ما که نمیرسیم بهشون! ما فقط عاشقشون میشیم؛ رسیدن واسه قصه‌ هاست!

من دیگه واقعا “ تو این وضعیت و تنش های روحی روانی و هر روز درس و امتحان و کنکور و بی حوصلگی و سر درد و ۲۴ ساعته نگران چیزایی که هیچوقت قرار نیست اتفاق بیوفتن و رفتارایی که از بعضیا میبینی و انتظارشو نداری و حرفایی که از بقیه میشنوی و هزار تا چیز دیگه ” دارم نمیتونم!

صبر آدما رو امتحان نکنید ! خط کش تا یه حدی خم میشه ، یهو میکشنه (:

‌من اونجایی فهمیدم چقدر بی‌کسم که وقتی غم عالم و آدم رو سرم خراب شده بود کسیو نداشتم بهش بگم چه مرگمه (:

همیشه من حواسم باشه که ناراحت نشین؟ به جهنم ، بشین (:

- تبدیل به آدمی بشید که به موقعش احساسیه و به موقعش منطقش حرف اولو میزنه، کسی که به اندازه به آدمای درست توجه میکنه و از هیشکی توقعی نداره، آدمی که هر چیز الکی یا هر‌کسی نمیتونه ناراحتش کنه، یه آدم که وابستگی مریض گونه نداره، یه آدم که هدف داره، رو پای خودش وایساده و قوی جلو میره. آدمی که با هر تجربه ای خودشو محکم تر از قبل میسازه و هیچوقت کم نمیاره.