#نکاتی_درباره_سوره_معارج_نکته_اول الباقر (علیه السلام)- سُئِلَ أَبُوجَعْفَرٍ (علیه السلام) عَنْ مَعْنَی هَذَا فَقَالَ نَارٌ تَخْرُجُ مِنَ الْمَغْرِبِ وَ مَلَکٌ یَسُوقُهَا مِنْ خَلْفِهَا حَتَّی یَأْتِیَ مِنْ جِهَهًِْ دَارِ بَنِی سَعْدِ‌بْنِ‌هَمَّامٍ عِنْدَ مَسْجِدِهِمْ فَلَا تَدَعُ دَاراً لِبَنِی أُمَیَّهًَْ إِلَّا أَحْرَقَتْهَا وَ أَهْلَهَا وَ لَا تَدَعُ دَاراً فِیهَا وَتْرٌ لِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) إِلَّا أَحْرَقَتْهَا وَ ذَلِکَ الْمَهْدِیّ (عجل الله تعالی فرجه الشریف). امام باقر (علیه السلام)- درباره‌ی معنی این آیه پرسیده شد، ایشان فرمود: «آتشی از جانب مغرب خارج می‌شود که فرشته‌ای از پشت‌سر آن را هدایت می‌کند تا اینکه به دیار بنی‌سعدبن‌همّام و کنار مسجدشان می‌رسد و در آن هنگام، همه‌ی خانه‌های بنی‌امیّه را به همراه ساکنانش می‌سوزاند و هر خانه‌ای را که خاندان محمّد (علیهم السلام) در آن خانه، طالب خونخواهی باشند، می‌سوزاند و این شخص همان مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است». 📚تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۱۶  بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۸۸/ البرهان/ القمی، ج۲، ص۳۸۵/ نورالثقلین @yazahramadad135