یه وقتایی یادم میره رفتم تو ۲۰ سالگی
احساس بچه بودن دارم
حس میکنم وقتی ازم میپرسن چن سالته باید بگم ۱۴
من :
باید کارای شرکت رو تموم کنم (چک نویس کردن و نوشتن مقاله)
حداقل تمرین دوتا کارکتر نقاشی انجام بدم
یه فیلم بیینم(گردن زنی و بازنده که حتما میبینم)
برم بیرون و کامل تو خونه نمونم
اقا به یه سنی رسیدیم ک شاهد ازدواج کردن و قرار گذاشتن رفیقامونیم و واقعا این حس جز قشنگ ترین حسای دنیاس.
یوکی من میترسم از اینکه ادم معمولی باشم...یه معمولی متوسط یکی از کابوسامه....و دارم تبدیل میشم بهش من تقریبا تو هیچی خوب نیستم توی مقاشی کشیدن خیلی معمولیم تو نوشتن نسبتا بدم توی درس خوندن که هیچی مشکل اینه درسای که خیلی دوسشون دارم هم مشکل دارم😭ولی واثعا تلاش میکنم به خودم تلقین نکنم و سعی کنم تو هر شرایطی پیشرفت کنم و باشگاه رو قطع نکنم و نزارم کسی حس بد بده بهم و مانع پیشرفتم بشه ولی یه حس بلاتکلیفی دارم اینکه نمیدونم میخوام در اینده‌ی مثلا پنج سال دیگه چیکار کنم و میدونم که تنها هم نیستم و خیلیای دیگخ هم اینکشلین ولی از اونجایی که توی انگیزه و امید و هدف داشتن همیشه الگوم بودی میشه یکم کمکم کنی؟
....
چرا فکر میکنی ادمی که نقاشه نویسندس باهوشه یا ... ادم معمولی نیست؟ همه ادما معمولین فقط اون راه درست رو رفتن سعی نکردن از بقیه تقلید کنن چون طرف موفقه پولداره منم راهشو برم ک موفق شم.
راه خودتو برو
اصلا یه مدت ول کن بقیع رو بیین خودت چی دوست داری
𝐲𝐨𝐤𝐢
یوکی من میترسم از اینکه ادم معمولی باشم...یه معمولی متوسط یکی از کابوسامه....و دارم تبدیل میشم بهش م
ما یه چیزی داریم به اسم رویای شخصی.
که اگر نداشته باشیش کل زندگیتو باختی.
یه نگاه به دوروبرت بنداز بیین بخاطر فضای مجازی و سوشال مدیا چقد ادما شبیه هم شدن.
یک خط قرمزی ایجاد شده که اگر از اون پاتو بزاری بیرون بهت فحش میدن.
و تو اگر پاتو بزاری بیرون
چیزی ک بخاطرش به دنیا اومدی رو پیدا کنی
بفهمی کی چی و چیو میخوای زندگیتو بردی تمام.
یک دهه شصتی رو پیدا کن بشین پیشش باهاش حرف بزنی میفهمی موفقیت رو تو کار کارمندی و بیشتر تو معلمی میبینه
از نظرش هرکی معلمه و کارمنده موفقه.