استاد محمدحسین #رجبی_دوانی 🚦پس از شهادت امیرالمومنین علیه‌السلام #کوفه و حکومت حضرت چگونه شد؟ 📍بعد از آنکه #امیرالمومنین سلام‌الله‌علیه به شهادت رسید طبق وصیت آن وجود مقدس، #امام_مجتبی علیه السلام پیکر نازنین امیرالمومنین علیه السلام را غسل داد و کفن کرد و همراه با فرزندان و معدود شیعیان آن وجود مقدس بر پیکر پاک امیرالمومنین علیه‌السلام نماز خوانده شد. 📍امیرالمومنین علیه‌السلام فرموده بود که شما جلوی تابوت من را راها کنید چرا که #جبرئیل و #میکائیل آن را حمل خواهند کرد و حسن و حسین پایین تابوت را برگیرند و هر جا دیدید که جلوی تابوت به زمین آمد همان جا تابوت را فرود آورید. در آنجا سنگی خواهید دید که علامت قبری است که حضرت #نوح برای من حفر کرده. من را در آنجا دفن کنید. 📍به همین گونه عمل شد و پیکر مقدس امیرالمومنین علیه‌السلام درهمین منطقه‌ای که #نجف خوانده می‌شد و آن زمان بیرون از #کوفه بود، دفن گردید و در سحرگاه امام مجتبی علیه‌السلام و عزیزان امیرالمومنین علیه‌السلام و شیعیانش به کوفه بازگشتند. 📍صبح روز بیست و یکم در کوفه این خبر پیچید که امیر‌المومنین علیه‌السلام به شهادت رسیده است. مردم منقلب حتی کسانی که خون ها به دل امیرالمومنین علیه‌السلام کرده بودند به سبب مظلومیت آن حضرت و فضایی که به وجود آمده بود، رو به سوی خانه #امام_مجتبی علیه السلام و آوردند و به آن حضرت تسلیت گفتند و امام مجتبی علیه‌السلام را دعوت کردند که به مسجد بیاید و مردم در مسجد به آن حضرت تسلیت و تعزیت بگویند. 📍مردم امام مجتبی علیه‌السلام را همراهی کردند و بر فراز منبر پدر نشاندند و انبوه جمعیت هم در مسجد جامع #کوفه گرد آمده بود. همین که امام مجتبی علیه السلام خواست بسم الله بگوید و سخنان خود را آغاز کند، بغض آن حضرت از شدت مصیبت وارده شهادت امیرالمومنین علیه‌السلام ترکید و گریست. مردم هم با امام مجتبی علیه‌السلام گریه کردند و هنگامی که حضرت آرام گرفت در سخنانی به تجلیل از مقام رفیع و بی بدیل امیرالمومنین علیه‌السلام و مظلومیت آن حضرت و کوتاهی مردم کوفه در حق وجود مقدس که منجر به شهادت وجود نازنینش گشت فرمودند. 📍وقتی امام مجتبی علیه السلام سخنان خود را به پایان رسانید #ابن_عباس خطاب به انبوه جمعیت حاضر گفت: مردم منتظر چه هستید ایشان فرزند رسول خدا و فرزند خلیفه شهید است که با شما سخن می‌گوید، شایسته ترین فرد برای خلافت. 🔸مردم در پی این سخنان به سوی امام مجتبی علیه‌السلام هجوم آوردند و در حالی که می گفتند: ای زاده رسول خدا! ما تو را بسیار دوست داریم و بهترین فرد برای خلافت هستی، با امام مجتبی علیه‌السلام به عنوان خلیفه جدید بیعت به عمل آمد و تمام قلمرو امیرالمومنین علیه‌السلام و عالم اسلام منهای #شام و #شمال_آفریقا که از قلمرو حضرت جدا شده بود خلافت امام مجتبی علیه‌السلام را پذیرفتند. #موسسه_پژوهشی_یاسین_عصر @yasinasr

📜 #متن استاد دکتر محمدحسین #رجبی_دوانی 🚦شخصیت #عبدالله_بن_جعفر همسر حضرت زینب سلام الله علیها 📍عبدالله بن جعفر فرزند جعفر بن ابی طالب، برادر زاده امیرالمومنین سلام الله علیه بوده که پدر او از شهدای عظیم الشأن اسلام است. جعفر برادر بزرگتر امیرالمومنین علیه السلام در جنگ موته که فرمانده سپاه اسلام بود مظلومانه به شهادت رسید، دستهای او قطع شد و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم که در مدینه بود با قدرت الهی صحنه جنگ موته را دید و وقتی پیکر پاک جعفر را بدون دست و بر زمین دید به شدت منقلب شد و فرمود خداوند به جای دستهایی که از جعفر جدا شد، دو بال به او خواهد داد که در بهشت با این بال ها پرواز خواهد کرد.لذا از آن به بعد به #جعفر_طیار مشهور شد. 📍جعفر پیش از این در دوران رسالت پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم در مکه، به دستور آن حضرت رهبری مسلمانان مهاجر به #حبشه را به عهده گرفت و در آنجا بود که به خوبی توانست توطئه عمرو بن عاص لعنه الله برای بازگرداندن مهاجران مسلمان از حبشه را خنثی کند. 📍عبدالله بن جعفر در حبشه به دنیا آمد، چرا که جعفر بن ابی طالب همسر خود اسماء بنت عمیس را هم به حبشه برده بود و عبدالله مولود این سرزمین است. 📍بعد از شهادت جعفر بن ابی طالب ابوبکر همسر او اسماء را گرفت و بعد از مرگ ابوبکر، اسماء به همسری امیرالمومنین علیه السلام در آمد و لذا فرزندان خود از جعفر و ابوبکر را به خانه امیرالمومنین علیه السلام آورد و این عبدالله و سایر فرزندان زیر سایه امیرالمومنین علیه السلام بزرگ شدند. 📍عبدالله این سعادت و توفیق را یافت که به همسری وجود مقدس بانوی عظیم الشان اسلام #حضرت_زینب_کبری سلام الله علیها در بیاید. 📍هنگامی که امیرمومنان علیه السلام به خلافت رسیدند بنا بر حوادثی که رخ داد، حضرت بعد از جنگ جمل #کوفه را مرکز خلافت خود قرار داد، به سوی کوفه نقل مکان کردند. عبدالله ابن جعفر هم خانواده خود را به کوفه منتقل کرد و در حکومت امیرالمومنین علیه السلام حضور داشت و اگر چه به صورت منصب رسمی نبود اما حالت مشاور برای امیرالمومنین علیه السلام را داشت. 📍اما گاهی اوقات اقداماتی می کرد که این اقدامات اگر چه از روی خیرخواهی بود ولی به ضرر حاکمیت امیرالمومنین علیه السلام تمام شد. مثلاً در پی توطئه معاویه لعنه الله، قیس بن سعد بن عباده که فرمانروای با تدبیر امیرالمومنین علیه السلام در مصر بود زیر سوال رفت و عبدالله بن جعفر که فریب جوسازی های معاویه لعنه الله را خورده بود، اصرار بسیاری کرد که امیرالمومنین علیه السلام قیس را از این جایگاه عزل کند و این بحث را چنان مطرح کرد که گروهی هم با او همراهی کردند و امیرالمومنین علیه السلام بدون اینکه مایل باشند قیس بن سعد را از آن جایگاه عزل کردند که باعث دلخوری قیس بن سعد شد و برای مدتی از امیرالمومنین علیه السلام قهر کرد. 📍اما اقدام دیگر عبدالله این بود که اصرار فراوانی کرد تا برادر مادری اش محمدبن ابی بکر فرمانروای مصر شود. امیرمومنان علیه السلام با این انتصاب مخالف بودند. اگر چه محمد بن ابی بکر شیعه ی بزرگواری بود، اما امیرمومنان سلام الله علیه فرمود او جوان است و پختگی کافی را ندارد و مصر هم جای بسیار با اهمیتی است و نمی تواند آنجا را به خوبی مدیریت کند. ولی با اصرار و پا فشاری عبدالله بن جعفر و جوی که او ایجاد کرد امیر المومنین علیه السلام محمد را به فرمانروایی مصر منصوب کرد. 📍اگر چه آن مرد بزرگ تلاش فراوانی کرد ولی نهایتاً در جریان فتنه معاویه لعنه الله که توسط عمرو بن عاص لعنه الله اجرا شد مصر را از دست داد و خود هم به شهادت رسید. 📍عبدالله بن جعفر در هنگام قیام امام حسین علیه السلام جزء #ناصحان محسوب می شود، یعنی کسانی که به نظر خود امام علیه السلام را نصیحت می کردند و دلسوز حضرت بودند و می خواستند مانع رفتن آن وجود مقدس به سوی کوفه بشوند. البته باید گفت عبدالله بن جعفر امام حسین سلام الله علیه را بسیار دوست داشت، نمی خواست کوچکترین آسیبی به امام برسد ولی در شناخت جایگاه #ولایت امام به آن معرفت نرسیده بود که نباید لحظه ای امام را در برابر دشمن رها کرد. لذا از سویی تلاش می کند که با نصایح خود مانع رفتن امام حسین علیه السلام بشود و از سویی دیگر وقتی می بیند که امام حاضر نیست مسیری که پیش گرفته را رها کند و تغییر موضع بدهد، با امام علیه السلام هم همراهی نکرد و به سوی کوفه که به کربلا ختم شد نیامد. 🔸درباره ی او گفته اند که فردی بسیار سخی و دست و دل باز بود و اموال فراوانی برای بخشش به دیگران داد و از این حیث فردی است که مورد توجه قرار گرفته و ضرب المثل هم شده است. از او یک لغزش دیگر هم سراغ داریم که جای بیانش در این مقوله نیست. #موسسه_پژوهشی_یاسین_عصر @yasinasr