🌻🌿🌻🌿🌻 🌿🌻🌿🌻 🌻🌿🌻 🌿🌻 🌻 ༻﷽༺ #پـارٺ_بیست_سوم #از_روزی_که_رفتی 🌻 اگر قبول هم میکردند شرایط سختی میگذاشتند. لیوان چایش را در دست گرفت و تازه متوجه نبود دخترک شد. چه خوب که رفته بود... این خونبس برای زجر آنها بود یا خودشان؟ دختری که آینه‌ی دق شده بود پیش چشمانشان، نامزدی پسرش که روی هوا بود و عروسش که با دیدن این دختر حالش بد میشد. به‌راستی این میان چه کسی، دیگری را عذاب میداد؟ رها مشغول کار بود. تا شب وقت زیادی بود، اما کارهای او زیادتر از وقتش آنقدر زیاد که حتی به خودش و بدبختی‌هایش هم فکر نکند. خانه را مرتب کرد و جارو زد، میوه‌ها را شست و درون ظرف بزرگ میوه درون پذیرایی قرار داد،ظرفها را روی میز چید، دسرها را آماده کرد... برای پیش،غذا کشک بادمجان و سوپ جو و سالاد ماکارونی هم آماده کرد. ساعت 6 عصر بود و این در زمستان یعنی تاریکی هوا، دوازده ساعت کار کرده بود. نمازش را با خستگی خواند؛ اما بعد از نماز انگار خستگی ازتنش رفته بود. آیه گفت بود "نماز باید به تن جون بده نه اینکه جونتو بگیره، اگه نماز بهت جون داد، بدون که نمازتو خدا دوست داره!" رها لبخند زد به یاد آیه...کاش آیه زودتر بازگردد! مهمانها همه آمده بودند. کبابها و برنج از رستوران رسیده بود. ساعت هشت قرار بود شام را سرو کند. غذاها را آماده کرد و سر میز گذاشت. تمام مدت مردی نگاهش میکردمردی که َحواسش را بین دو زن زندگی اش تقسیم کرده بود، مردی که زنی را دوست داشت و دلش برای دیگری میسوخت؛ اگر دل‌رحمی‌اش نبودالان در این شرایط نبود... دخترک را دید که این پا و آن پا میکند، انگار منتظر کسی است. به رویای هر شبش نگاه کرد: _الان برمیگردم عزیزم! در ادامه با ما همراه باشید ☂

シ︎ ❥︎ @yazainab314 ⇦

🌻 🌿🌻 🌻🌿🌻 🌿🌻🌿🌻 🌻🌿🌻🌿🌻