15.09M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
تصویری زیبا از حال و هوای این روزهای مکه
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
امام رضا عليه السلام: علّت آن كه به مِنا، مِنا گفته شده، اين است كه جبرئيل عليه السلام، در آن جا به ابراهيم عليه السلام گفت: «هر چه مى خواهى، از خداوند تمنّا كن». ابراهيم عليه السلام هم در دل خود از خدا خواست كه به جاى فرزندش اسماعيل عليه السلام، قوچى به عنوان فديه قرار داده شود و خداوند، دستور دهد كه آن را سر ببُرد. خداوند هم خواسته او را عطا كرد.
• آن را منى گفته اند زيرا «يمنى فيها من الدماء، اى يراق» در آنجا خون ريخته ميشود.
• معناى ديگر كه از ابن عباس نقل شده آن است كه منى به معناى محلى است كه مردم اجتماع ميكنند، زيرا «ان العرب يسمى كل مجتمع للناس منى»، عرب هرجايى كه مجتمعى باشد آن را منى ميخواند.
• معناى ديگر آن است كه خداوند بر بندگانش منت ميگذارد و در آنجا گناهشان را ميبخشايد.
• گفته اند كلمه «منا» بر گرفته از اين سخن جبرئيل به حضرت آدم است كه: «أتَمَنَّى الجَنّة؟»؛ «آيا آرزوى بهشت دارى؟»
• امام صادق عليه السلام: هر گاه مردم، در جايگاه خود در مِنا استقرار يافتند، منادى ندا مى دهد: اگر مى دانستيد در آستان چه كسى فرود آمده ايد، پس از آمرزش الهى به جايگزينى [مخارجى كه كرده ايد]، يقين پيدا مى كرديد.
• امام صادق عليه السلام: چون مردم در مِنا، در جاى خود قرار گرفتند، از سوى خداوند، منادى ندا مى دهد: «اگر مى خواستيد من راضى شوم، راضى شدم».
• امام صادق عليه السلام: وقتى كسى از مِنا كوچ كرد، فرشته اى دست خود را بر شانه هاى او مى گذارد و مى گويد: «عمل، از سر گير!». كنايه از اينكه حاجي با وقوف در مني، از گناهانش پاك مى شود، همچون روزى كه مادرش او را زاييده است.
16.03M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
جبل الرحمه که به فارسی کوه رحمت معنا میدهد، کوهی است در شمال شرقی منطقه عرفات عربستان سعودی که حجاج بیتالله الحرام در مراسم حج، از آن بالا رفته و بر فراز آن دعا میخوانند.
امام حسین(ع)، دعای عرفه را در دامنه آن خوانده است.
فاصله این کوه از مکه ۲۲ کیلومتر و از منی ۱۰ کیلومتر است. در نزدیکی آن یکی از مهمترین اعمال حج مسلمانان به نام وقوف در عرفات انجام میپذیرد.
ارتفاع این کوه ۳۰ متر است که باعث تمایزش از باقی کوههای بلند منطقه شده.
بر بالای این کوه، ستونی چهار متری وجود دارد که در دروان حج، با قرار گرفتن چراغی روی آن، راهنمای حاجیان برای مسیریابی استفاده میشده است.
مَسْعیٰ، جایی مقدس در فاصله میان دو کوه صفا و مروه در مکه است که حاجیان در آن، عمل سعی را انجام میدهند. مسعی حدود ۳۷۵ متر طول دارد.
در قرآن کریم صفا و مروه از شعائر الهی معرفی شده و سعی بین آنها واجب دانسته شده است: إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَة مِنْ شَعائِرِ اللهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَیتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلا جُناحَ عَلَیهِ أَنْ یطَّوَّفَ بِهِما وَ مَنْ تَطَوَّعَ خَیراً فَإِنَّ اللهَ شاکرٌ عَلِیمٌ (ترجمه: صفا و مروه از شعائر الهی است، چون کسی که حج یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که بین آن دو را بپیماید و هر کس به دلخواه کار خیری بجا آورد همانا خداوند قدردان و داناست)
در روایات نیز از ارزش و جایگاه معنوی مَسعی سخن گفته شده است. امام صادق(ع) حکمت واجب شدن سعی بین صفا و مروه را خوار شدن جبّاران دانسته است.
در حدیث دیگری بیان شده که شیطان در مسعی بر ابراهیم(ع) ظاهر شد و وی به سوی شیطان حمله کرد و «هَرْوَلَه»(نوعی راه رفتن که میان دویدن و راه رفتن معمولی) به هنگام «سعی» یادگار این سنت ابراهیمی است.
برخی روایات نیز از هروله کردن هاجر به هنگام جستجوی آب برای فرزندش اسماعیل خبر میدهند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فضیلت اطعام عید غدیر