🔥محال است آتش جهنم بدن این افراد را بسوزاد...! ☘حجت‌الاسلام فرحزاد 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

.🔴 درآمدت ریالیه یا دلاری؟ 😎 . یه آکادمی داخل ایتا تاسیس شده که آموزش درآمد دلاری می‌ده بهت 😉 . برو سنجاق کانالشو ببین مراحل کار رو برات توضیح داده کامل 👇🏻 https://eitaa.com/joinchat/2855207756C83b45a6c1b ❗️میگن دو تا از اساتید بزرگ ایتا پشت پرده‌ی این کانالن 🤫

.⚠️ با توجه به اوضاع اقتصادی ، درآمد دلاری مطمن ترین راهه👆🏻 سنجاق کانالو بخون زود 👇🏻❗️ https://eitaa.com/joinchat/2855207756C83b45a6c1b

#توئیت #تلنگر نمـــــاز اولین چیزی است که از تو درباره آن سوال خواهند کرد. پس حواست باشد 🟡 آخرین چیزی که به آن فکر می‌کنی نماز نباشد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

✍#نکات_قرآنی 🆔 لینک کانال https://eitaa.com/joinchat/505479184C4108af7ddd

صفحه ۴۹۰ مصحف شریف سوره مبارکه زخرف 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 490 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام حجاز 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 43 سوره مبارکه الزخرف صفحه 490 وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَيْتًا ۚ كَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ (11) و همان کس که از آسمان آبى به اندازه معيّن نازل کرد، پس به وسيله آن سرزمينى مرده را زنده کرديم; اين گونه [از قبرها] بيرون آورده مى شويد. (11) وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُمْ مِنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ (12) و همان کس که همه اصناف موجودات را آفريد و براى شما از کشتى ها و دام ها چيزهايى قرار داد که بر آنها سوار مى شويد. (12) لِتَسْتَوُوا عَلَىٰ ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13) تا بر پشت آنها قرار گيريد، آن گاه نعمت پروردگارتان را وقتى که بر آنها قرار گرفتيد به ياد آوريد و بگوييد: منزّه است آن کسى که اين را براى ما مسخّر کرد و ما بر آن توانا نبوديم. (13) وَإِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ (14) و همانا ما به سوى پروردگار خويش بازخواهيم گشت. (14) وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا ۚ إِنَّ الْإِنْسَانَ لَكَفُورٌ مُبِينٌ (15) [گفتند: ملائکه دختران خدايند] و براى او از بندگانش جزء (فرزند) قرار دادند; همانا انسانْ، کفران پيشه اى آشکار است. (15) أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُمْ بِالْبَنِينَ (16) آيا خدا از آنچه خلق مى کند دخترانى برگرفته و پسران را ويژه شما کرده است؟! (16) وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَٰنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ (17) و حال آن که هرگاه يکى از آنان را به دختر ـ که به خداى رحمان نسبت مى دهد ـ بشارت دهند چهره اش سياه مى شود در حالى که پر از اندوه و خشم فروخورده است. (17) أَوَمَنْ يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ (18) آيا [پسر سهم آنان است و] دختر که در زيور و آرايش رشد داده مى شود و در مجادله بيان روشن ندارد [سهم خداوند است]؟ (18) وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (19) و فرشتگان را که بندگان خداى رحمانند دختران نام نهادند، آيا خلقتشان را مشاهده کرده اند؟! حتماً شهادت و ادّعاى آنان نوشته مى شود و از آن بازخواست مى شوند. (19) وَقَالُوا لَوْ شَاءَ الرَّحْمَٰنُ مَا عَبَدْنَاهُمْ ۗ مَا لَهُمْ بِذَٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ (20) و گفتند: اگر خداى رحمان مى خواست ما آنان را پرستش نمى کرديم، آنان به اين مطلب هيچ علمى ندارند و فقط حدس و تخمين مى زنند. (20) أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِنْ قَبْلِهِ فَهُمْ بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ (21) آيا کتابى پيش از قرآن به آنان داده ايم که آنها به آن تمسّک مى کنند؟ (21) بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءَنَا عَلَىٰ أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَىٰ آثَارِهِمْ مُهْتَدُونَ (22) [نه] بلکه گفتند: همانا ما پدرانمان را بر آيينى يافته ايم و همانا ما بر آثار آنان هدايت يافته ايم. (22) 🌸🌸🌸 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۹۰🌷 یاد خدا هنگام بهره گیری از نعمت ها: قرآن کریم، بارها انسان ها را به نعمت هایی که از آن بهره می برند، متوجّه کرده تا حس شکرگزاری آنان را برانگیزد. این آیات، به یکی از نعمت های بزرگ خدا به انسان اشاره می کند. این نعمت، مرکَبی است که انسان با آن می-تواند به نقاط دوردست سفر کند. در این آیات، به دو نمونه از مرکب ها که در آن زمان نزد مردم شناخته شده و مورد استفاده‏ ی آنان بوده، اشاره شده است: کشتی ها و چهارپایان. نعمت مرکب راهوار البته امروزه به اشکالی بسیار پیشرفته تر، مطمئن تر و سریع تر در اختیار ما قرار دارد، و تنها اندیشه در ساختار کشتی ها و حرکتِ ده ها تن چوب یا آهن بر روی آب دریا، آدمی را جز به حیرت و شگفتی نمی رساند: این که چگونه این پدیده های غول پیکر، امواجِ متلاطم آب را می شکافند و صدها نفر یا ده ها تُن کالا را از منطقه ای در زمین به منطقه ای دوردست می رسانند. همچنین نحوه‏ ی آفرینش حیوانات بزرگ و نیرومندی مانند اسب و شتر و چگونگی رام شدن آن ها در برابر انسان، هر فرد خردمندی را در تعجّب فرو می برد. قرآن امّا پس از متوجّه کردن انسان ها به این نعمت های پرسود و ارزشمند، آنان را یک گام به جلو می برد و متوجّه خدای نعمت بخش می کند؛ خدایی که هم به انسان ها هوش و استعداد فوق¬العاده داده و هم در چوب و مواد دیگر، خواص فیزیکی ویژه ای نهاده تا انسان ها با به کار بردن آن ها، بر روی آب سیر و سفر کنند؛ خدایی که مرکب های اهلی عظیم الجثه را در مقابل انسان ها رام و مطیع کرده تا کیلومترها راه را در دشت و صحرا، سوار بر آن ها بپیمایند. آری، قرآن از پیروان خویش می خواهد که در هنگام استفاده از هر نعمتی، فوری از خدای نعمت بخش شکرگزاری کنند و او را به پاکی و یکتایی بستایند. از این رو در برخی روایات نیز شاهد این سفارش هستیم که هنگام سوار شدن بر مرکب، عبارت «سُبحانَ الَّذی سَخَّرَ لَنا هّْذا وَ ما کُنّا لَه{ مُقرَنین وَ اِنّا اِلیّْ رَبُّنا لَمُنقَلِبون» خوانده شود، و این بدان معناست که انسان باید همه‏ ی نعمت ها را از سوی خدا بداند؛ نه مانند افراد مغرور و سرمست که در هنگام بهره بردن از نعمت های خدا، هیچ توجّهی به او ندارند و حتّی خدای ناکرده با نعمت های او، نافرمانی هم می کنند. البتّه نتیجه ی این شکر و سپاسگزاری، به خود انسان بازمی گردد و خدای بزرگ از تشکّر ما بندگانِ ناچیز بی نیاز است. در حدیثی از امام صادق می خوانیم: «اگر خداوند به هر بنده ای نعمتی ببخشد و او با قلبش، آن نعمت را از جانب خدا بداند و با زبانش، شکر او را آشکار کند، سخن او به پایان نمی رسد مگر این که فرمان زیاد شدن آن برای او صادر می شود.» در حدیثی از امام علی آمده است: «خدا در هر نعمتی حقّی دارد که هر کس آن را ادا کند، خدا از آن نعمت بر او می افزاید، و هر کس در ادای آن حق کوتاهی کند، آن نعمت را خود به نابودی کشانده است.» 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d