دعای ابوحمزه، وسعتِ اضطرار می‌آورد. «اگر #اضطرارِ انسان به نان است، نان به او می دهند! دلیلش این است که اگر بیشتر از نان به او بدهند، هدر می شود. من که از خدا جز نان نمی‌خواهم، طبیعی است که اگر بیشتر بدهند، این نعمت من را خسته می کند و حوصله‌ام را سر می‌برد و نمی‌دانم با آن چه کار کنم! یکی از اساتید ما می‌گفت: دیده‌اید اینهایی که از بالای ماشین هندوانه پرت می‌کنند؟ در لحظه‌ای که طرف مقابل حواسش پرت است، اگر پرت کنند، هم هندوانه می‌شکند، هم طرف آلوده می‌شود! ما هم وقتی چیزی را نمی‌خواهیم، اگر به ما بدهند، هم خودمان آلوده می‌شویم و هم نعمت را ضایع می‌کنیم. پس به اندازه #فقر و اضطرارمان به ما می‌دهند و طبیعی است که گسترش و #توسعه_اضطرار ، #توسعه_رحمت می‌آورد. وسعت اضطرار به این است که سحرها بلند بشوید دعای ابوحمزه بخوانید! دعای ابوحمزه، کم‌کم فضای #جمال_الهی و فضای #افتقار_من، فضای بدی‌های من و فضای محاسن او، و موانع و مشکلات من را برایم روشن می‌کند. آن‌وقت انسان، #زبان_دعا پیدا می کند، زبان دعا که پیدا شد همان می‌شود که فرمودند: «مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ أُعْطِيَ الْإِجَابَة». #استاد_میرباقری

✅ #چهار عملیات مهم #ابلیس برای اینکه حال انسان را #بد کند. 🔹کسی که واقعیت‌ها را نبیند و نپذیرد، حالش بد می‌شود. بعضی‌ها با خیال‌پردازی و ندیدن واقعیت‌ها می‌خواهند حال خود را خوب کنند؛ شاید این روش، حال خوبِ موقتی به آدم بدهد اما زمینۀ بدتر شدنِ حال او را فراهم می‌کند. 🔸 حال خوب، با واقع‌بینی به‌دست می‌آید؛ اگر واقع‌بین بشوی توقعات تو نسبت به دیگران و خودت تنظیم می‌شود، غم، ترس و خطر را بزرگ‌تر از آنچه هست نمی‌بینی و امکانات و امتیازات خودت را در مواجهۀ با مشکلات در نظر می‌گیری. 🔹 دین اولاً از ما می‌خواهد واقع‌بین باشیم، ثانیاً دایرۀ واقعیت‌ها را در ذهن ما توسعه می‌دهد و می‌گوید علاوه بر واقعیات حسی، واقعیت‌های دیگری هم هست؛ مثل قدرت خدا، محبت خدا، نصرت خدا و... 🔸 مؤمن یعنی کسی که واقعیت را درست درک می‌کند و کافر یعنی منقطع از واقعیت؛ همان‌که قرآن می‌فرماید «صُمٌّ بُكْمٌ عُمْي‏» نه واقعیت را می‌شنود، نه می‌بیند و نه آن را بیان می‌کند. ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ 🔥#شیطان برای اینکه حال ما بد شود، به چهار شیوه ما را از #واقع‌بینی دور می‌‌کند: 1️⃣ دنیا را طوری نشان می‌دهد که #واقعیت‌ها را درست نبینیم «لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ» 2️⃣ انسان را در توهمِ #فقر می‌‌اندازد «يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ» 3️⃣ انسان را در توهم لذتمند بودن زندگیِ پر از #فحشا می‌اندازد «وَ يَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشاء» 4️⃣ کاری می‌کند که انسان‌ها شاکر نباشند و قدر #نعمت را ندانند «وَ لا تَجِدُ أَكْثَرَهُمْ شاكِرين‏» 👤#استاد_پناهیان