنَا أَحْفَظُ كِتَابَ حَرِيزٍ فِي الصَّلَاةِ. فَقَالَ: «لَا عَلَيْكَ يَا حَمَّادُ قُمْ فَصَلِّ.» قَالَ: فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْهِ مُتَوَجِّهاً إِلَى الْقِبْلَةِ فَاسْتَفْتَحْتُ الصَّلَاةَ فَرَكَعْتُ وَ سَجَدْتُ. فَقَالَ: «يَا حَمَّادُ لَا تُحْسِنُ أَنْ تُصَلِّيَ مَا أَقْبَحَ بِالرَّجُلِ مِنْكُمْ يَأْتِي عَلَيْهِ سِتُّونَ سَنَةً أَوْ سَبْعُونَ سَنَةً فَلَا يُقِيمُ صَلَاةً وَاحِدَةً بِحُدُودِهَا تَامَّةً.» قَالَ حَمَّادٌ: فَأَصَابَنِي فِي نَفْسِي الذُّلُّ. فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ فَعَلِّمْنِي الصَّلَاةَ. فَقَامَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (صلوات الله علیه) مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ مُنْتَصِباً فَأَرْسَلَ يَدَيْهِ جَمِيعاً عَلَى فَخِذَيْهِ قَدْ ضَمَّ أَصَابِعَهُ وَ قَرَّبَ بَيْنَ قَدَمَيْهِ حَتَّى كَانَ بَيْنَهُمَا قَدْرُ ثَلَاثِ أَصَابِعَ مُنْفَرِجَاتٍ وَ اسْتَقْبَلَ بِأَصَابِعِ رِجْلَيْهِ جَمِيعاً الْقِبْلَةَ لَمْ يُحَرِّفْهُمَا عَنِ الْقِبْلَةِ وَ قَالَ بِخُشُوعٍ اللَّهُ أَكْبَرُ. ثُمَّ قَرَأَ الْحَمْدَ بِتَرْتِيلٍ وَ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ ثُمَّ صَبَرَ هُنَيَّةً بِقَدْرِ مَا يَتَنَفَّسُ وَ هُوَ قَائِمٌ ثُمَّ رَفَعَ يَدَيْهِ حِيَالَ وَجْهِهِ وَ قَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ هُوَ قَائِمٌ. ثُمَّ رَكَعَ وَ مَلَأَ كَفَّيْهِ مِنْ رُكْبَتَيْهِ مُنْفَرِجَاتٍ وَ رَدَّ رُكْبَتَيْهِ إِلَى خَلْفِهِ حَتَّى اسْتَوَى ظَهْرُهُ حَتَّى لَوْ صُبَّ عَلَيْهِ قَطْرَةٌ مِنْ مَاءٍ أَوْ دُهْنٍ لَمْ تَزُلْ لِاسْتِوَاءِ ظَهْرِهِ وَ مَدَّ عُنُقَهُ وَ غَمَّضَ عَيْنَيْهِ... ●حمّاد بن عيسي روایت می کند: روزي امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) به من فرمود: اي حمّاد، مي تواني نماز نيکويي بخواني؟ گوید: عرض کردم: اي آقاي من، من کتاب حريز در باب نماز را حفظم. (امام صادق صلوات الله عليه) فرمود: مانعي ندارد اي حمّاد، برخيز و نماز بخوان. حمّاد مي گويد رو به قبله در محضر امام ايستادم و نماز را شروع کردم و رکوع و سجود به جا آوردم. (امام جعفر صادق صلوات الله علیه) فرمود: اي حمّاد! نماز نيکويي نخواندي، چقدر براي يکي از شما زشت است که شصت سال يا هفتاد سال از عمرش بگذرد و يک نماز با تمام حدودش نخواند. حمّاد مي گويد در دل خودم احساس حقارت کردم، عرض کردم: فدایت شوم! نماز را به من بياموز. امام صادق (صلوات الله عليه) رو به قبله با قامتي راست ايستاد، پس دستهايش را بر رانهايش قرار داد و انگشتانش را به هم چسباند، و دو قدم پايش را به هم نزديک کرد به اندازه اي که بين دو قدمش به مقدار سه انگشتِ باز بود، و همه انگشتان پايش را رو به قبله گرفت و آنها را از قبله منحرف نکرد. سپس با خشوعي فرمود: الله أکبر. بعد از آن سوره حمد و قل هو الله أحد را با ترتيل قرائت کرد. پس از آن در حالي که ايستاده بود، مقداري اندک به اندازه زمان نفس کشيدن صبر کرد، پس از آن در همان حال قيام دستانش را مقابل صورتش بالا آورده و فرمود: الله أکبر. پس به رکوع رفت و در حالي که انگشتان دستش باز بود با کف دست کاسه زانو را گرفت، و زانوهايش را به عقب برده تا کمرش صاف شود به گونه اي که اگر قطره اي آب يا روغن بر کمرش قرار مي دادي به خاطر صافي کمرش آن قطره حرکت نمي کرد. و گردنش را کشيده و چشمانش را بست... #ادامه_دارد... 👇

⭕️بسیار_مهم ⭕️ ✅نمازمان را صحیح و نیکو بخوانیم...(لحظاتی کوتاه پای درس مولانا امام صادق علیه السلام...) صفحه 2️⃣ از 2️⃣ ●...ثُمَّ سَبَّحَ ثَلَاثاً بِتَرْتِيلٍ فَقَالَ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ. ثُمَّ اسْتَوَى قَائِماً فَلَمَّا اسْتَمْكَنَ مِنَ الْقِيَامِ قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ ثُمَّ كَبَّرَ وَ هُوَ قَائِمٌ وَ رَفَعَ يَدَيْهِ حِيَالَ وَجْهِهِ. ثُمَّ سَجَدَ وَ بَسَطَ كَفَّيْهِ مَضْمُومَتَيِ الْأَصَابِعِ بَيْنَ يَدَيْ رُكْبَتَيْهِ حِيَالَ وَجْهِهِ فَقَالَ سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى وَ بِحَمْدِهِ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ وَ لَمْ يَضَعْ شَيْئاً مِنْ جَسَدِهِ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهُ وَ سَجَدَ عَلَى ثَمَانِيَةِ أَعْظُمٍ الْكَفَّيْنِ وَ الرُّكْبَتَيْنِ وَ أَنَامِلِ إِبْهَامَيِ الرِّجْلَيْنِ وَ الْجَبْهَةِ وَ الْأَنْفِ (وَ قَالَ سَبْعَةٌ مِنْهَا فَرْضٌ يُسْجَدُ عَلَيْهَا وَ هِيَ الَّتِي ذَكَرَهَا اللَّهُ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ‏ «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً» وَ هِيَ الْجَبْهَةُ وَ الْكَفَّانِ وَ الرُّكْبَتَانِ وَ الْإِبْهَامَانِ وَ وَضْعُ الْأَنْفِ عَلَى الْأَرْضِ سُنَّةٌ.) ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ السُّجُودِ فَلَمَّا اسْتَوَى جَالِساً قَالَ اللَّهُ أَكْبَرُ ثُمَّ قَعَدَ عَلَى فَخِذِهِ الْأَيْسَرِ وَ قَدْ وَضَعَ ظَاهِرَ قَدَمِهِ الْأَيْمَنِ عَلَى بَطْنِ قَدَمِهِ الْأَيْسَرِ وَ قَالَ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ ثُمَّ كَبَّرَ وَ هُوَ جَالِسٌ. وَ سَجَدَ السَّجْدَةَ الثَّانِيَةَ وَ قَالَ كَمَا قَالَ فِي الْأُولَى وَ لَمْ يَضَعْ شَيْئاً مِنْ بَدَنِهِ عَلَى شَيْ‏ءٍ مِنْهُ فِي رُكُوعٍ وَ لَا سُجُودٍ وَ كَانَ مُجَّنِّحاً وَ لَمْ يَضَعْ ذِرَاعَيْهِ عَلَى الْأَرْضِ. فَصَلَّى رَكْعَتَيْنِ عَلَى هَذَا وَ يَدَاهُ مَضْمُومَتَا الْأَصَابِعِ وَ هُوَ جَالِسٌ فِي التَّشَهُّدِ فَلَمَّا فَرَغَ مِنَ التَّشَهُّدِ سَلَّمَ. فَقَالَ: «يَا حَمَّادُ هَكَذَا صَلِّ.» ●...سپس سه مرتبه با ترتيل تسبيح گفت و فرمود: سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ آنگاه از رکوع برخاست و بعد از آنکه بدنش آرام گرفت فرمود: سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ سپس در حالي که هنوز ايستاده بود تکبير گفت و دستانش را مقابل صورتش بالا آورد. آنگاه حضرت به سجده رفت، (و ابتدا دستانش را بر زمين گذاشت و سپس زانوان خود را) دو کف دستش را باز کرده و انگشتان دستش را به هم چسباند، و آنها را مقابل صورتش و دو زانويش قرار داد و سه مرتبه فرمود: سُبْحَانَ رَبِّيَ الْأَعْلَى وَ بِحَمْدِهِ و حضرت هيچ قسمت از بدنش را بر قسمتي ديگر قرار نداد، و ايشان بر هشت جاي بدنش سجده کرد: دو کف دست و دو زانو و دو انگشت ابهام پا و پيشاني و بيني. و فرمود: «لازم است سجده بر هفت‌تاى اينها قرار گيرد و اين، همان است كه خداوند در کتابش (قرآن) فرموده است كه: «و همانا سجده گاه ها براى خداست. پس در كنار خداوند، هيچ كس را مخوان» (جن 18) و اين هفت جا، پيشانى و دو كف دست و دو زانو و دو شست پا هستند و نهادن بينى بر زمين، مستحب است. پس از آن حضرت سرش را از سجده برداشت و بعد از نشستن پس از آنکه بدنش آرام گرفت فرمود: الله أکبر. سپس بر ران چپ نشست و ظاهر (بيرون) پاي راستش را بر باطن (پشت) پاي چپش قرار داد و فرمود: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ سپس در حالي که نشسته بود تکبير گفت و سجده دوم را انجام داد و همان اذکاري را که در سجده اول فرموده بود تکرار کرد. و ايشان در رکوع و سجود هيچ قسمت از بدنش را بر قسمتي ديگر قرار نداد و (در سجده) دستهايش را به صورت بال از بدنش جدا گرفت و دو آرنجش را بر زمين قرار نداد. حضرت دو رکعت را به اين صورت خواند و براي تشهد نشست در حالي که انگشتان دو دستش به هم چسبيده بود پس از تمام کردن تشهد، سلام داد. پس (امام صادق صلوات الله عليه) فرمود: اي حمّاد! اين چنين نماز بگذار. 📚الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏3، ص: 311 تهذيب الأحكام، ج‏2، ص: 81 تفسیر البرهان، ج‏5، ص: 511 مستدرك الوسائل، ج‏4، ص: 83

🌸حضرت سیدالشهدا ابا عبدالله حسين علیه‌السّلام میفرمایند : مَنْ قَبِلَ عَطَاءَکَ فَقَدْ اَعَانَکَ عَلَى الْكَرَمِ آن‏ كس كه هديه و عطای تو را بپذيرد، تو را در بزرگوارى و کرامت كمک كرده است‌. 📚بحارالانوار ج۶۸ ص۳۵۷ #الّلهُـمَّ‌عَجِّــلْ‌لِوَلِیِّکَـــ‌الْفَـــرَج #أَیْنَ_الطّالِبُ_بِدَمِ_الْمَقْتُولِ_بِکَرْبَلاءَ #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله 💔

❇️مضطرّ واقعی کیست ❓❓حضرت حجة بن الحسن ارواحنا فداه... 💔 قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(عَلَيْهِ السَّلاَمُ):«هُوَ وَ اللَّهِ الْمُضْطَرُّ فِي كِتَابِ اللَّهِ،وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى: أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذٰا دَعٰاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفٰاءَ الْأَرْضِ 🔸امام باقر صلوات الله علیه می فرماید: به خدا قسم! مضطر در کتاب خدا اوست؛ و همان کلام خداوند متعال است: أَمَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَيَكْشِفُ السُّوءَ وَيَجْعَلُكُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ﴿سورة النمل ٦٢﴾ يا [كيست‌] آن كس كه مضطر (درمانده) را -چون وى را بخواند- اجابت مى كند، و گرفتارى را برطرف مى گرداند، و شما را جانشينان اين زمين قرار مى دهد؟ 📚تفسير القمي، ج‏2، ص: 205 تفسير العياشي، ج‏2، ص: 57 تفسیر البرهان، ج‏2، ص: 686 بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏52، ص: 316 تفسير نور الثقلين، ج‏1، ص: 139