🌷🕊#زندگینامه_شهید_احسان_باقری🕊🌷 احسان باقرى درسال ۱۳۳۶/۰۲/۱۰ در خانواده‏اى مذهبى و متديّن در آران پا به عرصه هستى نهاد . والدينش براى نامگذارى او به كتاب خالقش توسّل جُستند كه اين آيه آمد : هل جزاء الاحسان الاّ الاحساناين بود كه نام او را احسان گذاشتند و او نيز مفهوم آيه را با جوهر خون بر صفحه زمين نگاشت . از همان دوران كودكى با توجّه به فضاى مذهبى خانواده ، بذر عشق به خدا و رسول‏اللّه صلى‏الله ‏عليه ‏و‏آله و ائمّه اطهار عليهم‏ السلام در دلش پاشيده شد . اوان جوانى او مصادف با شروع انقلاب اسلامى به رهبرى امام (ره) بود و احسان در دوران سربازى ، مبارزه خود را به رهبرى امامش آغاز كرد و راهپيمايى‏ها و تظاهرات را سرلوحه مبارزات خود قرار داد تا اين‏كه انقلاب به پيروزى رسيد . او پس از آن چون كشور انقلابى رها شده از جور ستمشاهى خصوصا مناطق محروم ، نياز مبرم به نيروهاى فعّال داشت ، احسان مخلصانه و بى‏ريا قدم به خاك خونين كردستان گذاشت . او ابتدا سنگر مخابرات همدوش شهيد غوّاصى و ايزدپناه و پس از آن در مركز بزرگ اسلامى همگام با روحانيون اهل تسنّن و تشيّع به حراست و حفاظت از نظام اسلامى و به مبارزه با تمام ايسم‏ها پرداخت . محروميت و فقر ناشى از ظلم ستم‏شاهى اين منطقه، انسانى از جان گذشته را مى‏طلبيد كه اين‏بار از گام‏هاى استوار احسان باقرى مژده رهايى از محروميت شنيده مى‏شد . او در سمت بخشدار و شهردار ديوان درّه علاوه بر انجام خدمات عمرانى بسيار، چون خود را وارث خون شهيدان گران‏قدر آن منطقه مى‏ديد ، مصمّم در پاكسازى روستاهاى اطراف شد و پس از پاكسازى با دلجويى از مردم ، بذر انقلاب اسلامى را در دل‏هاى آن‏ها مى‏پاشيد . احسان پس از شهادت برادرش اسماعيل در جبهه‏ هاى جنوب ، عازم آن منطقه شد و پس از مدّتى مبارزه با دژخيمان بعثى ، شيرينى آزادى خرّمشهر را در عمليّات بيت ‏المقدّس چشيد و مجدّدا به منطقه برگشت . در اين رابطه يكى از برادران همرزم شهيد در اين عمليّات چنين مى‏گويد : در عمليّات بيت ‏المقدّس در تيپ 7 ولى‏عصر (لشكر ولى‏عصر فعلى) بوديم ، احسان در يكى از شب‏هاى قبل از عمليّات چند مرتبه از خواب مى‏پريد و گريه مى‏كرد . وقتى يكى از همسنگرانش (حبيب‏اللّه غفوره كه در آن عمليّات به شهادت رسيد) او را در آغوش مى‏گرفت و از او مى‏پرسيد چى شده است ؟ ايشان مى‏گفت : الان برادرم اسماعيل باقرى و حسن هوايى (كه هر دو شهيد شدند) را در خواب ديدم كه برادرم گفت : «احسان تو هم نزد ما مى‏آيى» . تنها علاقه شهيد دلجويى از مردم محروم و خانواده‏هاى شاهد اطراف ديوان درّه بود . شهيد احسان در يكى از غروب‏هاى سرد پاييزى سال ۱۳۶۳ به شهادت رسيد . 👇👇 #ادامه_دارد