میخندم ، ساده میگیرم ، ساده میگذرم ، بلند میخندم و با هر سازی میرقصم . نه اینکه دلخوشم ، نه اینکه شادم و از هفت دولت آزاد ؛ مدتی طولانی شکستم ، زمین خوردم ، سختی دیدم ، گریه کردم و حالا... برای 'زنده ماندن' خودم را به کوچه 'علی چپ' زده ام ؛ روحم بزرگ نیست ، دردم عمیق است .

چقد مولانا مظلومانه میگه که ؛ مارا به خود کردی رها ، شرمی‌نکردی از خدا ؟

جداً از اینکه نمیتونم آدمایی که ناراحتم میکنن رو ناراحت کنم ، ناراحتم .

زندگی همینه ؛ هیچی رو سر وقت بهت نمیده .